HomeΘέματαΣτήλες​Ζωή Χωρίς Φίλτρο: Μη γίνεις ο καθρέφτης...

​Ζωή Χωρίς Φίλτρο: Μη γίνεις ο καθρέφτης για τα λάθη των άλλων

Οι μεγαλύτερες επιτυχίες έρχονται μετά από σείρα αποτυχιών. Χωρίς να το θέλουμε από τη στιγμή που γεννιόμαστε, συμμετέχουμε σε μια παράσταση που άλλοι μας αναθέτουν ρόλους.

Ο πρώτος σου ρόλος είσαι κόρη/γιός δύο ανθρώπων που σε αγαπάνε και θέλουν να σε καμαρώσουν καλό παιδί.

Δεν σου δίνουν σενάριο, εσύ πρέπει να ανακαλύψεις τι θα πει καλό παιδί. Κάπως έτσι ξεκινάς μια κούρσα πολλών ετών ώστε να ανακαλύψεις τι σημαίνει καλή κόρη ή γιος. Η αποτυχία σίγουρη, και εσύ κουβαλάς ένα βάρος που κατά κανόνα θα το μεταφέρεις και στα δικά σου παιδιά.

Στο ενδιάμεσο διαπιστώνεις ότι δεν συμμετέχεις μόνο σε ένα έργο, πρέπει να είσαι καλός μαθητής/μαθήτρια, καλή φίλη ή καλός φίλος, καλή ή καλός σύντροφος, καλή εργαζόμενη ή καλός εργαζόμενος. Αν βάλουμε και τους μικρούς ρόλους που πρέπει να ανταπεξέλθεις, όπως καλό μέλος της τοπικής κοινωνίας, καλός γείτονας και πολλοί άλλοι, τότε δικαιολογημένα σε πιάνει πανικός.

Το καλύτερο σημείο σε όλα αυτά είναι ότι δεν μπορείς να παραιτηθείς από το έργο, έχεις υπογράψει αιώνιο συμβόλαιο, χωρίς τη συγκατάθεσή σου.

Μη περιμένεις από εμένα να σου πω ότι όλα είναι μαύρα. Εχω περάσει ένα μικρό, αλλά καθοριστικό, διάστημα μέσα στο μαύρο και ανακάλυψα ότι το μαύρο είναι ωραίο στα φορέματα και τα πουκάμισα. Η ζωή είναι δώρο, και πρέπει να διαπιστώσεις αργά ή γρήγορα, ότι όσο πιο απλή την κάνεις τόσο πιο πολύ θα την απολαύσεις.

Σε όλους τους ρόλους που σου έχουν αναθέσει εσύ θα βάλεις την καλλιτεχνική σου ματιά. Εκεί που θα δεχτείς κριτική, που θα βιωσεις την αποτυχία, πρέπει να είσαι πολύ καλά διαβασμένος για να κρίνεις την απόφασή τους. Πρέπει να έχεις διαβάσει εσένα, ποιος/ποια είσαι, τι θες πραγματικά, ποιους χρειάζεσαι στη ζωή σου.

Το ανθρώπινο είδος επιβίωσε μέσα στους αιώνες, μεταφέροντας τις ενοχές του, τους φόβους του, τις ευθύνες τους στους άλλους. Αν θες να σπάσεις αυτή την αλυσίδα, μπορείς να τα καταφέρεις.

Εκτός από το ρόλο της κακής κόρης/γιού, τον βγάζω εκτός, γιατί οι γονείς σου σ’ αγαπάνε τόσο πολύ, που λάθη τους σπάνια είναι καταστροφικά. Σε όλους τους άλλους ρόλους που καλείσαι να παίξεις, απλά μην αφήσεις κανένα, να καθρεπτίζει πάνω σου τους δικούς του φόβους και άγχη.

Ένας ανεπαρκής προιστάμενος θα σε μειώσει, γιατί φοβάται την εξέλιξη, φοβάται τη στιγμή που αυτός θα έιναι παρελθόν και εσύ θα τον έχεις ξεπεράσει. Ένας κακός φίλος θα σε μπερδέψει, γιατί απλά έχει χαθεί αυτός προ πολλού.

Ένας κακός σύντροφος θα σε διαλύσει, γιατί μόνο έτσι θα σε κρατήσει κοντά του.

Στην εργασία δούλεψε σκληρά, χωρίς να αφήσεις περιθώρια για αμφισβήτηση, στη φιλία να σκέφτεσαι ότι ο φίλος πρέπει να είναι ομπρέλα σε καταρρακτώδη βροχή, στον έρωτα δώσε τα όλα, εκτός από την εμπιστοσύνη στον εαυτό σου.

Ξέρεις τι αξίζεις, και αν δεν ξέρεις σίγουρα κάποιος πέρασε από τη ζωή σου που είδε πραγματικά ποια είσαι, ξέρεις τα συναισθήματα σου, τις αντοχές σου, τις κόκκινες γραμμές σου,απλά φρόντισε να τις δούνε και οι άλλοι. Μην υποχωρήσεις, μην αναβάλλεις, μη χαθείς στη ψευδαίσθηση, ότι αν κάνεις υπομονή όλα θα αλλάξουν. Μια προβληματική σχέση είναι σαν θαλάσσια δίνη, αν μπείς δεν μπορείς να ανέβεις στην επιφάνεια εύκολα. Η σωσίβια λέμβος σου λοιπόν στις προσωπικές σου σχέσεις είναι να αγαπήσεις τον εαυτό σου, όσο και τον σύντροφό σου.

Μη φοβάσαι τις αποτυχίες και την κούραση που κρύβει πολλές φορές η ζωή. Σε μια θεατρική παράσταση, το χειροκρότημα, έρχεται μετά από 3 ώρες κοπιαστικής ερμηνείας. Το αληθινό χειροκρότημα ειναι αυτών που σε αποδέχονται- γιατί και στο θέατρο και στη ζωή, όσοι δεν σε γουστάρουν φεύγουν στη μέση της παράστασης.

Related stories

Στο πανσετάδικο που κάνουν ουρά, ο χρόνος πέρασε και δεν άλλαξε τίποτα

Αν είσαι από εκείνους που ενδιαφέρονται για τη διακόσμηση...

Κριτική Βιβλίου | Carlo Lucarelli «Η τριλογία του φασισμού».

Γράφει ο Τάσος Γέροντας Carlo Lucarelli «Η τριλογία του φασισμού». Μετάφραση Δήμητρα...

Στο εργαστήρι ζωγραφικής του Αλέξανδρου εκτός από καμβάδες και χρώματα, ζει και μια ολόκληρη 80s ρετροσπεκτίβα

Λέξεις & Φωτογραφίες: Δάφνη Τσάρτσαρου Ο Αλέξανδρος Στουγιαννίδης γεννήθηκε το...

Μπορείς να κοιμηθείς αγκαλιά με τη θάλασσα;

γράφει ο Σπύρος Μπαλτογιάννης Έχω ένα φίλο που χρόνια τώρα...

Σπαθιά, κούκλες, κορώνες και έργα τέχνης: Το σπίτι που θυμίζει θεατρικό σαλόνι

Βίκυ Διαμαντή, δημιουργός/διακοσμήτρια Φωτογραφίες: Μαρία Ευσταθιάδου WHO IS WHO Γεννήθηκα στη Θεσσαλονίκη...