Γράφει ο Τάσος Γέροντας
Ισαάκ Ασίμοφ «Ακόμα και οι θεοί». Μετάφραση του Βασίλη Αθανασόπουλου. Εκδόσεις Anubis 2023.
352 σελίδες στο μέτριας υφής τυπικό χαρτί των εκδόσεων. Πολύ καλή επιμέλεια, εκτύπωση και βιβλιοδεσία, με ένα όμορφο εξώφυλλο.
Μετά από μια όμορφη αφιέρωση του βιβλίου και μια σύντομη εισαγωγή του εκδότη, μεταφερόμαστε στο μέλλον, στη Γη το 2100. Γνωρίζουμε τρεις ήρωες της ιστορίας και τη φημισμένη Αντλία Ηλεκτρονίων, η οποία παρέχει άφθονη δωρεάν ενέργεια σε όλη τη Γη. Πώς είναι δυνατόν; Ποιος είναι ο πατέρας της;
Άλμα στον χρόνο. Τριάντα χρόνια πίσω, 2070. Η τυχαία ανακάλυψη κάποιας περίεργης ουσίας στο γραφείο ενός ραδιοχημικού, ήταν το έναυσμα για να ξεκινήσουν έρευνες για το περιεχόμενο και τις ιδιότητες αυτής της ασυνήθιστης ουσίας. Τα αποτελέσματα ξάφνιασαν όσους ασχολήθηκαν. Είχαν μια ουσία που… δεν υπήρχε, ή δεν έπρεπε να μπορεί να υπάρχει, σύμφωνα με τους νόμους που ισχύουν σε όλο το Σύμπαν. Τι ήταν, λοιπόν;
Αυτό το υλικό, από άλλο, παράλληλο κατά τα φαινόμενα Σύμπαν, ήταν πολύ συνηθισμένο εκεί. Ήταν κάτι σαν πύλη ανάμεσα στα δύο Σύμπαντα: οι εκεί ιδιότητες παρείχαν εδώ άφθονη ενέργεια. Η παροχή ενέργειας εδώ το μετέτρεπε σε συνηθισμένο εδώ υλικό, το οποίο παρείχε εκεί άφθονη ενέργεια! Κατάσταση win-win, λοιπόν! Είναι δυνατόν;
Κι εδώ ο Ασίμοφ τολμά το μοναδικό: πλάθει αυτό το άλλο Σύμπαν! Κατοικούν διαφορετικές οντότητες, με εντελώς διαφορετική βιολογία, αναπαραγωγή, εξέλιξη. Συναρπάζει η περιγραφή του εντελώς διαφορετικού, αλλά και η στιβαρότητα του δημιουργήματος του συγγραφέα. Έτσι μαθαίνουμε πολλά τεχνικά θέματα για τη λειτουργία της περίφημης Αντλίας Ηλεκτρονίων, αλλά τελικά και για τους κινδύνους που εγκυμονεί για το μέλλον, κυρίως του δικού μας Σύμπαντος και πολύ λιγότερο για του παράλληλου. Η ανώτερη συναισθηματική ευφυΐα κάποιων οντοτήτων θα τους ωθήσει να προσπαθήσουν να επικοινωνήσουν με μας και να μας προειδοποιήσουν. Όμως με ποιον τρόπο, ποια γλώσσα; Θα τα καταφέρουν;
Σελήνη, πολλά χρόνια αργότερα. Μαθαίνουμε για τους Σεληνίτες (Γήινοι που εγκαταστάθηκαν στη Σελήνη τον 20ο αιώνα και από τότε έκοψαν τους δεσμούς με τον πλανήτη), τους «μέτα» (Γήινοι μετανάστες στη Σελήνη για λίγα ή και πολλά χρόνια) και τους επισκέπτες. Διαβάζουμε εξαιρετικές περιγραφές της ζωής στη Σελήνη, με βαρύτητα στο 1/6 της γήινης και την αστεία συμπεριφορά των Γήινων σ’ αυτές τις συνθήκες. Μαθαίνουμε ακόμα και για την υποβόσκουσα έχθρα μεταξύ Γήινων και Σεληνιτών, για τις προσπάθειες να αυτονομηθεί η Σελήνη από τη Γη. Για ποιον λόγο; Μα, για ποιον άλλο; Ενέργεια! Οι Γήινοι δεν παρέχουν στους Σεληνίτες την ενέργεια της Αντλίας Ηλεκτρονίων. Η διαφορά της ζωής στη Γη και στη Σελήνη είναι η αφορμή για να διατυπώσει ο συγγραφέας ενδιαφέρουσες απόψεις σχετικά με το περιβάλλον και πώς το αντιμετωπίζει διαχρονικά ό άνθρωπος. Παρακολουθούμε την άσκοπη (;) περιπλάνηση ενός Γήινου επιστήμονα στη Σελήνη, με τη σταθερή συνοδεία μιας γοητευτικής Σεληνίτισσας. Είναι αθώα η επίσκεψή του; Είναι τυχαία η συνάντηση των δύο; Τι συμβαίνει με την αντίσταση και τα σχέδια των Σεληνιτών; Τι θα γίνει με το μέλλον του Σύμπαντός μας;
Το τέλος του βιβλίου είναι καθησυχαστικό. Πάντα το καλό των ανθρώπων θα νικά το κακό και θα αποτρέπει την καταστροφή. Στο μεταξύ ο Ασίμοφ θα μας έχει παραδώσει ένα μεγαλειώδες, αισιόδοξο έργο, το οποίο απολαμβάνουμε σε εξαιρετική (και ενίοτε εμπνευσμένη) μετάφραση. Προσωπικά το θεωρώ μεταξύ των κορυφαίων βιβλίων επιστημονικής φαντασίας.
Σίλερ «Ενάντια στην ηλιθιότητα, ακόμα και οι θεοί αγωνίζονται μάταια».
«Στη Γη έχουμε ευνουχιστεί από τη λατρεία μας για ένα ειδυλλιακό παρελθόν που ποτέ δεν υπήρξε πραγματικά – και που αν υπήρξε, δεν θα μπορούσε ποτέ να επαναληφθεί».
«Στην ανθρωπότητα και στην ελπίδα ότι ίσως κάποτε καταφέρουμε να κερδίσουμε τον πόλεμο ενάντια στην ανθρώπινη ανοησία»
