ΟΧΙ

Αλήθεια σε αυτό το σημείο που έχει φτάσει η κοινωνική οργή και η κρατική βία από την άλλη, γιατί να παρελάσει κανείς  και γιατί να μην πει ΟΧΙ αναρτώντας αντί για την ελληνική σημαία στο μπαλκόνι του ένα μαύρο πανί και γράφοντας με λευκό χρώμα απάνω τη λέξη ΟΧΙ; 

Και γιατί αντί να κατέβει ο ταλαιπωρημένος Έλληνας φορολογούμενος να πιει μετά την παρέλαση τον espresso της εθνικής παρηγοριάς και να φάει τη μαρίδα του ετήσιου κρατικού μνημοσύνου, να μην κάτσει σπίτι του και να φάει φασολάδα και φτηνό γαύρο (καθώς η ρέγγα πια συναγωνίζεται σε ακρίβεια το νεοεισαγμένο στο διαιτολόγιο του Έλληνα από gourmet γραφιάδες του κώλου, σολωμό…) και να προπονηθεί έτσι στα δύσκολα που έρχονται;

Μας κυβερνάει η ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ και οι  ΚΟΥΚΟΥΛΟΦΟΡΟΙ της ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ… ας μην κρύβονται πίσω από το δικτατορικά υψωμένο βρώμικο δακτυλάκι τους… Πρέπει να είσαι βαριά παραμυθιασμένος (καμμένος) για να πιστεύεις ότι η αστυνομία κυκλοφορεί στο δρόμο φορώντας μόνο στολή… (που κι αυτή μισή την φοράει καθώς αν έχεις παρατηρήσει, ω αναγνώστη μου, κάνενα κράνος των ειδικών δυνάμεων της αστυνομίας δεν φέρει τον ειδικό αριθμό φρουρού, τον οποίο μπορείς να καταγγείλεις για τυχόν παράνομη άσκηση σωματικής βίας – εφόσον βέβαια είσαι τυχερός κι έχεις δίπλα σου  έναν τουλάχιστον μάρτυρα…).
Δεν μας προστατεύει κανείς… Κανένα κόμμα και καμία αρχή…

Τηλεφωνείς στην Αστυνομία γιατί κάτι δεν πάει καλά, κι αν φτάσουν ποτέ στο χώρο όπου διαπράτετται μια παρανομία θα φτάσουν για μια απόσταση 200 μέτρων μέσα σε μια ώρα τουλάχιστον αν ζεις σε μεγάλη πόλη, μέχρι να τελειώσει η παρτίδα τάβλι, να κλείσει το κινητό ο άλλος με την παράνομη «γκόμενα», να τελειώσει ο αγώνας στο άλλο γραφείο και να αποφασίσουν να έρθουν να σου πουν τι;

«Κύριε, αν θέλετε να υποβάλλετε μήνυση κατ΄αγνώστων (ε, ναι γιατί σε μια ώρα ο άλλος τί είναι μαλάκας να περιμένει να έρθουν να τον φακελώσουν;) πρέπει να μας ακολουθήσετε στο αστυνομικό τμήμα…»

Αλήθεια γιατί δεν ιδιωτικοποιούν και την Ελληνική Αστυνομία; 

Ας κρατήσουν πόσους; 1000; Να τους φρουρούν στο ελληνικό κοινοβούλιο κι ας πληρώνουμε ιδιωτική αστυνομία. Ούτε χημικά, ούτε αργοπορίες και ανασφάλεια, ούτε «εμπόριο» και κουκούλες και ξύλο στο κεφάλι.

Τον κόσμο σχεδόν όλο έχω γυρίσει αλλά πουθενά δεν έχω δει αστυνομικό όργανο να πίνει με τέτοια χυδαία άνεση εν ώρα υπηρεσίας φραπέ, να μιλάει στο κινητό, να βλέπει τηλεόραση, να τρώει σουβλάκι και να ακούει σκυλάδικα σε υπηρεσιακό ραδιόφωνο, αυτούς όμως δεν τους πειράζουμε, δεν έχω ακούσει να έχει εκδικαστεί ποτέ έτσι αστυνομικός για παράβαση καθήκοντος.

(Όχι πως δεν υπάρχουν εξαιρέσεις… αλλά δυστυχώς αυτές τις συναντάς μόνο σε υπηρεσιακά γραφεία κι όχι στο δρόμο…)

Ένας φίλος μου κάποτε έτσι για πλάκα, την ώρα που μιλούσε το όργανο με την «έτσι» στο τηλέφωνο, πέρασε από διπλα του και σχεδόν έχωσε το χέρι του στο  όπλο του οργάνου με μια κίνηση θα μπορούσε έτσι να του είχε κάνει και να του το είχε φέρει στον κρόταφο, απλά με μια κίνηση μόνο.

ΜΠΑΜ…
Για αυτό σου λέω…
Δεν μας σώζει τίποτα…
Πλην της γερμανικής πειθαρχίας…
Με γερμανικό ονοματεπώνυμο…

Related stories

4ο TFSF – “Η Ελπίδα σας προωθείται” του Νεκτάριου Θεοδώρου

Για 4η συνεχόμενη χρονιά το Thessaloniki Free Short Festival...

Η κορυφαία make up artist Μαρία Παγωνάκη έχει το άγγιγμα του Μίδα στην ομορφιά

Συνέντευξη: Ειρήνη Τερζίδου Η Μαρία Παγωνάκη είναι το όνομα που...

120 χτύποι το λεπτό. Η ουμανιστική ταινία, ωδή της συλλογικότητας

BPM (120 Beats Per Minute) (2017) Αρχές της δεκαετίας του...