Ενότητα Σινεμά
Ελλάδα, Γαλλία 2016. Εγχρωμο-ασπρόμαυρο. Διάρκεια 52'. Σκηνοθεσία: Μαρία Ντούζα. Αφήγηση: Καίτη Κωνσταντίνου.
Το cine Θησείο γυρίστηκε για μια σειρά με αυτοτελή επεισόδια της Γαλλικής τηλεόρασης με θέμα τους μεγαλύτερους κινηματογραφιστές ανά τον κόσμο. Η Μαρία Ντούζα επιμελήθηκε το ελληνικό επεισόδιο της σειράς που παίζει ήδη στο γαλλικό κανάλι cine+, ενώ σύντομα όλη η σειρά θα προβληθεί και στην ΕΡΤ.
Το θέμα είναι ο ομώνυμος
θερινός κινηματογράφος της Αθήνας, στην περιοχή της Ακρόπολης. Παρά τον μεγάλο ερχομό των τουριστών από όλα τα σημεία του κόσμου στην περιοχή της Ακρόπολης και του Θησείου, ο συγκεκριμένος κινηματογράφος μένει ίδιος και απαράλλαχτος όπως ήταν μερικά χρόνια πριν. Είναι ένας χώρος που διακατέχεται από αυθεντικότητα και ρομαντισμό προσφέροντας ακόμη στον κόσμο την μαγεία του θεάματος στην μεγάλη οθόνη.
H σκηνοθέτιδα Μαρία Ντούζα, με έξυπνο τρόπο κάνει μια ανάλαφρη ιστορική αναδρομή για τα όσα έχει αντέξει το συγκεκριμένο cinema. Κομβικά γεγονότα ήταν ο πόλεμος και η Δικτατορία που με τον ερχομό της,έφερε και την τηλεόραση. Οι κινηματογράφοι έκλειναν και γινόντουσαν πολυκατοικίες, ωστόσο το cine Θησείο επιβίωσε. Μια ιστορική αναδρομή καθόλου φλύαρη που δεν κουράζει τον θεατή, με το αυστηρό ύφος ή τις περιττές πληροφορίες όπως συμβαίνει σε άλλες ταινίες. Φυσικά σε αυτό βοηθά και η βαθιά χροιά της Καίτης Κωνσταντίνου με την ποιητική της αφήγηση αλλά και η συμμετοχή των δύο σκύλων στο ντοκιμαντέρ που συχνάζουν έξω από το σινεμά και ανά τακτά χρονικά διαστήματα ακούμε τις σκέψεις τους, κάτι που δίνει μια χιουμοριστική διάθεση στην ταινία.
Στην μεγάλη οθόνη του cine Θησείο εμφανίζονται μεγάλα ονόματα του ελληνικού κινηματογράφου όπως η Αλίκη Βουγιουκλάκη, ο Νίκος Κούνδουρος, ο Θοδωρής Αγγελόπουλος, η Μελίνα Μερκούρη και ο Τάσος Μπουλμέτης με την Πολίτικη Κουζίνα. Ο ελληνικός κινηματογράφος μπλέκει με την ιστορία αυτού του τόπου και έτσι μεταδίδονται γνώσεις στο κοινό που κυρίως οι νέοι δεν κατείχαν.
Αξιόλογη είναι επίσης και η φωτογραφία του ντοκιμαντέρ. Απαλές κινήσεις στα travelling και άριστη απεικόνιση των πορτρέτων των περαστικών και των πρωταγωνιστών, που δίνουν την αίσθηση ότι βρισκόμαστε σε μια άλλη εποχή ίσως πιο αθώα και ρομαντική.
Θα κλείσω με μια φράση του μεγάλου Ρώσου θεατρικού συγγραφέα και ποιητή, Βλαντιμίρ Μαγιακόφσκι, τα οποία ακούγονται και στην ταινία. Για σας ο κινηματογράφος είναι ένα θέαμα. Για εμένα είναι μια αποτύπωση του κόσμου.
