Προσοχή- τα
παρακάτω μέρη θα σε ξελογιάσουν καλοκαιριάτικα.
Μαρίνα
Κρήνης
Με μπόλικη
φαντασία, είναι το 2310Μονακό. Στην Κρήνη υπάρχουν καφετέριες, ταβέρνες,
μπαράκια που σφύζουν από ζωή όλο το χρόνο. Όμως αν κατέβεις τα σκαλοπάτια και
βρεθείς στη μαρίνα, θα δεις τη φάση διαφορετικά. Γιωτ, σκαφάκια, κόσμος με
ποδήλατα, γρασίδι, αμμουδιά, θερινό σινεμά δίπλα στη θάλασσα, γιαγιάδες που
αρπάζουν πλαστικές καρέκλες και αράζουν δίπλα στο κύμα με το μαγιό τους και ένα
hotdogστο χέρι, παππούδες που παίζουν πρέφα, ραχάτι κάτω από δέντρα, παγωτό
μηχανής.
Κάθε καλοκαίρι κάνω το ίδιο πράγμα. Παίρνω
παγωτό και βλέπω θερινό στο Αύρα. Κάθε Παρασκευή. Ειδικά για όσους μένουν στο
κέντρο, η περιοχή είναι ιδανική αν θες να ξεφύγεις από την πόλη Ελένη
Παπαδοπούλου.
Άνω Πόλη
Πάρε τον
ανήφορο… και ξεκίνα από Ιγκλις, τις μέρες που οι μουσικοί γρατσουνάνε
κιθάρες και μπαγλαμαδάκια, και ξέχνα για λίγο το χρόνο που περνά. Πήγαινε από
στενάκι σε στενάκι, φτάσε ψηλά στα Κάστρα, μύρισε γιασεμί, χάζεψε με τις
μπουκαμβίλιες και τις γλάστρες, πέρνα για ένα κρασί από το Τοίχο- Τοίχο,
βρες το καφέ Αίθριο που κρύβεται κάτω από τα δέντρα, φάε παγωτό από τα
παλιά ζαχαροπλαστεία της περιοχής, δες τα αστέρια.
Η Άνω Πόλη έχει ένα άρωμα από χρόνους
άλλους, περπατάς πάνω στα γραφικά καλντερίμια, χάνεσαι στα στενά σοκάκια και
απολαμβάνεις την υπέροχη θέα που ξεπροβάλλει ανάμεσα από τις σχισμές που
αφήνουν οι παραδοσιακές κατοικίες. Νομίζω ότι η Άνω πόλη αποτελεί ένα ατόφιο
κομμάτι της ιστορίας της πόλης μας. Μπορείς απλά να μισό-κλείσεις τα μάτια και
να ταξιδέψεις Στέλλα Παπάζογλου
Αρχαία Αγορά
Πεζόδρομοι,
κόσμος, ανοιχτωσιά, δεκάδες μπαράκια, νέα και παλιά. Ρέμβασε κοιτώντας την
ομορφιά της, πιες το ποτό σου, προχώρα στα γύρω στενά, ανακάλυψε μαγαζιά της
περιοχής, πήγαινε θερινό σινεμά (Άλεξ), πέρνα για ένα απεριτίφ από τον Φρειδερίκο,
αγόρασε βιβλία από το Οξυγόνο, φάε κάτι στο Μπιτ Παζάρ, πιες σοκολάτα
στην αυλίτσα τουOneSweetDay.
Ισως το πιο προσεγμένο μνημείο στην πόλη.
Πράσινο, ανοιχτωσιά, όμορφα καφέ και μπαρ και μια ευθεία που ενώνει κάστρα, τον
Αη Δημήτρη, την Αρχαία αγορά και την Αριστοτέλους ως την παραλία. Η πιο όμορφη
απόδειξη οτι η ιστορία της πόλης συνυπάρχει με αρμονία και καλαισθησία με το
σύγχρονο αστικό τοπίο Σπύρος Κουζέλης.
Παραλία
Πιες μια μπίρα στα καραβάκια, πάρε το ποδήλατό σου, διέσχισε τη νέα
παραλία, χάζεψε τα αστέρια, φάε κι ένα ψητό καλαμπόκι! Άραξε στο πανέμορφο πάρκο
του Ήχου, άκου τα βατράχια στο πάρκο του Νερού, φτάσε ως το Μέγαρο
Μουσικής, εκεί που κρύβονται με τα αυτοκίνητά τους οι ερωτύλοι της πόλης 🙂
Είναι μια τέλεια ιδέα για βόλτα, και
τελείως ανέξοδη. Αρπάξτε ποδήλατα και βουρ. Ο καιρός πλέον απαιτεί παραλία
Θεσσαλονίκης. Τόσα λεφτά ξοδεύτηκαν… Μαριάννα Τσαουσίδου.
Περαία/Μπαξές
Η μαγεία των 70s-80s και πάει λέγοντας. Αν είσαι από αυτούς
που αγαπούν τη γλυκιά παρακμή των προηγούμενων δεκαετιών, τότε η Περαία είναι
το μέρος που θα εκτιμήσεις. Θάλασσα, παραλία ως εκεί που φτάνει το μάτι σου,
καλτ φυσιογνωμίες ολούθε, το μπαρ Harleyπου παίζει ροκ και ποπ μουσική και έχει και προτζέκτορα που παίζει videoclips της Madonnaή των RollingStones,
το ταβερνείο Η σερβιτόρα εξαφανίζεται πίσω από την κουρτίνα, εκεί που σε
ανύποπτη στιγμή ξεκινούν τα νταούλια, περπάτα στην αμμουδιά μέχρι την Αγία
Τριάδα, κάνε μπάνιο.
Ο Μπαξές για μένα είναι συνυφασμένος με τα
καλοκαίρια των παιδικών μου χρόνων, βόλτες με ποδήλατα, βουτιές απ τη σκάλα,
μεσημεριανή σιέστα στην αυλή, γιορτή της σαρδέλας, λουκάνικο βραστό απ'την
πλατεία, μπαράκια στην αμμουδιά. Το καλύτερο δε είναι, ότι και τώρα όταν πάω τα
ίδια κάνω Χριστίνα Βλάχου.
Επανομή
Πήγαινε στο
Ναυάγιο, και κάνε μπάνιο στη μύτη της παραλίας. Πήγαινε στη Μηχανιώνα να
φας ψάρι, να χαζέψεις τους κατοίκους της περιοχής που βγαίνουν με τα καλά τους
τις Κυριακές για βόλτα στην πλατεία.
Επανομή,
είναι τα καλοκαίρια με τον μπαμπά μου, τότε τα χρόνια του δημοτικού, που
μαζευάμε τα πολύχρωμα λαχανικά από τα χωράφια για το μαγαζί. Είναι η θάλασσα
στον Ναυαγό, είναι οι ψαροταβέρνες με τις χρυσές τηγανιτές πατάτες και τα ψάρια
που μας κερνούσαν οι φίλοι του. Είναι εκείνα τα παιδάκια που είχαμε γίνει παρέα
και παίζαμε ξυπόλητα στις αυλές με ένα γατί που είχαμε βρει στον δρόμο. Είναι
εκείνες οι ώρες που ο ήλιος έδυε και εμείς τρώγαμε τα παγωτά μας καθισμένοι στη
ζεστή άμμο. Α! Είναι και το camping του ΕΟΤ, που πηγαίναμε για να δούμε τον
αδερφό μου, με τα σκασμένα χείλη, όταν έκανε στάσεις με το ιστιοπλοϊκό
Νέλλυ Σταθακίδου
