Κοινωνικό δράμα, 2012,
Γαλλία, 122 λεπτά
Σκηνοθεσία: Ολιβιέ
Ασαγιάς
Παίζουν: Κλεμάν Μεταγιέρ,
Λόλα Κρετόν, Φελίξ Αρμάν, Καρόλ Κομπς,
Ίντια Μενουέζ
Λίγο έξω από το Παρίσι
στις αρχές της δεκαετίας του '70. Ο Ζιλ,
ένας νέος που τελειώνει το σχολείο
παρασύρεται από την πολιτική και
δημιουργική αναταραχή της εποχής. Όπως
και οι φίλοι του, βρίσκεται ανάμεσα στις
ριζοσπαστικές πολιτικές δεσμεύσεις
και στις προσωπικές του προσδοκίες. Οι
πράξεις, οι ερωτικές συναντήσεις και
οι καλλιτεχνικές ανακαλύψεις τους,
κάποια στιγμή θα τους αναγκάσουν να
κάνουν τις τελικές επιλογές τους για
να βρουν τη θέση τους μέσα σε αυτούς
τους ανήσυχους καιρούς.
Καθώς η
ταινία ξεκινάει μια διαδήλωση της
γαλλικής Αριστεράς εξελίσσεται σε
σφορρή σύγκρουση με την αστυνομία στους
δρόμους του Παρισιού. Η ένταση της
σύγκρουσης και η διαφαινόμενη κατάληξη
αποτελούν την αφορμή για να ξετυλίξει
ο Ολιβιέ Ασαγιάς το κουβάρι της δικής
του ιστορίας. Μια ιστορία που διαπνέεται
απο το πνέυμα εκείνου του γαλικού Μάη
(του '68) και αποτελεί προέκταση του.
Σαφής η
αυτοαναφορικότητα με τον πρωταγωνιστή
της ιστορίας, τον νεαρό Ζιλ να φλέγεται
απο το επαναστατικό πνέυμα της Αριστεράς,
να μπλέκεται με τον έρωτα, την ψυχεδέλεια,
την χίπικη αίσθηση της εποχής, τις
αναζητήσεις του με την ζωγραφική και
τον κινηματογράφο. Όμως ο Ασαγιάς δεν
φτιάχνει τόσο μια αυτοβιογραφική ταινία
για τον ίδιο αλλά περισσότερο μια απόλυτα
πειστική αναπαράσταση της αρχής του
'70, ένα ρεκβιεμ ιδεαλισμού, χαμένων και
ανεκπλήρωτων ονείρων, παραισθήσεων και
ερωτισμού μιας γενιάς που έζησε αυτή
την μεταβατική γλυκόπικρη εποχή με
ένταση αλλά παραδόθηκε τελικά στον
χείμαρρο της ζωής. Άλλωστε όλα είναι
δρόμος…
