γράφει ο Λάζαρος Γεροφώτης
Με την Μόνικα Μπελούτσι να είναι παρούσα πλέον στο Φεστιβάλ, για να βραβευτεί με Χρυσό Αλέξανδρο απόψε το βράδυ, το Φεστιβάλ συνεχίζεται και ανεβάζει ρυθμούς, καθώς σιγά σιγά φτάνει στις τελευταίες μέρες του. Χθες είχαμε και την ολοκλήρωση του προγράμματος της “Αγοράς” με την απονομή των βραβείων στους νικητές (μπορείτε να δείτε τους νικητές στην επίσημη ιστοσελίδα του Φεστιβάλ). Για αύριο, Παρασκευή 10/11, την 9η μέρα του Φεστιβάλ, πέραν του 3ου επεισοδίου του “Milky Way” με την παρουσία του Βασίλη Κεκάτου στην προβολή, οι προτάσεις μας είναι:
Ανθρωπίστρια βρικόλακας αναζητά αυτοκτονικό άτομο
(Vampire humaniste cherche suicidaire consentant)
Η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία της Αριάν Λουί-Σεζ, που έκανε πρεμιέρα στο 80ό Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας το 2023 κερδίζοντας το Βραβείο Καλύτερης Σκηνοθεσίας στο τμήμα Giornate degli Autori. Επίσης, απέσπασε το Βραβείο Ανερχόμενης Καναδής Καλλιτέχνη στο Calgary IFF 2023. Συμμετέχει στο Διεθνές Διαγωνιστικό τμήμα του Φεστιβάλ και προβάλλεται στις 14:00 στο Ολύμπιον και είναι διαθέσιμη και στις online προβολές του Φεστιβάλ.
Υπόθεση: Η Σάσα έχει ένα σοβαρό πρόβλημα: είναι ένα έφηβο βαμπίρ που δεν μπορεί να σκοτώσει. Και η οικογένειά της, η οποία έχει βαρεθεί να μοιράζεται το αίμα της (ή, καλύτερα, το αίμα των άλλων) της δίνει τελεσίγραφο. Τότε ευτυχώς η Σάσα συναντά τον Πολ, έναν μοναχικό νεαρό με τάσεις αυτοκτονίας, ο οποίος δεν μπορεί να πάρει την μεγάλη απόφαση. Ποιος είπε ότι δεν υπάρχει κάποιος για τον καθένα; Και, ναι. μπορείτε να πείτε με βεβαιότητα ότι αυτή είναι η πιο ασυνήθιστη ταινία με βρικόλακες που είδατε ποτέ, μια ταινία που η καρδιά της χτυπά δυνατά –αλλά μόνο στον δικό της ρυθμό– και που ανακαλύπτει την ομορφιά στο σκοτάδι, το χιούμορ στο μακάβριο και τον ρομαντισμό στα πιο απροσδόκητα μέρη. Αν ο Γουές Άντερσον και ο Τιμ Μπάρτον έκαναν ένα κινηματογραφικό παιδί, πιθανότητα θα έμοιαζε με το απολαυστικό φιλμ της Αριάν Λουί-Σεζ που από τον τίτλο του κιόλας δηλώνει πως δεν φοβάται τις αντιθέσεις και βαριέται τα συνηθισμένα.
(3) #TIFF64 | Humanist Vampire Seeking Consenting Suicidal Person [INTERNATIONAL COMPETITION] – YouTube
Ο πάγος που καίει (The Breaking Ice)
Η νέα ταινία του βραβευμένου με Χρυσή κάμερα στο Φεστιβάλ των Καννών, σκηνοθέτη Άντονι Τσεν (Ilo Ilo, 2013). Η ταινία συμμετείχε στο Φεστιβάλ των Καννών 2023 στο τμήμα “Ένα κάποιο βλέμμα”. Προβάλλεται στις 20:00 στην αίθουσα “Στάυρος Τορνές” στο τμήμα του Φεστιβάλ “Ανοιχτοί Ορίζοντες”.
