ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ | Αφήστε σχόλιο το ονοματεπώνυμο σας και μπείτε στην κλήρωση για 10 μονές προσκλήσεις. Οι νικητές των διαγωνισμών μπορούν να παραλαμβάνουν τις προσκλήσεις τους από την επόμενη ημέρα αποστολής των ονομάτων τους στην παραπάνω ηλεκτρονική διεύθυνση. Για την παραλαβή, οι νικητές θα χρειάζεται να έχουν μαζί τους αποδεικτικό της ταυτότητάς τους.
Σημείο παραλαβής: Public Relations Desk / 5ος όροφος κτίριο Ολύμπιον (φουαγιέ Αίθουσας Παύλος Ζάννας)
Ημέρες και ώρες εξυπηρέτησης: Παρασκευή 3/3 έως Σάββατο 11/3, από τις 11:00 έως τις 20:00
Οι προσκλήσεις προβολών εξαργυρώνονται μόνο για προβολές της ίδιας ημέρας (η πληροφορία αυτή αναγράφεται και πάνω στην πρόσκληση). Η ισχύς της πρόσκλησης δεν επηρεάζεται από την ημέρα παραλαβής.
Καλή σας Θέαση!
****
O φεστιβαλικός πυρετός στην πλατεία Αριστοτέλους φαίνεται σιγά σιγά να ξεκινά για μια διοργάνωση ίσως λιγότερο «λαμπερή» ποτέ όμως λιγότερο ενδιαφέρουσα, σε σχέση με το φεστιβάλ κινηματογράφου, ηπιότερων τόνων, χαλαρότερων ρυθμών με ένα πιο προσανατολισμένο, φεστιβαλικό κοινό. Με 213 μικρού και μεγάλου μήκους ντοκιμαντέρ, 64 από τα οποία είναι ελληνικές παραγωγές νέες, και παλιές ενότητες και αφιερώματατο 19ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης θα υποδεχτεί το κοινό του από τις 3 μέχρι τις 12 Μαρτίου 2017.
Με μια γρήγορη ματιά λοιπόν στο πρόγραμμα της φετινής διοργάνωσης ξεχωρίσαμε τις ενότητες που αναμένεται να τραβήξουν το ενδιαφέρον. Καταρχάς, κυριότερη ίσως καινοτομία το ότι για πρώτη φορά το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ καθιερώνει Διεθνές Διαγωνιστικό πρόγραμμα όπου 12 ταινίες ( μεταξύ των οποίων και 3 ελληνικές) διαγωνίζονται για τον «Χρυσό Αλέξανδρο» και το Ειδικό Βραβείο της Επιτροπής. Φέτος επίσης αποφασίστηκε να δοθεί carte blanche να επιλέξει 10 ντοκιμαντέρ στο Δημήτρη Εϊπίδη, τον άνθρωπο που ίδρυσε το 1999 το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, το οποίο και διηύθυνε έως το 2016.
Τιμώμενος προσκεκλημένος του Φεστιβάλ θα είναι όμως και ο ουκρανικής καταγωγής Ρώσος δημιουργός Βιτάλι Μάνσκι. Το έργο του πραγματεύεται θέματα απολύτως επίκαιρα, όπως οι μηχανισμοί προπαγάνδας της Βόρειας Κορέας ή οι σχέσεις Ουκρανίας και Ρωσίας προκαλώντας συχνά όπως ήταν αναμενόμενο την αντίδραση των αρχών. Άλλα αφιερώματα, αυτό στους Ιταλούς πρωτοπόρους Γιερβάντ Τζανικιάν και Άντζελα Ρίτσι Λούκι στο πλαίσιο της ενότητας >> Film Forward και το αφιέρωμα στο ριζοσπαστικό καλλιτέχνη Τζον Μπέρτζερ. Από τις νέες ενότητες ξεχωρίζει η αφιερωμένη στη γαστρονομία Food vs. Food η οποία μάλιστα θα συνδυαστεί με ένα γαστρονομικό διαγωνισμό σε επιλεγμένα εστιατόρια της πόλης. ΗΔιεθνής Αμνηστία θα απονείμει για ένατη χρονιά ένα ειδικό βραβείο στην καλύτερη ταινία του τμήματος «Ανθρώπινα Δικαιώματα» ενώ θα προβληθούν και πέντε ταινίες στο τμήμα « Μειονότητες» με ελεύθερη είσοδο για το κοινό. Τέλος ως ταινία έναρξης του φεστιβάλ, έχει επιλεγεί το μουσικό ντοκιμαντέρ: «Rolling Stones ολέ ολέ ολέ!» το χρονικό της περιοδείας του θρυλικού συγκροτήματος στη Λατινική Αμερική.
