γράφει η Κωνσταντίνα Μανίκα
Καθώς το Φεστιβάλ πλησιάζει προς το τέλος του και τα soldoutαφήνουν ελάχιστα περιθώρια για όσους δεν έχουν ήδη προμηθευτεί τα εισιτήρια τους για το σαββατοκύριακο, καλό θα ήταν να υπενθυμίσουμε την onlineπλατοφόρμα προβολών όπου θα βρείτε ταινίες που ενδεχομένως χάσατε τις προηγούμενες ημέρες. Για τους παραδοσιακούς και λάτρεις της κινηματογραφικής αίθουσας ακολουθούν οι προτάσεις μας για την 10η ημέρα του φεστιβάλ με την ευχή μας να καταφέρετε να βρείτε εισιτήρια για τις προβολές.
Άγγιγμα (Touched)
Η νικήτρια της Χρυσής Λεοπάρδαλης του Φεστιβάλ του Λοκάρνο, είναι μια ταινία τολμηρή και ευαίσθητη που μιλά για ένα θέμα ταμπού τόσο για την κοινωνία όσο και για το σινεμά. Η σκηνοθέτης-σεναριογράφος ClaoudiaRorariusσε συνέντευξή της αναφέρει πως για την δημιουργία του χαρακτήρα του άντρα πρωταγωνιστή εμπνεύστηκε από τον πατέρα της ο οποίος ήταν και ο ίδιος ανάπηρος και η αναπηρία του καθώς και οι δυσκολίες που αντιμετώπισε λόγω αυτής ήταν ένα βίωμα που την διαμόρφωσε. Ενώ για τις ερωτικές σκηνές της ταινίας αναφέρει πως την ενδιέφερε να αναπαραστήσει την οπτική του γυναικείου χαρακτήρα καταρρίπτοντας τα μοτίβα της γυναικείας παθητικότητας που κυριαρχούν στις περισσότερες ερωτικές κινηματογραφικές σκηνές. Η ταινία προβάλλεται στην αίθουσα Φρίντα Λιάππα το Σάβαβτο 11/9 και ώρα 14:00 στο τμήμα του Διεθνούς Διαγωνιστικού.
Υπόθεση: Κάθε σώμα είναι διαφορετικό, αλλά κάθε σώμα έχει δικαίωμα στο άγγιγμα, στο να φιληθεί, να νιώσει επιθυμητό, να ικανοποιηθεί, ν’ αγαπηθεί. Αυτό το δικαίωμα αποφασίζουν να διεκδικήσουν κόντρα σε κάθε ταμπού και προκατάληψη, η Μαρία, μια νοσοκόμα σε κέντρο αποκατάστασης κι ο Άλεξ, ένας παραπληγικός νεαρός που νοσηλεύεται εκεί. Η φροντίδα που προσφέρει η Μαρία στον Άλεξ θα γίνει σύντομα ερωτική, κι έτσι η σχέση τους θα διασχίσει τη διαδρομή από τη σεξουαλική επιθυμία σε κάτι βαθύτερο. Όμως η έλξη τους θα σκοντάψει στις δυσκολίες και των δύο τους να νιώσουν άνετα ως ζευγάρι που δεν υπακούει στις νόρμες του «συνηθισμένου», ενώ το μπέρδεμα της αγάπης με την ταπείνωση θα φέρουν τους δύο τους στα όριά τους. Ο έλληνας χορευτής και ηθοποιός Σταύρος Ζαφείρης και η Ιζόλντ Χαλντορουντότιρ είναι ατρόμητοι και συνταρακτικοί στους ρόλους των κεντρικών χαρακτήρων και η Κλαούντια Ροράριους χτίζει πάνω τους μια προκλητική και βαθιά τρυφερή ταινία που δεν παραδίδεται σε καμία προσδοκία, υπηρετώντας μόνο τη δική της συναισθηματική αλήθεια. Ο Σταύρος Ζαφείρης κέρδισε Βραβείο Ερμηνείας στο Φεστιβάλ του Λοκάρνο (τμήμα «FilmmakersofthePresent»), ενώ στην ταινία εμφανίζονται ακόμη οι Αγγελική Παπούλια και Δήμητρα Βλαγκοπούλου.
Εγώ, Καπετάνιος (Io Capitano)
Η νέα ταινία του MatteoGarroneδιηγείται την Οδύσσεια δύο Σεναγαλέζων αγοριών προς την Ευρώπη. Ο σκηνοθέτης δήλωσε για την ταινία πως θέλησε να παρουσιάσει την ιστορία από την οπτική των προσφύγων και να δώσει φωνή στις χιλιάδες ιστορίες προσφύγων που συνηθίζουμε να καταναλώνουμε από την θέση του δυτικού πολιτισμού και -όπως αποδεικνύουν τα βραβεία που απέσπασε στο φεστιβάλ της Βενετίας αλλά και οι κριτικές- το κατάφερε, με την ταινία να φέρει μια αλήθεια και έναν λυρισμό που γεννά βαθιά συναισθήματα και προβληματισμούς στον θεατή. Η ταινία προβάλλεται το Σάββατο 11/11 στην κατηγορίας SpecialScreenings, στην αίθουσα Ολύμπιον στις 17:30.