Υπόθεση: Ένα εφήμερο ερωτικό τρίγωνο φουντώνει μεσα στο καταχείμωνο ανάμεσα σε μια κοπέλα και δύο νεαρούς όταν οι δρόμοι τους διασταυρώνονται σε μια μεθοριακή πόλη της Κίνας. Ο Άντονι Τσεν, ένα από τα λαμπρότερα ταλέντα που ανέδειξε το ασιατικό σινεμά την τελευταία δεκαετία (Χρυσή Κάμερα στις Κάννες το 2013 με το Ilo Ilo), σπάει με χάρη κάθε παγ(ι)ωμένη αντίληψη για την Generation Z, φιλοτεχνώντας το ιμπρεσιονιστικό πορτρέτο μιας παρεξηγημένης γενιάς η οποία πάνω στο ξεπέταγμά της βρέθηκε να πληρώνει βαρύτερα από κάθε άλλη το τίμημα της χειμερίας νάρκης που επέβαλε η πρόσφατη πανδημία. Η άφταστη, υποδόρια ερωτική ένταση των ταινιών του Ανγκ Λι (Η παγοθύελλα, Προσοχή, πόθος, Το μυστικό του Brokeback Mountain) συναντά τον παιχνιδιάρικο ρομαντισμό του Ζιλ και Ζιμ του Φρανσουά Τριφό σ’ ένα ντελικάτο γράμμα αγάπης στο γαλλικό Νέο Κύμα, γραμμένο στο χιόνι.
Η σειρήνα (The Siren)
Η νέα ταινία της Σεπιντέ Φαρσί , όπου άνοιξε το Πανόραμα της φετινής Μπερλινάλε και απέσπασε το Βραβείο Καλύτερης Μουσικής για Ταινία Μεγάλου Μήκους στο Annecy International Animated Film Festival 2023 και το βραβείο Καλύτερης Σκηνοθεσίας (Ταινίας Μεγάλου Μήκους) στο Champs-Élysées FF 2023. Συμμετέχει στο τμήμα του Φεστιβάλ “Ανοιχτοί Ορίζοντες” και προβάλλεται στις 17:00 στην αίθουσα “Φρίντα Λιάππα” και ξανά προβάλλεται στις 11/11 στις 16:00 στην αίθουσα “Τώνια Μαρκετάκη”.
Υπόθεση: Η εκθαμβωτική ταινία που άνοιξε το Πανόραμα της τελευταίας Μπερλιναλε μάς μεταφέρει στην αυγή του Πρώτου Περσικού Πολέμου με ένα μοναδικό όχημα: την οπτική ενός εφήβου αγοριού που ζει στην εμπόλεμη ζώνη και αποφασίζει να μείνει με τον παππού του, καθώς περιμένουν τον μεγαλύτερο αδελφό του να γυρίσει από το μέτωπο. Όταν θα συναντήσει ένα εγκαταλειμμένο πλοίο με το μαγικό όνομα «Σειρήνα», θα το χρησιμοποιήσει ως κιβωτό σωτηρίας. Στην πρώτη της δοκιμή στο animation, η πολυσχιδής σκηνοθέτρια, φωτογράφος και εικαστική καλλίτεχνις Σεπιντέ Φαρσί αξιοποιεί τη δύναμη των κινουμένων σχεδίων να αναπλάθουν όψεις του κόσμου που δεν υπάρχουν πια, να φέρνουν στην επιφάνεια χαμένες αφηγήσεις, να αποκαθιστούν το «επίσημο» ιστορικό παρελθόν. Μέσα από μια παλέτα του κόκκινου, του πετρολ και των αποχρώσεων της άμμου, και εξελίσσοντας μια μοναδική 3D τεχνική εικονογράφησης, η Φαρσί ξαναγράφει την ιστορία της οικογένειας και της χώρας της με τα πιο έντονα χρώματα και σε περισσότερες διαστάσεις, αναπλάθοντας το τραγικό αποτύπωμα του πολέμου. Άλλωστε, φαίνεται να γνωρίζει πως κάθε σειρήνα έχει το δικό της τραγούδι, που ενώ μοιάζει να σβήνει τις αναμνήσεις έχει τη δίκη της επιμονή και καθαρή μνήμη.
Όνειρα γλυκά (Sweet Dreams)
Η 2η μεγάλου μήκους ταινία της Ένα Σεντιγιάρεβιτς (Take Me Somewhere Nice, 2019), όπου συμμετείχε τόσο στο Φεστιβάλ του Τορόντο, όσο και στο Locarno IFF 2023, όπου απέσπασε το Βραβείο Ερμηνείας (Renée Soutendijk). Συμμετέχει στο Διεθνές Διαγωνιστικό τμήμα του Φεστιβάλ και προβάλλεται τόσο σήμερα 9/11 στις 17:00 στο Ολύμπιον, όσο και αύριο 10/11 στις 14:00 στην αίθουσα “Φρίντα Λιάππα”.