Και σε περίπτωση που δυσκολεύεστε να επιλέξετε, σας δίνουμε μερικά από τα highlight του Φεστιβάλ:
Πύργος του Κιθ Μέιτλαντ (ΗΠΑ)
Ο σκηνοθέτης αναπαριστά με συναρπαστικό, πρωτότυπο τρόπο ένα από τα πρώτα περιστατικά μαζικής δολοφονίας στις ΗΠΑ χρησιμοποιώντας κινούμενα σχέδια τα οποία εναλλάσσει με πραγματικά ντοκουμέντα. Τον Αύγουστο του 1966 ένας οπλισμένος άντρας οχυρώθηκε στο ψηλότερο σημείο του πανεπιστημίου του Τέξας στο Όστιν και άρχισε να σκορπά τον θάνατο. Πυροβόλησε 16 ανθρώπους και τραυμάτισε 33. Το animation παγώνει στον χρόνο τα πρόσωπα -θύματα και αυτόπτες μάρτυρες- ενώ φορτίζει συναισθηματικά μια ιστορία τρόμου, αλλά και ανθρώπινης γενναιοδωρίας.
Φάκελος Σοκολάτα της Μπένθε Φόρερ (Ολλανδία)
Αποκαλυπτικό, δημοσιογραφικό, ακτιβιστικό, το The Chocolate Case ρίχνει φως στην παιδική δουλεία στην παγκόσμια σοκολατοβιομηχανία. Μια ομάδα ολλανδών δημοσιογράφων ξεκινά έναν αγώνα για να αποκαλύψει πως το πιο ηδονικό έδεσμα του πλανήτη κρύβει συχνά τη γεύση του διεστραμμένου ανθρώπινου νου. Παιδιά-σκλάβοι στην Αφρική εξαναγκάζονται να μαζεύουν τους πολύτιμους κόκκους από τα κακαόδεντρα προκειμένου να παραχθεί ένα προϊόν που κατά γενική ομολογία προκαλεί την ευτυχία. Στον δυτικό κόσμο.
Άουστερλιτς, του Σεργκέι Λοζνίτσα (Γερμανία)
Ο σπουδαίος ουκρανός δημιουργός, στήνει την κάμερά του σε ένα πρώην ναζιστικό στρατόπεδο και καταγράφει την εμπορευματοποίηση της φρίκης. Παρατηρεί χωρίς να επεμβαίνει, χρησιμοποιώντας τον φυσικό ήχο και τις αγαπημένες του σκιές για να σχολιάσει τη διαχρονική ανοησία του ανθρώπου. Χώροι μαρτυρίων και θανάτου μετατρέπονται σε τουριστικό αξιοθέατο, γεννώντας θυμό στο θεατή και άπειρα ερωτήματα σχετικά με τα όρια της αφέλειας, της ηθικής και της διαχείρισης της επώδυνης μνήμης.
