πήγε, είδε, ενθουσιάστηκε και έγραψε η Ηλιάνα Ηλιάδου
Απλή Μετάβαση: εισιτήριο για το ταξίδι της αναζήτησης χωρίς προορισμό.
Η Θεσσαλονίκη καλωσόρισε την μουσική παράσταση «Απλή Μετάβαση» στο RadioCity Theater, των Θέμη Καραμουρατίδη και Γεράσιμου Ευαγγελάτου σε σκηνοθεσία Μίνωα Θεοχάρη. Στο σανίδι βρίσκονταν οι Κωνσταντίνος Ασπιώτης, Κωνσταντίνος Γαβαλάς, Γιάννης Καπελέρης, Χαρά Κεφαλά, Πέγκυ Μανωλά, Βασίλης Μηλιώνης, Μαρίζα Ρίζου κι Αντιγόνη Ψυχράμη.
8 άνθρωποι μια πρωινή Κυριακή συναντιούνται στην αίθουσα αναμονής του αεροδρομίου Ελευθέριος (αλλά μπορείτε να το φανταστείτε και στο αεροδρόμιο Μακεδονία, για να γίνει πιο «Θεσσαλονίκη»). Το μόνο τους κοινό: η πτήση BA674 με προορισμό την Αγγλία- ή τουλάχιστον έτσι νόμιζαν.
Μέσα από το ζωηρό και μουσικό κλίμα ξεδιπλώνουν φόβους, ανησυχίες, προσωπικά πρέπει και μη. Όμως έγινε κι ένα απρόοπτο, το οποίο όμως είναι μέρος της καθημερινότητας: η πτήση έχει καθυστέρηση, χωρίς ανακοίνωση της νέας ώρας επιβίβασης. Τους δίνετε χρόνος να γνωριστούν, να εξομολογηθούν τα ανεκπλήρωτα όνειρα τους. Όλοι είναι άνθρωποι που έχουν σχέδια για το μέλλον, κυνηγώντας την καλύτερη ζωή. Σ’ αυτή τη συνάντηση αποκαλύπτουν πως υπάρχει ένας κοινός παρανομαστής: η νοσταλγία για τον χαμένο τους εαυτό. Αυτόν ακριβώς προσπαθούν να ανακαλύψουν σε αυτή τη παράσταση.
Παρά τη δυσκολία της μεταφοράς από το θέατρο της Αθήνας σε αυτό της Θεσσαλονίκης, η παράσταση ήταν πραγματικά μαγευτική. Διεγείρει πολλά υπαρξιακά ερωτηματικά που όλοι μας έχουμε. Επίσης, θίγει εξαιρετικά ένα πολύ σύνηθες φαινόμενο για την Ελλάδα, την ξενύχτια. Το μιούζικαλ αυτό είναι για εμάς, για την γενιά που μεγαλώνει με τη πίστη και τη θέληση να αλλάξει τον κόσμο αλλά διαρκώς συναντά προσωπικά και κοινωνικό-οικονομικά εμπόδια. Μέσα από την άψογη μουσική κι εκτέλεση, ενθαρρύνει την τόλμη και το πάθος για τη ζωή χωρίς ενδοιασμούς.
Είναι μια παράσταση από ανθρώπους για τους ανθρώπους, κάτι που φαίνεται από τον έντονο χαρακτήρα της, μα και τα συναισθήματα της. Άλλωστε επιβεβαιώθηκε κι από το ίδιο το κοινό με το δυνατό κι ειλικρινές του χειροκρότημα καθ’ όλη τη διάρκεια του μιούζικαλ διότι μεταδόθηκε ένα ηχηρό μήνυμα μέσα από τους εύστοχους στίχους και την άρτια μελωδικότητα των τραγουδιών: υπάρχει μια κρυφή επιθυμία για αλλαγή που μπορεί να γίνει πραγματικότητα.
Οι ήρωες της Απλής Μετάβασης δεν υποκρίνονται, ερμηνεύουν τον παλμό της καθημερινότητας που μας κυριεύει. Μας καλούν να γίνουμε συνταξιδιώτες στη μετάβαση, που δεν είναι απλή, είναι σίγουρα συναρπαστική κι ενδιαφέρουσα.
Τα σκηνικά, τα κουστούμια, η χορογραφία κι ενορχήστρωση τυλίγουν ευλαβικά αυτό το αποτέλεσμα. Δίνουν την τελική πινελιά στο πνεύμα που χρειαζόταν αυτό το μιούζικαλ.
Καταλαβαίνετε, λοιπόν, ποσό αξίζει να δείτε αυτή τη παράσταση, να αφιερώσετε ένα γεμάτο δίωρο στον εαυτό σας κι ίσως ανακαλύψετε πτυχές σας από εκεί που δεν το περιμένατε. Το τελικό ερώτημα, όμως, είναι: πού θα οδηγήσει η δική μας BA674; Στο καλύτερο ή στο χειρότερο; Κανείς δεν ξέρει, αλλά άμα δεν ρισκάρουμε, δεν θα μάθουμε!
Υ.Γ. Να πάρετε χαρτομάντιλα, θα καταλάβετε στη παράσταση γιατί
Υ.Γ. 2 άμα είσαι λάτρης της Eurovision και δη της φετινής μας συμμετοχής, να αναμένεις ευχάριστες εκπλήξεις.
