Η ομάδα Svoradov Theatre παρουσιάζει «Τραχίνιες Σοφοκλή: the 90's performance» κάθε Τετάρτη του Μάρτη στον πολύχωρο WE. Η ομάδα Svoradov Theatre δραστηριοποιείται από το 2014 στον χώρο των παραστατικών τεχνών, ενώ ασχολείται με την ποίηση, τη μουσική και τα εικαστικά, σε θεωρητικό αλλά κι εφαρμοσμένο επίπεδο, με συμμετοχές σε διάφορα φεστιβάλ (Αισχύλεια, A for Art festival, Φεστιβάλ Βγάλτε τις μάσκες, φεστιβάλ ΑΝΑΚΑΤΑ, Bob festival). Η παράσταση Τραχίνιες Σοφοκλή: the 90's performance αποτελεί μετεξέλιξη του project Τραχίνιες unplugged που παρουσιάστηκε στο BIOS, στα πλαίσια του διαγωνισμού Scratch Night του Bob festival το 2015.Μιλήσαμε λοιπόν με τα μέλη της ομάδας Ιωάννα Λιούτσια και Τριαντάφυλλο Μποσταντζή και πήραμε μια γεύση από την παράσταση, αλλά και από το ποιοι κρύβονται από πίσω.
Η παράσταση σας τιτλοφορείται «Τραχίνιες Σοφοκλή: the 90's performance». Πείτε μας λίγα λόγια για το περιεχόμενο και τα θέματα της παράστασης.
Ιωάννα: Η Δηϊάνειρα, γυναίκα του μυθικού Ηρακλή, περιμένει με αγωνία τον σύζυγό της, ο οποίος δεν έχει ακόμα επιστρέψει από τον τελευταίο του άθλο. Αντ' αυτού εμφανίζεται ο κήρυκας Λίχας αναγγέλοντας την επιστροφή του ήρωα. Την προσωρινή χαρά της Δηϊάνειρας ακολουθεί η αμφιβολία, καθώς ο Λίχας φέρνει μαζί του ως αιχμάλωτη του Ηρακλή την όμορφη βασιλοπούλα Ιόλη.
Τριαντάφυλλος: Τα θέματα της παράστασης είναι η μεταβλητότητα της ανθρώπινης ύπαρξης με τον αιώνιο κύκλο χαράς και λύπης, τα μοτίβα του μανθάνειν (μαθαίνω πάντα αργά) και της γραφής (το μήνυμα υπάρχει αλλά γίνεται αντιληπτό μόνο υπό το φως των γεγονότων) και η κτηνώδης δύναμη της αρρώστειας του Έρωτα, και το εύθραυστο της Τάξης και του Πολιτισμού.
Στον τίτλο της παράστασης δηλώνεται ότι είναι μια performance, και μάλιστα performance του 90ς.Γιατί επιλέξατε να επικοινωνήσετε τις Τραχίνιες μέσω μιας performance;Και η δεκαετία του 90,τι ρόλο παίζει στην παράσταση;
Ιωάννα: Η περφόρμανς είναι ένα είδος πολύ κοντά σ' αυτό που συνηθίζουμε να κάνουμε ως ομάδα. Ποτέ οι παραστάσεις μας δεν είναι η έννοια της παράστασης, όπως καθιερωμένα την έχουμε στο μυαλό μας. Η περφόρμανς επιτρέπει την εμφάνιση του τρίπτυχου είμαι – δρω – γίνομαι. Ταυτόχρονα, θέλαμε να εστιάσουμε κυρίως στο πρόσωπο της Δηιάνειρας και όχι στο σύνολο του έργου, οπότε η περφόρμανς βοηθά να ευδοκιμήσει κάτι τέτοιο.
Τριαντάφυλλος: Μέσω των ελληνικών ποπ επιτυχιών της δεκαετίας του ΄90 αλλά και των βίντεο που προβάλλονται παράλληλα, αντιπαραβάλλεται η διάψευση των προσδοκιών της Δηιάνειρας με την διάψευση του ελληνικού ονείρου της δεκαετίας του '90.