Dawson City: Παγωμένος χρόνος του Μπιλ Μόρισον (ΗΠΑ)
Η εμπνευσμένη χρήση αρχειακού υλικού στο ντοκιμαντέρ οδηγεί σε συναρπαστικές αφηγήσεις. Όπως στο Dawson City: Frozen Time. Η ιστορία του σελιλόντ, ένας θησαυρός ταινιών του 1910 και 1920 που έρχεται στο φως από τις ανασκαφές στην περιοχή Γιούκον (κοντά στον Καναδά) και η χρυσοθηρία στην Αλάσκα, μπορεί να μοιάζουν ασύνδετα, όμως συνδυάζονται ιδανικά και αφηγούνται μια υπέροχη, αληθινή ιστορία. Χωρίς λόγια, ένα ταξίδι στο χρόνο και όσα κρατά κρυμμένα.
Μετάβαση: Διεμφυλικά παιδιά των Ροσέρ Ολιβέρ ι Ολιβέλα και Λουίς Μοντσεράτ ι Σατόρε (Ισπανία)
«Με λένε Ντέιβιντ. Είμαι 6 χρονών. Όταν γεννήθηκα νόμιζαν ότι είμαι κορίτσι, αλλά οι γιατροί έκαναν λάθος, ήμουν αγόρι». Πολύ συχνά οι προκαταλήψεις είναι το οχυρό της κοινωνίας απέναντι στη διαφορετικότητα. Όταν το διαφορετικό έρχεται με τη μορφή ενός μικρού παιδιού που παλεύει για την ταυτότητά του, ζητά γι ακόμη μια φορά να ρίξουμε το οχυρό και να κατανοήσουμε. Καλωσορίσατε στις ιστορίες διεμφυλικών παιδιών, εφήβων και νέων που ανοίγουν την καρδιά τους στην κάμερα.
Σαντοάγια των Άντριου Μπέκερ και Ντάνιελ Μέρερ (ΗΠΑ)
Μια εξαφάνιση γεννά υποψίες στο απομακρυσμένο χωριό Σαντοάγια, στην περιοχή της Γαλικίας, βορειοδυτικά της Ισπανίας. Μια γυναίκα αναζητά να βρει τι συνέβη στον σύντροφό της. Η αστυνομία ερευνά. Η ζωή συνεχίζεται. Μέχρι τη στιγμή που η αλήθεια έρχεται στο φως. Με το σασπένς μιας μυθοπλασίας το Santoalla, ξετυλίγει μια αστυνομική ιστορία και πίσω αυτή την πιο δραματική πλευρά του ανθρώπου.
Ιερό νερό του Ολιβιέ Ζουρντέν (Βέλγιο)
Ο γυναικείος οργασμός πρωταγωνιστεί στο Sacred Water. Μια ανατρεπτική ματιά στη –στιγματισμένη από τον εμφύλιο και τη γενοκτονία- Ρουάντα, όπου το πολύτιμο 'ιερό νερό' (όπως το αποκαλούν) της γυναικείας σεξουαλικότητας αποτελεί στην παράδοση της χώρας το Ιερό Δισκοπότηρο για τον αντρικό πληθυσμό. Ένα ντοκιμαντέρ – γιορτή, γεμάτο ζωντάνια, χιούμορ, μουσική, χρώματα, έρωτα, μια πανηγυρική όψη του να είσαι άνθρωπος.
Σαφάρι του Ούλριχ Ζάιντλ (Αυστρία)
Καλοζωισμένοι δυτικοί διοργανώνουν εκδρομές για σαφάρι στη Ναμίμπια. Ψυχαγωγούνται, σκοτώνουν άγρια ζώα, φωτογραφίζονται με τα τομάρια και επιστρέφουν τροπαιούχοι στο σπίτι τους, κρεμώντας τα βαλσαμωμένα κεφάλια πάνω από το τζάκι. Στον Ζάιντλ αρέσουν οι προκλητικές εικόνες. Στη μυθοπλασία, αλλά και στο ντοκιμαντέρ. Η διαφορά είναι πως εδώ είναι αληθινές και εξοργίζουν, καθώς καταγράφουν μια σκληρή, ενίοτε αποκρουστική πλευρά του ανθρώπου. Αποκρουστική και απολύτως αληθινή.
