Και τελικά διαπιστώνω πως έχει μια διεστραμμένη βάση αυτή η θεωρία. Τα λάθη που κάνουμε στη ζωή μας, παύουν να είναι λάθη αν τα διορθώσουμε σωστά. O Jan Vormann ανέλαβε να διορθώσει σημεία στα κτίρια ενός μικρού χωριού στην Ιταλία, και κοίτα να δεις πόσο όμορφο είναι. Το λάθος έγινε σωστό. Οι αποφάσεις που μας οδηγούν σε λάθος σχέσεις, λάθος επιλογές, λάθος σπουδές, λάθος δουλειές, αν τις καταλάβουμε νωρίς και τις αλλάξουμε, αποδεικνύονται σχεδόν θησαυρός. Οι λανθασμένες κινήσεις σου δίνουν τη δυνατότητα να φτάσεις στα άκρα τον εαυτό σου, να τον ξεβολέψεις, να ανοίξεις καινούργιους δρόμους. Ας μη γελιόμαστε, έκανες λάθη, και ένας θεός ξέρει πόσα ακόμη θα κάνεις. Το λάθος τεστάρει.
Το λάθος ξεσκαρτάρει σχέσεις, φίλους, καταστάσεις. Καμιά φορά η λάθος επιλογή σε οδηγεί στο σωστό σημείο. Και αφού το λάθος έγινε, πάει τώρα, το έκανες, κλαψ λυγμ, βρε τι πάθαμε, τι κακό μας βρήκε, μπλαμπλα. Μετά όμως αφού χτυπήσεις το κεφάλι σου στον τοίχο, τι; Δεν ωφέλησε ποτέ κανέναν το κλάμα πάνω από την καρδάρα με το χυμένο γάλα. Αντ' αυτού δες τις επιλογές σου από εδώ και πέρα. Αν όλοι οι δρόμοι οδηγούν στη Ρώμη, τότε σίγουρα δεν πήραν όλοι την ευθεία οδό, αλλά όλοι, κάπως τελικά, έφτασαν εκεί. Κοίτα εδώ. Χαλασμένο περβάζι, διορθώνεται με λέγκο, γίνεται έργο τέχνης. Γι' αυτό σου λέω.
