Ο Σεπτέμβρης είναι
έτοιμος να κλείσει την πόρτα του. Μας κοιτάει στοργικά και χαμογελά με την
άρνησή μας. Είναι αυτή η άρνηση που προβάλλεις κάθε φορά στις αλλαγές, είτε
αυτές είναι εποχιακές, είτε γενικότερες αλλαγές στη ζωή σου, στη ρουτίνα σου,
στη σχέση σου, στις φιλίες σου. Σήμερα το πρωί μου αποκάλυψε μια μεγάλη αλλαγή.
Σηκώθηκα από το κρεβάτι και κατευθύνθηκα στην κουζίνα για τον πρώτο καφέ της
ημέρας. Στην καθημερινή ιεροτελεστία, όμως,
προστέθηκε και η αγαπημένη μου μαύρη ζακέτα. Μηχανική κίνηση. Έτσι είναι οι
αλλαγές όμως, ανεπαίσθητες. Όταν τις καταλαβαίνεις, πρέπει απλά να τις
αποδεχτείς.
Το φθινόπωρο έχει
μπει για τα καλά. Μη διστάζεις να το αποδεχτείς, είναι η εποχή που σε φροντίζει
περισσότερο. Σκέψου το. Αρχικά σου χαρίζει λίγο δροσερό αέρα να σε ανακουφίσει
από την απολυτότητα του ήλιου κι έπειτα σε αγκαλιάζει, προσπαθεί να γιάνει τη
θλίψη για το καλοκαίρι που πέρασε και να σε οπλίσει με όνειρα και στόχους για
το χειμώνα που παραμονεύει. Το νωπό καλοκαίρι που βλέπεις ακόμη καθαρά με το
που κλείσεις τα μάτια, φύλαξέ το καλά σ’ ένα ζεστό σημείο του «εγώ» σου και έχε
το σύμμαχο στις αιφνίδιες στιγμές της θλίψης σου.
Μαζί με το
φθινόπωρο επιστρέψαμε κι εμείς, με ετοιμασίες πυρετώδεις για να μπούμε και πάλι
στη ζωή σου. Τώρα που γράφω το πρώτο κείμενο της σεζόν σκέφτομαι «… άραγε, τι
μάτια θα το διαβάσουνε;» Ίσως μάτια χαρούμενα και παιχνιδιάρικα, ίσως μάτια
μελαγχολικά, ίσως μάτια οργισμένα, ίσως και κάποια γκριζοπράσινα ανέκφραστα,
που όταν μιλάς για αγάπη κατεβάζουν το βλέμμα και βουρκώνουν… Δεν ξέρω να σου
πω τι έχουμε να αντιμετωπίσουμε φέτος το χειμώνα. Αργά ή γρήγορα θα το
ανακαλύψουμε ο καθένας μας ξεχωριστά. Θα παίξουν ρόλο οι επιλογές που κάναμε,
τα ρίσκα που πήραμε, οι ευκαιρίες που αδράξαμε ή αφήσαμε να χαθούν στο κενό.
Ίσως και να μη παίξει τίποτα ρόλο. Ίσως απλά να γίνουμε αποδέκτες των
καταστάσεων. Αυτό είναι που θέλω να αποφύγεις.
Εμείς θα δίνουμε
ραντεβού κάθε Πέμπτη στα γνωστά ύποπτα σημεία της πόλης. Θα πιαστούμε από το
χέρι και θα ταξιδέψουμε στα πιο όμορφα, μυστικά, φανερά στέκια της πόλης. Θα
σας ξεναγήσουμε στα πιο ιδιαίτερα bar και cafe
της πόλης, θα μιλήσουμε με τους ανθρώπους της, θα δούμε τη ζωή με τα δικά τους
μάτια. Θα δοκιμάσουμε εκλεκτά πιάτα και θα υπνωτίσουμε τις σκέψεις μας με τα
πιο μεθυστικά κρασιά. Θα σεργιανίσουμε σε όλα τα βιβλιοπωλεία και τις γκαλερί
της πόλης, κι όταν η τέχνη θα μας κλέβει το «είναι», θα πηγαίνουμε παραλία. Να
χανόμαστε στα όνειρα μας, σε μια κούπα ζεστό καφέ θα βουτάμε τα παγωμένα
δάχτυλά μας. Η ρουτίνα θα μας κάνει να δακρύζουμε καμιά φορά, αλλά θα μάθουμε
κι αυτήν να την αγαπάμε. Θα ακούμε NinaSimone και θα έχουμε ο ένας
τον άλλον.
Φέτος θα είναι η χρονιά μας…