Υπόθεση: Ο επιθανάτιος ρόγχος της ευρωπαϊκής αποικιοκρατίας δεν κινηματογραφήθηκε ποτέ με πιο ποπ και αισθητικά πληθωρικό τρόπο όσο σε αυτή την απολαυστικά κυνική ταινία. Οταν ο ιδιοκτήτης μιας φυτείας ζαχαροκάλαμου σε ένα νησί της Ινδονησίας θα πέσει νεκρός έπειτα από μια νυχτερινή επίσκεψη στην οικονόμο, ερωμένη και μητέρα του νόθου παιδιού του, η οικογένειά του θα βρεθεί αντιμέτωπη με πρωτογνωρες δοκιμασίες, ανάμεσα στις οποίες μια εξέγερση των εργατών τους και μια κοινωνία σε έναν τόπο που δεν τους θέλησε ποτέ εκεί. Κι όπως συνήθως συμβαίνει όταν ανατρέπεται μια εύθραυστη ισορροπία, το αληθινό πρόσωπο των ανθρώπων, τα βασικά τους ένστικτα και η μάχη για επικράτηση θα έρθουν σε πρώτο πλάνο, με απροσδόκητες συνέπειες. Κοιτάζοντας την ιστορία με μια λοξή (και meta!) ματιά, η ταινία ξετυλίγει με ευφυΐα και στιλ τη δηλητηριώδη φύση ενός ανήθικου συστήματος εκμετάλλευσης σε αυτό το ειρωνικο και διαπεραστικό κοινωνικό θρίλερ, το οποίο λάμπει με την υφή ενός αλλόκοτου, ξεχωριστού κινηματογραφικού διαμαντιού.
Κόκκινος ουρανός (Afire)
Η νέα ταινία του βραβευμένου σκηνοθέτη Κρίστιαν Πέτζολντ (Μια ασυνήθιστη κατάσταση, 2000, Μπάρμπαρα, 2012), η οποία απέσπασε την Αργυρή Άρκτο (Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής) στο Berlin IFF 2023 και τα βραβεία: Χρυσός Πύργος για την Καλύτερη Ταινία, Βραβείο FIPRESCI στο Palic Film Festival 2023 και Ειδική Μνεία της Επιτροπής στο Odessa IFF 2023, προβάλλεται στα Special Screenings του Φεστιβάλ στις 22:30 στο Ολύμπιον.
Υπόθεση: Η πιο ξεχωριστή στιγμή στη φιλμογραφία του πολυεπίπεδου Βερολινέζου δημιουργού αναπτύσσεται ως ένα ανάλαφρο, συχνά αστείο, αλλά και ανυποχώρητα σύνθετο μελόδραμα με φόντο μια παραθαλάσσια πόλη της Γερμανικής Ριβιέρας, η οποία απειλείται από τις πυρκαγιές που πλησιάζουν. Οι ήρωές του βυθίζονται στην κινούμενη άμμο της δημιουργικής και συναισθηματικής ανασφάλειας. Ο Λεόν είναι ένας δυσαρεστημένος μυθιστοριογράφος που παλεύει να ολοκληρώσει το χειρόγραφό του. Μαζί με έναν φίλο του φωτογράφο, ταξιδεύουν σε ένα εξοχικό κοντά στη Βαλτική όπου θα συναντήσει απροσδόκητα μια ακόμη φιλοξενούμενη, τη Νάντια. H παρουσία της θα αποσπάσει την προσοχή του και θα φανερώσει με τρόπο εξευτελιστικό τον εγωκεντρισμό του. Γεμάτη ηλιόλουστες αποχρώσεις και βαμμένη με το πιο βαθύ μπλε της νύχτας, η ταινία Κόκκινος ουρανός ξεκινά με έναν απρόσμενα ρομερικό τόνο, εξελίσσεται ως παρεΐστικη κωμωδία και κορυφώνεται ως μια ανηλεής ψυχολογική σπουδή που καίει τα πάντα στο πέρασμά της στα μεγαλύτερα βάθη.