Επιλέξατε μια τραγωδία του Σοφοκλή. Στην αρχαία Ελλάδα το Αττικό θέατρο, έπαιζε πολύ σημαντικό ρόλο στην ζωή των Αθηναίων. Ήταν αρκετά μαζικό, αν αναλογιστεί κανείς ότι μόνο η Επίδαυρος χωρούσε 13.000-14.000 άτομα. Επηρέαζε πάρα πολύ την συμπεριφορά των ανθρώπων και αποτελούσε τόπο δημόσιου διαλόγου. Σήμερα, ποια είναι η δύναμη του θεάτρου. Πως επηρεάζει τους θεατές;
Ιωάννα: Δυστυχώς ή ευτυχώς, φοβάμαι πως σήμερα το θέατρο αλλά και η τέχνη γενικότερα δεν επηρεάζει τους ανθρώπους. Η δύναμή του, που για μένα θα έπρεπε να βασίζεται στην αισθητική του λειτουργία, είναι αμφίβολης δυναμικής και εκτοπίσματος. Νομίζω πως ελάχιστοι (τόσο θεατές όσο και άνθρωποι του θεάτρου) αντιλαμβάνονται το θέατρο ως κάτι στ' αλήθεια επιδραστικό. Αυτό που λείπει είναι τα οράματα.
Τριαντάφυλλος: Παλιά πίστευα ότι το θέατρο μπορεί να αλλάξει τον κόσμο. Τώρα πιστεύω ότι μπορεί να φωτίσει κάποια γωνιά της πραγματικότητας και ίσως, πού και πού, να κρατάει έναν καθρέφτη.
Το εισιτήριο διαμορφώνεται στα 8 ευρώ (γενική είσοδος) και 5 ευρώ (φοιτητικό, ανέργων, ατέλειες, ΑμΕΑ). Σχετικά με άλλες παραγωγές είναι αρκετά χαμηλό. Για ποιο λόγο έγινε αυτή η επιλογή;
Ιωάννα: Καταλαβαίνουμε και βιώνουμε κι εμείς τις δύσκολες οικονομικές συνθήκες που επικρατούν στην πόλη, και κατ' επέκταση στη χώρα μας.
Αντιλαμβανόμαστε, λοιπόν, πως η τιμή του εισιτηρίου πρέπει να είναι όσο το δυνατόν πιο προσιτή, χωρίς ωστόσο να υποβαθμίζει την ποιότητα και τον κόπο της δουλειάς μας.
Το θεατρικό τοπίο της Θεσσαλονίκης είναι ιδιαίτερα πλούσιο. Πολλές θεατρικές ομάδες, που όμως δεν επιβιώνουν στον χρόνο. Που οφείλετε αυτό; Ποια χαρακτηριστικά πρέπει να έχει μια ομάδα για να μπορέσει να επιβιώσει.
Τριαντάφυλλος: Το θεατρικό τοπίο της Θεσσαλονίκης είναι πλούσιο σε ποσότητα αλλά δεν ξέρω αν αυτό ανταποκρίνεται και στην παραγωγή παραστάσεων κάποιας ιδιαίτερης αισθητικής ή έστω που να με ικανοποιεί εμένα σαν θεατή, να μου φαίνεται αληθινό. Το μεγάλο πρόβλημα του θεάτρου στην πόλη μας, είναι ότι δεν υπάρχει εστιασμός στην εργαστηριακή δουλειά, δεν υπάρχει πειραματισμός για κάτι διαφορετικό παρά μόνο τα ίδια και τα ίδια.
Ιωάννα: Θα συμφωνήσω με τον Τριαντάφυλλο. Οι περισσότερες ομάδες που σχηματίζονται πολλές φορές σχηματίζονται κατ' ανάγκη κάτω από συγκεκριμένες συγκυρίες χωρίς να έχουν κάποια κοινή ταυτότητα ή ένα κοινό όραμα. Αυτό είναι αναπόφευκτο να οδηγήσει σε προστριβές. Από την άλλη, η γραφειοκρατία θέτει πολλά εμπόδια και υποβάλλει τις θεατρικές ομάδες της πόλης σε δυσβάσταχτο οικονομικό φορτίο, γεγονός που τις καθιστά μη βιώσιμες.
