
ΜΕ ΠΕΙΡΑΖΕΙ:
- Γιατί είδα 4 φορές τον θηλυκό Droopy να πανηγυρίζει, σε κοντινό πλάνο.
- Γιατί άκουσα και διάβασα πολλά, από ανθρώπους που το σωτήριο έτος 2012, θα ξαναεπισκεφθούν τη χώρα μας φορώντας πέδιλο με άσπρη κάλτσα.
- Γιατί τώρα πού θα ξαναδούμε την Αγγελική – Αντριάνα?
- Γιατί κατάφερα έχοντας ως όπλο την άμυνα, να τους βάλω 2 γκολ και να αποκλειστώ.
- Γιατί έτσι και περνούσα μαζί με Πορτογαλία, Ιταλία και Ισπανία, όλα τα «P.I.G.S.» θα ήταν στην τετράδα και οι «λεφτάδες» της Ευρώπης, σπίτι τους.
ΔΕ ΜΕ ΠΕΙΡΑΖΕΙ:
- Γιατί όσο κι αν το ήθελα, οι διεθνείς μου απέδειξαν ότι το ήθελαν παραπάνω.
- Γιατί επιτέλους «επιτρέψαμε» σε ένα αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα να μπορεί να χάσει, χωρίς να μας φταίξει μέχρι και ο μεταφραστής του Σάντος.
- Γιατί στην πραγματικότητα τους ξεγελάσαμε καθώς ήταν μια ήττα-επένδυση. Φανταστείτε πόσο λιγότερες Γερμανίδες Τουρίστριες (που διψάνε για σπέρμα, που λέει και ο Τζιμάκος) θα είχαμε σε περίπτωση νίκης.
- Γιατί στο 55 πανηγυρίσαμε τόσο δυνατά που Τον ξυπνήσαμε, άρα χαραμίσαμε μόνοι μας το πλεονέκτημα από το γνωστό «κοιμάται ο Θεός» στο ως τότε 1-1. Οπότε δε μας φταίει κανείς.
- Γιατί για το ποδόσφαιρο αλλά και για όλα τα όμορφα πράγματα, εκτός από τον στόχο-προορισμό, ΣΗΜΑΣΙΑ ΕΧΕΙ ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ. Καλό καλοκαίρι σε όλους…