Υπόθεση: Ο Σεϊντού και ο Μούσα είναι δύο νεαροί Σενεγαλέζοι οι οποίοι, πλάι σε άλλους φτωχοδιάβολους, θα βρεθούν ανάμεσα σε «Λαιστρυγόνες και Κύκλωπες», σε μια απέλπιδα προσπάθεια να φτάσουν στην Ευρώπη για μια καλύτερη ζωή. Το νέο φιλμ του Ματέο Γκαρόνε κουβαλάει στις αποσκευές του βραβεία από το πρόσφατο Φεστιβάλ Βενετίας (Αργυρός Λέοντας Σκηνοθεσίας και Βραβείο Καλύτερου Πρωτοεμφανιζόμενου Ηθοποιού), ενώ αποτελεί την επίσημη υποψηφιότητα της Ιταλίας για το επόμενο Όσκαρ Διεθνούς Παραγωγής. Ξετυλίγει τον μίτο αυτής της σύγχρονης Οδύσσειας από τη σκοπιά των ηρώων της, αψηφώντας τη λεγόμενη «δυτική» οπτική που έχουν υιοθετήσει στο πρόσφατο παρελθόν τόσες άλλες ταινίες με θέμα τους πρόσφυγες και τους μετανάστες. Ένα κινηματογραφικό έπος που κατορθώνει να είναι εξίσου λυρικό και ειλικρινές, και που στέκεται στο ύψος των κορυφαίων στιγμών του Ιταλού δημιουργού (Γόμορρα, Dogman) – ή ίσως φτάνει ψηλότερα.
Οι βασανισμένοι (Al Murhaqoon)
Το κοινωνικό δράμα του Amr Gamal είναι η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία από την Υεμένη που επιλέχθηκε και συμμετείχε στoΔιεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου. Μετά απ’ αυτό το δυνατό άνοιγμα, η φεστιβαλική πορεία της ταινίας συνεχίστηκε σε πολλά διεθνή φεστιβάλ όπου και απέσπασε ποικίλα βραβεία. Η ταινία αποτελεί και την επίσημη πρόταση της χώρας για τα φετινά Όσκαρ μετά την ενθουσιώδη υποδοχή της από κοινό και κριτικούς. Στο ΦΚΘ προβάλλεται στην κατηγορία Ανοιχτοί Ορίζοντες το Σάββατο 11/11 στην αίθουσα του κινηματογράφου Μακεδονικόν στις 19:30.
Υπόθεση:Μια ταινία μεγάλου μήκους από την Υεμένη είναι ένα φαινόμενο – και μάλιστα σπάνιο. Εδώ ένας πολυπράγμων σκηνοθέτης (ο πρώτος θεατράνθρωπος της χώρας που παρουσίασε δουλειά του στην Ευρώπη) ανατρέχει σε μια πραγματική ιστορία που συνέβη στον φιλικό του κύκλο και τη μεταπλάθει με τη λεπτότητα ενός εντομολόγου, βλέμμα οξυμένο στην παρατήρηση και καρδιά γεμάτη ενσυναίσθηση. Ένα παντρεμένο ζευγάρι με τρία παιδιά, μια πολύπαθη οικογένεια της οποίας η καθημερινότητα καθορίζεται από τον εμφύλιο πόλεμο –κάτι που συνεπάγεται στρατιωτικούς ελέγχους στους δρόμους, συχνές διακοπές ρεύματος και την μεταφορά νερού από τον δρόμο στην κουζίνα– βρίσκεται ενώπιον μιας νέας κρίσης, όταν η γυναίκα αναπάντεχα μένει έγκυος. Και οι δύο γνωρίζουν ότι δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να υποστηρίξουν ένα τέταρτο παιδί: πρόκειται να μετακομίσουν σε ένα φθηνότερο διαμέρισμα και τα δίδακτρα των παιδιών είναι ληξιπρόθεσμα. Αποφασίζουν από κοινού να προβούν σε έκτρωση. Μια οδύσσεια ξεκινά, στην οποία ένας φίλος γιατρός διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο… Με φόντο έναν από τους πιο καταστροφικούς εμφυλίους πολέμους στον κόσμο, αυτό το ευαίσθητο οικογενειακό δράμα μάς προσφέρει μια ματιά στην κοινωνία μιας χώρας που ως επί το πλείστον παραμένει άγνωστη εκτός των συνόρων της.
