Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης: ημέρα 8η
Γράφει η Φανή Εμμανουήλ
ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΜΕ ΤΗ ΒΕΛΟΝΑ / THE GIRL WITH THE NEEDLE, Magnus VON HORN, Denmark-Poland-Sweden, 2024, 115’
Λίγο πριν από το τέλος του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, η Καρολόνε προσπαθεί να επιβιώσει σε μια Δανία που θυμίζει γοτθικό εφιάλτη και ταυτόχρονα γίνεται το πιο εχθρικό μέρος στον κόσμο για μια γυναίκα που δεν περιμένει πλέον τον άντρα της να γυρίσει από το μέτωπο, δεν έχει χρήματα για να πληρώσει το ενοίκιο του δωματίου στο οποίο ζει, πέφτει με ανακούφιση στην αγκαλιά του αφεντικού της για να εγκαταλειφθεί ξανά άστεγη, άνεργη και έγκυος, στρατιώτης σε έναν δικό της «μεγάλο πόλεμο», το ίδιο αιματηρό με αυτό που διαδραματίζεται ανάμεσα στις μεγάλες δυνάμεις. Η γνωριμία της με μια γυναίκα που θα τη βοηθήσει να βρει μια ανάδοχη οικογένεια για το μωρό της θα αποβεί καθοριστική, αφού στο πλευρό της αποφασιστικής Ντάγκμαρ η Καρολίνε θα βρει μια οικογένεια, μια μητέρα, μια σύντροφο και κυρίως τη γυναικεία αλληλεγγύη που την κάνει να νιώθει πιο δυνατή, έτοιμη να πάρει κι αυτή τη ζωή στα χέρια της και να αναδυθεί μέσα από τις στάχτες του παλιού κόσμου ως μια νέα ανεξάρτητη γυναίκα. Ένα οπτικό ποίημα για τη διαχρονική θέση των γυναικών μέσα σε έναν κόσμο πατριαρχίας, ταξικής ανισότητας και σεξουαλικής εκμετάλλευσης, αλλά και για το τίμημα της αυτοδιάθεσης, σε αντιδιαστολή με το κακό που, απλωμένο στον κόσμο μετά από έναν πόλεμο και βουτηγμένο στη φρίκη, γίνεται συχνά το όπλο στα χέρια των αδύναμων.
ΕΝΑΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ / A DIFFERENT MAN, Aaron SCHIMBERG, USA, 2024, 112’
Ένας φιλόδοξος ηθοποιός δέχεται να κάνει χρήση μιας πρωτοποριακής ιατρικής μεθόδου προκειμένου να αλλάξει δραστικά την εμφάνισή του. Αλλά το νέο πρόσωπο που ονειρευόταν γίνεται γρήγορα ο εφιάλτης του, καθώς χάνει τον ρόλο που πίστευε ότι γεννήθηκε για να παίξει και σταδιακά αποκτά εμμονή με το ν’ ανακτήσει αυτό που έχει χαθεί. Ένας αναπάντεχος συνδυασμός ψυχολογικού θρίλερ και μαύρης κωμωδίας, πάνω στην έννοια της ταυτότητας (και στη ρευστή, φευγαλέα, πολυσύνθετη φύση της) ξυπνά μνήμες απ’ τον αριστουργηματικό Άνθρωπο ελέφαντα του Ντέιβιντ Λιντς και το ανατριχιαστικό Seconds του Τζον Φρανκενχάιμερ, ενώ παράλληλα σατιρίζει υπόγεια την υποκριτική στάση μιας ολόκληρης κοινωνίας απέναντι στην ατέλεια. Αποσπώντας δύο εκπληκτικές ερμηνείες απ’ τους θαυμάσιους πρωταγωνιστές του (με τον Σεμπάστιαν Σταν να αποπσπά την Αργυρή Άρκτο για Καλύτερη Ερμηνεία στην Μπερλινάλε του Βερολίνου), με εξαιρετικό ηχητικό σχεδιασμό και μια νουάρ ατμόσφαιρα που καθηλώνει, ο Άρον Σίμπεργκ παραδίδει μία από τις καλύτερες ταινίες της χρονιάς.
