φωτογραφία: Βέρα Καραγιαννίδου
Το σώμα : ουσιαστικό ουδέτερου γένους. Σημασίες: οργανισμός, κορμός, επιδερμίδα, η υλική υπόσταση σε αντιδιαστολή με το πνεύμα ή την ψυχή, υλικό αντικείμενο, οργανωμένο σύνολο ανθρώπων που συνέρχονται με συγκεκριμένο σκοπό, ευρύτερος αυτοτελής στρατιωτικός σχηματισμός του στρατού ξηράς ο οποίος καλύπτει μια γεωγραφική περιοχή, δημόσια δύναμη με σκοπό τη φύλαξη, την πρόληψη και την καταστολή της βίας ή των φυσικών καταστροφών.
Αυτά γράφει το λεξικό δίπλα στο λήμμα. Καμιά αναφορά στο σώμα ως ιερό κειμήλιο. Στο σώμα που γνώρισες κι αγάπησες, στο σώμα που τρίφτηκε με το δικό σου, στο σώμα – αποτέλεσμα της ένωσης δύο σωμάτων. Πώς είναι δυνατόν ο κόσμος των βιβλίων, των λεξικών, των εγκυκλοπαιδιών να τ΄αποσιωπά όλα αυτά;
Ευτυχώς για όλους μας υπάρχουν και βιβλία όπως
Τα Μαύρα Φεγγάρια του Έρωτα ή ταινίες όπως το Δαμάζοντας τα Κύματα, όπου το σώμα πολλαπλασιάζει τις ιδιότητές του, καταργεί τα όριά του και προσφέρεται στον ιερό βωμό του έρωτα, αυθόρμητα, δίχως δεύτερη σκέψη, για την ακρίβεια δίχως άλλη σκέψη.
Δεν είναι ο άλλος που αναγκάζει ή οδηγεί σ' αυτήν την θυσία του ίδιου σου του σώματος. Είναι η ζωτικότητά του σώματος εκείνη που κινεί τα νήματα. Γιατί το σώμα είναι (και έχει) εξουσία, είναι πατρίδα, είναι ουτοπία, είναι ένας τόπος όπου το σωστό και το λάθος δεν υπάρχουν, κι όπου το όμορφο και το άσχημο εναλλάσσονται σαν τα τοπία της Αυστραλίας. Πόσες φορές δεν νιώθουμε το σώμα μας πιο ζωντανό από άλλες ; Κι αναρωτιέσαι, έπειτα, τι είναι το σώμα μου τις υπόλοιπες στιγμές; Νεκρό;
Οι έννοιες του έρωτα και του θανάτου ήταν πάντα (κι ιδιαίτερα μετά την εμφάνιση του ρομαντισμού) αλληλένδετες, αντιθετικές, συμπληρωματικές, συγκλίνουσες και αποκλίνουσες αναλόγως τα συμφραζόμενα. Μπορεί ο έρωτας να ξυπνήσει ένα σώμα νεκρωμένο; Κι αν το ξυπνήσει, τότε το σώμα του αγαπημένου (όπως θα τον αποκαλούσε κι ο Ρ.Μ.) θα αποτελέσει αντικείμενο λατρείας και θα δεχθεί τιμές, θα λάβει τη μορφή ιερού κειμηλίου.
Το σώμα του αγαπημένου είναι ένα κειμήλιο, ένα λάτρο.
Το κειμήλιο: ουσιαστικό ουδετέρου γένους, σύνθετο των λέξεων κείμαι + ήλιος. Σημασίες: αντικείμενο που έχει για κάποιον μεγάλη συναισθηματική αξία ώστε να το φυλάσσει ως πολύτιμο, λείψανο αγίου (θρησκεία).
Θρησκεία, ναι. Προσκύνημα, ναι. Κοινωνία, ναι. Πίστη, ναι. Τι άλλο θα μπορούσε να 'ναι ο έρωτας –
Υ.Γ μια που τα λέμε για το σώμα, υπάρχει κι η συλλογή της φίλης Ειρήνης Ι.,
Σώμα Δρομολόγιο.
Να κατασπαράξουμε
να φάμε σάρκες
εγώ θα σου χαρίσω τα χέρια μου
αιμοσταγή –
Άλλωστε η απόσταση
εξουσιάζει το συναίσθημα
σε δρόμο δύσκολο
Κόκκινη παπαρούνα
το πάθος
Περιμένω να ανθίσει
