Κοινωνική, 2012, Σαουδική
Αραβία/Γερμανία, 98 λεπτά
Σκηνοθεσία: Χάιφα Αλ
Μανσούρ
Πρωταγωνιστούν: Ρεμ
Αμπντουλάχ, Βαντ Μοχάμεντ, Αμπντουλραμαν
Αλ Γκοχανί
Αίθουσες: Φαργκάνη
Η
δεκάχρονη Ουάτζα αγνοεί τα κοινωνικά
ταμπού και στοχεύει να αποκτήσει το
απαγορευμένο ποδήλατο που τόσο επιθυμεί.
Ένας διαγωνισμός απαγγελίας εδαφίων
από το Κοράνι, ο τρόπος να συμπληρώσει
το αναγκαίο χρηματικό ποσό. Η Σαουδική
Αραβία το σκηνικός της αφήγησης. Μια
χώρα που χαρακτηρίζει τα ποδήλατα
επικίνδυνα για τις αξίες μιας κοπέλας.
Μια
χώρα στην οποία ο κινηματογράφος έχει
απαγορευτεί και η σκηνοθέτης Haifa Al
Mansour, με τη βοήθεια γερμανικού συνεργείου
σπάει τους φραγμούς. Υλοποιεί την πρώτη
μεγάλου μήκους ταινία που γυρίζεται
αποκλειστικά στη χώρα και στέλνει το
δικό της κριτικό σχόλιο. Μέσω της
χαρισματικής μικρής πρωταγωνίστριας
και τη συμμετρία ενός ποδηλάτου μιλά
για ελευθερία. Εκθέτει ιδέες με
πανανθρώπινο χαρακτήρα και εστιάζει
στο παρασκήνιο της εθνικής της κουλτούρας.
Ακαδημαϊκός ρεαλισμός ως προς την
κινηματογραφική υφή και τα στοιχεία
που αξιοποιεί ορθά η σκηνοθέτης.
Η
ειρωνική στάση απέναντι στις ανέσεις
του δυτικού κόσμου δεν εκλείπει.
Αντιθέσεις ανάμεσα σε δύο κοινωνίες
όπου η μια προσπαθεί να δανειστεί
συνήθειες. Το ποδήλατο λειτουργεί
συμβολικά. Η προσπάθεια απόκτησης του
ταυτίζεται με την ανάγκη για πρόοδο και
κοινωνική αλλαγή. Ψύχραιμες κινήσεις
κάμερας προωθούν την ήρεμη επανάσταση
της Ουάτζα. Μια επανάσταση που κλιμακώνεται
και πάει κόντρα στο ιδεατό σύστημα. Μια
ιστορία που κρύβει ριζική απλότητα όμως
δίνεται στο θεατή τόσο ουσιαστικά. Ένα
φιλμ ερμηνειών συνόλου, μια πρωταγωνίστρια
αποκάλυψη και η ελπίδα απέναντι στα
δικαιώματα των γυναικών. Οι παιδικές
επιθυμίες γίνονται τροφή για μεταφορική
αξιολόγηση στη σκέψη. Το
“Απαγορευμένο Ποδήλατο”
λειτουργεί ως πορτραίτο που – παρά την
κριτική διάθεση – κρύβει γλυκόπικρα
συναισθήματα.