ARCADIA, Yorgos ZOIS, Greece-Bulgaria, 2024, 98’
Ένα θανατηφόρο τροχαίο ατύχημα αναστατώνει τη χειμωνιάτικη ραστώνη του τουριστικού θέρετρου. Ο Γιάννης κι η Κατερίνα καταφθάνουν σοκαρισμένοι για να αναγνωρίσουν το θύμα στο τοπικό νοσοκομείο. Μαζί αλλά και χωριστά, θα προσπαθήσουν να συνδέσουν κομμάτια του παζλ της ζωής που χάθηκε, ερχόμενοι αντιμέτωποι με μια σειρά από αναπάντεχες αποκαλύψεις. Και δεν είναι οι μόνοι. Στο απόκοσμο παραθαλάσσιο μπαρ της περιοχής, το Αρκάντια, η Κατερίνα θα συναντήσει μια αλλόκοτη συντροφιά από απροσδόκητους συνοδοιπόρους.
beDEVIL, Tracey MOFFATT, Australia, 1993, 87’
H εικαστικός, φωτογράφος, multimedia artist και σκηνοθέτρια Τρέισι Μόφατ είναι ίσως η πιο επιδραστική και πολυσχιδής φωνή στον καλλιτεχνικό κόσμο των Αβορίγινων της Αυστραλίας, ενώ έργα και εκθέσεις της έχουν φιλοξενηθεί σε οργανισμούς όπως η Tate και το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης του Λος Άντζελες. Στο beDevil ξεδιπλώνονται τρεις ιστορίες όπου κυριαρχεί το μεταφυσικό στοιχείο και η επιστροφή στις ρίζες. Ο Ρικ, ένα αβορίγινο αγόρι που ζει κοντά σ’ έναν βάλτο, κατατρύχεται από την εικόνα ενός αμερικανού στρατιώτη που πνίγηκε στην κινούμενη άμμο. Η Ρούμπι και η οικογένειά της μένουν σ’ ένα σπίτι δίπλα σε εγκαταλελειμμένες σιδηροδρομικές γραμμές, όπου μπορεί κανείς να δει φαντάσματα να κόβουν βόλτες. Ένας σπιτονοικοκύρης δυσκολεύεται να κάνει έξωση στους ενοίκους μιας παλιάς αποθήκης – ένα ζευγάρι νεκρό εδώ και χρόνια. Η πραγματικότητα, το αποικιοκρατικό παρελθόν, τα ιστορικά τραύματα, οι θρύλοι και οι δοξασίες συνυφαίνουν μια ταινία μυσταγωγική και παραισθησιογόνα.
Η ΜΥΓΑ / THE FLY, David CRONENBERG, USA, 1986, 96’
Η μύγα είναι μια απολαυστική συρραφή από όλα τα θέλγητρα που συναντά κανείς στο σινεμά του Ντέιβιντ Κρόνενμπεργκ, συνδυάζοντας την επιστημονική φαντασία, το υποείδος του body horror, το ερωτικό δράμα και τη μελλοντολογική δυστοπία. Ενόσω προσπαθεί να τελειοποιήσει τα πειράματά του στην τηλεμεταφορά της ύλης, ο φυσικός Σεθ Μπραντλ γνωρίζεται με τη δημοσιογράφο Βερόνικα Κουέιφ. Γίνονται εραστές και η Βερόνικα αρχίζει να παρακολουθεί από κοντά την εργασία του Σεθ, ο οποίος αποφασίζει να χρησιμοποιήσει τον εαυτό του ως πειραματόζωο. Μια ατυχία της στιγμής, όμως, έχει ως αποτέλεσμα τη βαθμιαία γενετική μετάλλαξή του σε τεράστια μύγα, με ανεξέλεγκτες συνέπειες. Η θεματική της μεταμόρφωσης, ίσως η πιο σταθερή αναφορά στο έργο του Κρόνενμπεργκ, με τις αμέτρητες αλληγορικές διακλαδώσεις της, γίνεται εδώ όχημα για μια συναρπαστική μεταφορά για το γήρας, τη θνητότητα και το αναπόδραστο του θανάτου, το ανέφικτο του έρωτα και τη βαθύτερη ουσία της ανθρώπινης υπόστασης, σε μια ταινία που ξεδιπλώνεται σαν καφκικό όνειρο, δίχως αφετηρία αλλά με βέβαιο προορισμό.
