- Είχες φανταστεί όταν ξεκινούσατε, ότι 20+ χρόνια μετά οι Levellers θα ήταν ακόμα το σημαντικότερο κομμάτι της ζωής σου?
- Αμέσως μετά την πρώτη μας συναυλία ήθελα να τα παρατήσω. Ήταν τρομακτική εμπειρία. Περπατώντας όμως στο σπίτι με κάτι παιδιά που είχα δεί το show, με έπεισαν να συνεχίσω. Όταν συνειδητοποιήσαμε ότι δεν ήμασταν εντελώς σκατά, βάλαμε στόχο να είμαστε ακόμα μαζί για τουλάχιστον 20 χρόνια ακόμα. Πίστέψαμε στους εαυτούς μας και μέσα από σκληρή δουλειά και ακλόνητη φιλία εδώ είμαστε. Το γεγονός ότι κανείς μας δε δίνει ιδιαίτερη σημασία στα χρήματα επίσης έχει βοηθήσει πολύ.
- Με βάση την κοινωνικόπολιτική στάση της μπάντας, υπήρχε άγχος στα μέσα των 90s όταν φαινόταν ξεκάθαρα η επιτυχία να χτυπάει την πόρτα?
- Είχαμε ήδη δεσμευτεί με μια μικρή ανεξάρτητη εταιρία τότε, αλλά είχαμε ήδη πάρει τις αποφάσεις μας βλέποντας σπουδαίες μπάντες να την «πατάνε» από μεγάλες δισκογραφικές. Εμείς σαν γνήσιοι παρανοικοί, θέλαμε απόλυτο έλεγχο και η μόνη απόφαση που πραγματικά πήραμε για να αποφύγουμε να κατακτήσουμε τον κόσμο (χαχαχα) ήταν να μήν παιζουμε σε κοινά μεγαλύτερα των 5.000 με εξαίρεση το δικό μας φεστιβάλ. Άλλωστε έχουμε επιβιώσει μια χαρά τόσα χρόνια σχεδόν αποκλειστικά από τις περιοδείες. Δεν μας απασχολεί αν ο κόσμος έχει δωρεάν πρόσβαση στη μουσική μας γιατί θα μας ακούσουν και θα έρθουν να μας δουν ζωντανά. Και εκεί είναι το παιχνίδι. Αν δεν είσαι καλός ζωντανά, οι πιθανότητες σου για επιτυχία είναι πραγματικά πολύ πολύ λίγες.
- Μιας και το ανέφερες, ποιο ήταν το κίνητρο σας για τη δημιουργία του “Beautiful Days”?
- Απλά θέλαμε να οργανώσουμε ένα καλύτερο φεστιβάλ από τα περισσότερα στα οποία χρειάστηκε να παίξουμε σε όλα αυτά τα χρόνια. Και νομίζω τα καταφέραμε. Μέχρτι στιγμής οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν συμφωνήσει μαζί μας κι αυτό είναι πραγματικά σπουδαίο. Είναι σημαντικό βέβαια να έχεις την επιλογή να παίξεις και σε μεγάλα festival και σε μικρά clubs. Ξέρω όμως πολλές επιτυχημένες μπάντες που επιδιώκουν πάση θυσία να μπορούν να παίξουν μικρά shows για λίγες εκατοντάδες άτομα. Είναι συνήθως πιο «αληθινά». Γεμάτα ιδρώτα, μυρωδιές και φασαρία…
Και αληθινά συναισθήματα φίλε Jon… χαίρομαι πολύ που θα τα ξαναπούμε την Παρασκευή!
Νάτοι κι οι διαγωνισμοί για τα τσαχπινάκια μου!!!
μην χάσετε τη συναυλία του θρυλικού συγκροτήματος The Levellers την Παρασκευή 25 Νοεμβρίου στο Block33, σε ένα πολύωρο αφιέρωμα για την επέτειο 20χρόνων από το ορόσημο “Levelling the Land”. Θα κληρωθεί μάλιστα έμαθα και μια συλλεκτική custom acoustic guitar σε έναν τυχερό συναυλιάκια. Η καλή μας Γκλόρια εξασφάλισε δυο (2) ολάκερες μονές προσκλήσεις για τους αναγνώστες που θα στείλουν e-mail στο [email protected] με το ονοματεπώνυμο τους και τη σωστή απάντηση στο παρακάτω ερώτημα:
Το τραγούδι “BattleoftheBeanfield” των Levellersαναφέρεται στις άγριες συμπλοκές που ξέσπασαν τον Ιουνιο του 1985 όταν η αστυνομία προσπάθησε να εμποδίσει το περίφημο PeaceConvoy, μια πολυάριθμη ομάδα κατασκηνωτών που είχε σκοπό να στήσει ένα φεστιβάλ κοντά σε ένα πασίγνωστο αγγλικό μνημείο. Ποιο μνημείο είναι αυτό?
Α) Γουάιτχολ (αυτό με τις κολώνες)
Β) Στόουνχεντζ (αυτό με τις κοτρόνες)
Γ) Σόχο (αυτό με τις τσαπερδόνες)
Δ) Μπάκινχαμ πάλας (αυτό με τις κορώνες)
*αν είστε πιο πολλοί/πολλές θα κλείσω τα μάτια και θα πώ δυο νούμερα στην τύχη και θα σας ειδοποιήσουν οι αγαπημένοι μου εξωστάκηδες. Φιλάκια!
