Οι πρώτοι υπαίθριοι φωτογράφοι εμφανίζονται στην Ελλάδα γύρω στα 1912 – 1913 – τους έβλεπες στις μεγάλες πόλεις αλλά και τις μικρότερες. Είχαν σταθερά πόστα, συνήθως άραζαν με το τετράγωνο κουτί τους σε πλατείες ή σε σημεία με πολυκοσμία περιμένοντας τους επόμενους πελάτες τους, φορούσαν για να ξεχωρίζουν μια μακριά άσπρη μπλούζα και με παρέα τα πολύτιμα σύνεργά τους.
Πώς δούλευαν;
Tραβούσαν φωτογραφίες, έπαιρναν μια προκαταβολή και μετά οι πελάτες έπρεπε είτε να περάσουν από την έδρα τους, ή επέστρεφαν οι ίδιοι μετά από ένα διάστημα με τις φωτογραφίες και τις παρέδιδαν σε κάποιο κεντρικό καφενείο ή μπακάλικο για να γίνει η δοσοληψία.
Τι σόι φωτογραφική μηχανή είχαν; Μια μηχανή φτιαγμένη ειδικά για… βόλτες. Ενα τετράγωνο κουτί (σκοτεινός θάλαμος) που στηριζόταν σε τρίποδο. Πίσω από το κουτί ήταν ένα μαύρο κάλυμμα που χωρούσε το μισό σώμα από κάτω, όταν φωτογράφιζαν. Είχαν μία μεγάλη πετσέτα για να σκουπίζουν τα χέρια τους, έναν επισμαλτωμένο τσίγκινο κουβά για το ξέβγαλμα των φαρμάκων από τις φωτογραφίες, ένα κασελάκι με συρταράκια όλα τα υλικά εκτύπωσης μέσα σε μπουκαλάκια, μερικά ρολά για δημιουργία σκηνικού και κατάλληλου φόντου ανάλογα την περίσταση…
Φωτογραφία του Albert Werner στο πάρκο των Μακεδονομάχων 1980 (Kostas Papagiannis στο γκρουπ Θεσσαλονίκη – Φωτογραφίες – Αναμνήσεις)