γράφει ο Τάσος Γέροντας
Robert A. Heinlein «Το διπλό αστέρι». Μετάφραση Βασίλης Αθανασόπουλος. Εκδόσεις Anubis 2023.
216 σελίδες στο τυπικό, μέτριας υφής χαρτί των εκδόσεων, πολύ καλή μετάφραση, επιμέλεια, εκτύπωση, βιβλιοδεσία. Το πολύ όμορφο εξώφυλλο μού μοιάζει άσχετο με την υπόθεση του βιβλίου.
Γη. Κάποτε στο μέλλον. Οι άνθρωποι έχουν αποικίσει πλήρως τη Σελήνη, τον Άρη, την Αφροδίτη, τον Γανυμήδη του Δία. Στη Γη δεν υπάρχουν πλέον κράτη. Υπάρχει μία παγκόσμια αυτοκρατορία. Ο αυτοκράτορας είναι Ολλανδός. Φυσικά υπήκοοι της Αυτοκρατορίας είναι οι απανταχού Γήινοι, αλλά και οι Αφροδισιανοί. Οι Αρειανοί δεν υπάγονται στην αυτοκρατορία, με την οποία όμως διατηρούν παραδοσιακά πολύ καλές σχέσεις.
Βρισκόμαστε, λοιπόν, σε μία Σεληνιακή βάση. Ο ήρωάς μας, ο ηθοποιός μιμητικής Λορέντζο Σμάιθ, γνωρίζει σε ένα μπαρ έναν αστροναύτη, έναν «διαστημάνθρωπο», τον Νταγκ. Μέσα από πυκνούς και πνευματώδεις διαλόγους παρακολουθούμε πώς ο Νταγκ έπεισε τον Λορέντζο να προσποιηθεί πως είναι κάποιος άλλος για μία εβδομάδα, έναντι φυσικά πολύ καλής αμοιβής.
Βαθμιαία θα μάθουμε τις σχέσεις Γήινων και Αρειανών, την πολιτική κατάσταση στο ηλιακό σύστημα, τον ρόλο που θα κληθεί να παίξει ο Λορέντζο (και τι ρόλο! Επικίνδυνα απαιτητικό!). Φυσικά, τίποτε δεν θα πάει όπως το περίμεναν, όπως το σχεδίασαν. Η μία ανατροπή ακολουθεί την προηγούμενη, η μία αναποδιά διαδέχεται την άλλη. Οι όροι αλλάζουν, οι ισορροπίες ανατρέπονται, τα δεδομένα δεν ισχύουν. Και η διατήρηση του ρόλου από τον Λορέντζο γίνεται όλο και πιο σημαντική, όλο και πιο κρίσιμη. Θα τα καταφέρει;
Ο Λορέντζο μπαίνει για τα καλά στο πετσί του ρόλου του. Προχωρά πέρα από τα στοιχειώδη που του ζήτησε ο Νταγκ και οι συνεργάτες του. Μελετά αυτόν που μιμείται (εδώ βοηθάει η τεχνολογία που έχει αναπτυχθεί, με τη διοχέτευση στη μνήμη ολόκληρου φακέλου με το ιστορικό κάθε ανθρώπου). Θα περάσει απαρατήρητη αυτή η ηθοποιία, η αλλαγή; Όχι φυσικά! Κάποιοι θα «διαβάσουν» λεπτομέρειες, κάποιοι (αρχικά σύμμαχοι) θα προσπαθήσουν να αποκαλύψουν την απάτη. Στο τέλος το μυστικό θα παραμείνει ασφαλές. Η παράσταση θα παιχτεί πολλές φορές ακόμα. Και ο ρόλος θα απορροφήσει τον ηθοποιό.
Πώς παρακάμφθηκαν οι αρχικές αντιρρήσεις του Λορέντζο για την παράσταση; Όταν συνειδητοποίησε πως «υπάρχει μια ειλικρινής ικανοποίηση στο να κάνεις ό,τι καλύτερο μπορείς για οκτώ δισεκατομμύρια ανθρώπους. Ίσως οι δικές τους ζωές να μην έχουν σημασία στο αχανές σύμπαν, αλλά έχουν αισθήματα.
Μπορούν να πονέσουν».
Ο Χάινλαϊν εδώ μας έδωσε ένα εξαιρετικό πολιτικό θρίλερ. Είναι έξυπνα γραμμένο, μερικές φορές γίνεται διασκεδαστικό, άλλες φορές συναισθηματικό. Όμως ποτέ δεν χάνει το ενδιαφέρον του αναγνώστη, ποτέ δεν γίνεται βαρετό ή κουραστικό. Θα μπορούσε κάποιος να του προσάψει ότι μάλλον είναι υπέρ της βασιλείας, αλλά εμφανώς ως τυπικό θεσμό.
Εξαιρετικό! Διαβάστε το!
«Οι άνθρωποι δεν θέλουν πραγματικά την αλλαγή, την οποιαδήποτε αλλαγή – και η ξενοφοβία είναι πολύ βαθιά ριζωμένη».