Blackbird Blackbird Blackberry (Shashvishashvimaq’vali)
Το Γεωργιανό δράμα τηςEleneNaverianiβασισμένο στο διήγημα της TamtaMelashvili, με δύο βραβεία στο φεστιβάλ του Sarajevo, αυτό της καλύτερης ταινίας και της καλύτερης ηθοποιού, προβάλλεται στο ανανεωμένο τμήμα ReflectionsofTopos του ΦΚΘ τον Σάββατο 11/11 στις 22:00 στην αίθουσα Τώνια Μαρκετακη. Μια χαρακτηροκεντρική αφήγηση για μια γυναίκα που καλείται και προκαλείται να αναθεωρήσει και να ανακαλύψει τον εαυτό της όταν ο έρωτας χτυπά απρόσμενα την πόρτα της καρδιάς της.
Υπόθεση: Ένα αληθινό διαμάντι του σύγχρονου σινεμά από τη Γεωργία (η τίτλος του οποίου παραπέμπει στον Οτάρ Ιοσελιάνι, μεγάλο «τραγουδιστή κότσυφα» αυτής της σπουδαίας εθνικής κινηματογραφίας) σκιαγραφεί το πορτρέτο μιας λεοντόκαρδης γυναίκας που μεγαλώνει χωρίς να ωριμάζει, κι έτσι μαθαίνει να ακούει και να εμπιστεύεται τη φωνή της. Η Ετέρο, μια 48χρονη γυναίκα που ζει σε ένα μικρό χωριό στη Γεωργία, δεν ήθελε ποτέ σύζυγο. Αγαπά την ελευθερία της όσο και τα κέικ της. Η επιλογή της όμως να ζήσει μόνη της είναι η αιτία πολλών κουτσομπολιών μεταξύ των συγχωριανών της. Απροσδόκητα, βρίσκει τον εαυτό της να ερωτεύεται με πάθος έναν άντρα και ξαφνικά βρίσκεται αντιμέτωπη με την απόφαση να ακολουθήσει μια σχέση ή να συνεχίσει μια ζωή ανεξαρτησίας. Η Ετέρο πρέπει να καταπιαστεί με τα συναισθήματά της και να αποφασίσει πώς θα βρει τον δικό της δρόμο προς την ευτυχία. Ένα μάθημα αγάπης και αυτο-αποδοχής, κόντρα σε κάθε είδους διάκριση.
Μετά τον χειμώνα (Poslijezime)
Το σκηνοθετικό ντεμπούτοτου IvanBakrac που αποτέλεσε και την επίσημη πρόταση του Μαυροβουνίου για τα 94α Όσκαρ, σκιαγραφεί το πορτραίτο μιας γενιάς μέσα από μια παρέα αγοριών και κοριτσιών που αντιστέκονται στην ενηλικιώση. Η πρότασή μας για το κλείσιμο της ημέρας, είναι ένα ρεαλιστικό υπαρξιακό δράμα που έκανε πρεμιέρα στο φεστιβάλ του KarlovyVaryκαι στα πλαίσια του ΦΚΘ προβάλεται στο τμήμα ReflectionsofToposτο Σάββατο 11/11 στις 23:00 στην αίθουσα Σταύρος Τορνές.
Υπόθεση: Πέντε παιδικοί φίλοι από μια μικρή πόλη του Μαυροβουνίου έχουν σταδιακά αποσυρθεί σε διαφορετικά σημεία της πρώην Γιουγκοσλαβίας, εντούτοις παραμένουν σε επαφή, γνωρίζοντας ότι η μακροχρόνια φιλία τους συνεχίζει να διαδραματίζει έναν θεμελιώδη ρόλο στις ζωές τους. Το απέριττο αυτό φιλμ προσκαλεί τους θεατές να παρακολουθήσουν έναν χρόνο από τις ζωές τους, καθώς παραπαίουν και αγωνιούν να βρουν τη θέση τους σε αυτόν τον κόσμο. Παράλληλα, οι πρωταγωνιστές βιώνουν καθοριστικές στιγμές, συνειδητοποιώντας πλέον ότι δεν μπορούν να ξεφύγουν από την ενηλικιώση. Στο εμπνευσμένο του ντεμπούτο, ο σκηνοθέτης Ιβάν Μπάκρατς καταθέτει μια ηλεκτρισμένη μαρτυρία γύρω από τη νέα γενιά του μεταπολέμου, η οποία και βρίσκεται ακόμα κάτω από τη σκιά του παρελθόντος. Ο πηγαίος τόνος των επιμέρους επεισοδίων συνεπικουρείται από τις απολαυστικές ερμηνείες των πέντε ταλαντούχων νεαρών ηθοποιών. Η ιστορία ενός κόσμου που εξαφανίζεται, μια νοσταλγική και πνευματώδης ωδή στη φιλία και τη νιότη.
