Ταινία Πρόταση | Κάποτε στην Ανατολία

Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να αφηγηθείς ένα γεγονός. Μπορείς να δώσεις μια αντικειμενική περιγραφή του, στα πρότυπα ενός ρεπορτάζ ή να περιγράψεις πως το βίωσες εσύ. Μπορείς να υπερτονίσεις μια παράμετρο του και να παραμερίσεις μιαν άλλη. Μπορείς ακόμα να αλλοιώσεις τα αντικειμενικά και τα υποκειμενικά στοιχεία που το συνιστούν. Από τον τρόπο που θα επιλέξεις να το αφηγηθείς εξαρτάται η άποψη που θα σχηματίσουν οι ενδιαφερόμενοι για αυτό αλλά και το πώς θα το θυμούνται οι τρίτοι στο πέρασμα του χρόνου. Εξαρτάται ενδεχομένως και το πώς θα το θυμάσαι κι εσύ ο ίδιος.

Στην πλέον αφηγηματική κινηματογραφική απόπειρα του εξαίρετου Νούρι Μπλίτζε Τσεϊλάν κεντρική θεματική είναι η αφήγηση – εξ'ού και ο τίτλος
Κάποτε στην Ανατόλια. Το φιλμ εξελίσσεται κατά τη διάρκεια μιας μακράς νύχτας, όπου ομάδα υπαλλήλων της αστυνομίας παρέα με δύο συλληφθέντες αναζητούν το πτώμα άντρα, που οι τελευταίοι φέρονται να σκότωσαν.

Ο Τσεϊλάν παρακολουθεί τους ήρωες του να περιγράφουν τα γεγονότα με τρόπο που να αναδεικνύει τις προσωπικότητες τους, να τα διαστρεβλώνουν ώστε να βοηθήσουν ένα αγαπημένο τους πρόσωπο ή να επουλώσουν πληγές του παρελθόντος, να τα αποκρύπτουν ώστε η οδυνηρή αλήθεια τους να μην προκαλέσει παράπλευρες απώλειες. Κι επιλέγει να αφηγηθεί τα γεγονότα αυτής της βραδιάς – και της μέρας που ακολουθεί- με βραδυφλεγείς ρυθμούς που ομολογουμένως ανά στιγμές προκαλούν κόπωση. Μόνο έτσι μπορεί να αποκαλύψει την πλήρη αλήθεια. Ο φακός του Τσεϊλάν λέει πάντα την αλήθεια. Οι ήρωες του όμως;