why not::

Οι μέρες που ο ήλιος σου καίει το δέρμα έφτασαν. Τα άδεια
πεζοδρόμια το μεσημέρι μετατρέπονται σ’ εκείνη τη γνώριμη εικόνα της πόλης, τα
καλοκαιρινά σαββατόβραδα. Περιμένεις να έρθει η νύχτα για να βγεις, ελπίζεις
ότι μαζί με σένα θα έρθει κι ένα αεράκι, που με τη δροσιά του θα πάρει τις
άσχημες σκέψεις σου και θα σε χαλαρώσει. Για πρώτη φορά, είπα να αφήσω τα μπαρ
και τα ρούχα. Αυτήν τη φορά θα σε πάω σε κάτι πιο όμορφο και ζωντανό, μιας και
είναι η εποχή που τα φεστιβάλ και οι εκδηλώσεις ξεκινούν. Πάρτι στους δρόμους,
συναυλίες, δράσεις από  την πόλη για την
πόλη.

Κάπως έτσι ήταν και το περασμένο σαββατοκύριακο. Δύο μέρες
του Μαΐου, που άφησαν πίσω τους κοκκινισμένες μύτες, συζητήσεις και μουσική.
Κάπου στη Νέα Παραλία, κάποιοι ανήσυχοι αποφάσισαν να σε βοηθήσουν να
ανακαλύψεις τον εαυτό σου, προφέροντας σου γνώσεις και μαθήματα, πάνω σε
αντικείμενα που ίσως ποτέ δεν θα δοκίμαζες από μόνος σου. Μάθαμε για το
στάϊλινγκ, παίξαμε ταμπούρλα, μιλήσαμε για κηπουρική, πιάσαμε και λαυράκια στο
μάθημα ψαρέματος. Τριγύρω φίλοι, γνωστοί, όλοι μαζί μια παρέα, καθισμένοι στα
γρασίδια, κάτω από τη σκιά των  φύλλων,
άλλοι να φιλοσοφούν κι άλλοι να παραπονιούνται που δεν μπόρεσαν να βρουν τον δρόμο
για μια κοντινή παραλία. Το δεύτερο βράδυ, τα δέντρα στολίστηκαν, και οι τζαζ
νότες έκαναν την εμφάνιση τους.  Άκουγες
φωνές, γέλια, λόγια κι όμως τίποτα δεν σου χαλούσε την ατμόσφαιρα. Ήταν σαν να
έδεναν όλα μαζί. Σαν να κυλούσαν όλα, 
μαζί με τη μουσική. Κουτάκια μπύρας συνόδευαν τη βραδιά και κορίτσια με
πουά φορεματάκια, στεκόντουσαν δίπλα σε ψηλά αγόρια με βερμούδες.

Δεν ξέρω, αλλά κάτι τέτοια είναι που σου θυμίζουν ότι ακόμα
και στα αστικά κέντρα υπάρχει ομορφιά το καλοκαίρι. Αχ εκείνα τα φωτάκια! Σαν
πυγολαμπίδες, μέσα στο σκοτάδι, σαν αμερικάνικη ταινία, τύπου κάντρι  γιορτής στο Τέξας. Ακόμα και οι καρό
κουβέρτες που είχαν στρωθεί κάτω ταίριαζαν. Τέτοιες όμορφες ιδέες, είναι τα
μικρά διαλλείματα, της κούρασης και της μονοτονίας.

Κι αν είσαι από αυτούς που δεν το έχουν δοκιμάσει ακόμα,
σου  προτείνω να ξεθαρρέψεις και την
επομένη φορά, να σε βρω δίπλα μου, να τσουγκρίζουμε τα κουτάκια από τις μπύρες
μας και να χορεύουμε τραγουδώντας.

Μέχρι την επόμενη Πέμπτη, να φοράς αντηλιακό!

Related stories

Ο Αντώνης είναι ο φωτογράφος που αποτυπώνει την ομορφιά της Ίριδας

Στον κόσμο της φωτογραφίας, η δημιουργικότητα δεν έχει όρια,...

Μίμης Δομάζος: Πέθανε στα 83 του ένας θρύλος του Ελληνικού ποδοσφαίρου

Έλληνας διεθνής ποδοσφαιριστής, ένας από τους καλύτερους όλων των...