Το κοινό έρχεται αντιμέτωπο με μια πληθώρα θεατρικών παραστάσεων, πως επιλέγει; Ποια είναι τα κριτήρια του; Υπάρχει το κοινό εντέλει ως μια ομοιόμορφη μάζα που περιλαμβάνει τους πάντες ή υπάρχουν συγκεκριμένες μερίδες κοινού. Προετοιμάζοντας μια παράσταση, ποιον έχετε στο μυαλό σας; Σε ποιον απευθύνεστε;
Ιωάννα: Η σύσταση του κοινού είναι κάτι που τελευταία με απασχολεί πολύ. Παρακολουθώντας πολύ τακτικά θέατρο στην πόλη μας, παρατηρώ πως το κοινό που πηγαίνει σε κάθε παράσταση είναι διαφορετικό, όσο μπορεί κανείς να κρίνει από μια εξωτερική οπτική εντύπωση. Θεατρόφιλος από θεατρόφιλος διαφέρει. Τα κριτήρια του κοινού παραμένουν ένα άλυτο μυστήριο. Αγαπά τόσο την αλήθεια όσο και το ψέμα. Το μόνο σίγουρο είναι πως η καλύτερη διαφήμιση για μια παράσταση γίνεται από το ίδιο το κοινό της.
Τριαντάφυλλος: Απευθυνόμαστε σε όλους. Παρατηρούμε, όμως, ότι σε κάθε μας παράσταση έχουμε και μια διαφορετική ομάδα κοινού, ανάλογα με το θέμα ή το ύφος του έργου, κάτι που μας ξενίζει αλλά και μας ιντριγκάρει. Μας ενδιαφέρουν, θα έλεγα, οι νέοι άνθρωποι, όχι τόσο στο σώμα, αλλά στην ψυχή και το μυαλό.
Ποια είναι η ομάδα Svoradov και ποιος ο σκοπός δημιουργίας της;
Τριαντάφυλλος: Η ομάδα Svoradov Theatre δραστηριοποιείται από το 2014 στον χώρο των παραστατικών τεχνών, της ποίησης, της μουσικής και των εικαστικών, σε θεωρητικό αλλά κι εφαρμοσμένο επίπεδο. Σκοπός της δημιουργίας της είναι οι εναλλακτικές μορφές παραστασιακών επιτελέσεων.
Ιωάννα: Μας ενδιαφέρει πολύ η αλήθεια στο θέατρο, όπως μπορεί αυτήν να την εννοήσει ο καθένας. Μας νοιάζει το απροσδόκητο, το ξάφνιασμα , η αμηχανία του θεατή. Αυτά είναι τα στοιχεία που εκτιμούμε κι εμείς οι ίδιοι ως θεατές σε μια παράσταση.
Ποια είναι η δομή της ομάδας; Τα μέλη της ομάδας είναι σταθερά ή αλλάζουν, ανάλογα με τις ανάγκες των παραστάσεων; Πως επηρεάζει αυτό, την δουλειά σας ως ομάδα;
Τριαντάφυλλος: Η ομάδα είναι συνεχώς εν δυνάμει. Αλλάζει μορφή συνεχώς αλλά θα έλεγα ότι οι κύριοι συντελεστές της είναι η Ιωάννα κι εγώ. Η δυναμική αυτή καθρεφτίζεται και στις παραστάσεις μας καθώς κινούμαστε σε διαφορετική είδη και θέματα κάθε φορά. Αν βαρεθούμε εμείς θα βαρεθεί και το κοινό.
Ιδανικά, πως θα θέλατε να είναι η ομάδα Svoradov σε 10 χρόνια από τώρα; Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;
Ιωάννα: Δεν συνηθίζουμε να κάνουμε τόσο μακρινά σχέδια, δεν μπορώ, τουλάχιστον εγώ, να φανταστώ την πορεία της ομάδας. Ελπίζω μόνο να συνεχίσει να ψάχνεται και να μην προδώσει τις ανησυχίες της.
Τριαντάφυλλος: Τα μελλοντικά μας σχέδια είναι βραχυπρόθεσμα. Μετά από τις Τραχίνιες, πρόκειται να παρουσιάσουμε τον Μάιο, για δεύτερη φορά στη Θεσσαλονίκη το βραβευμένο έργο της Ιωάννας, Τη Μοναξιά και τους Ανθρώπους να Φοβάσαι.
Και τέλος. Δώστε μας μια γεύση από τον κόσμο σας. Πείτε μας κάποιες ταινίες, μουσικές, εικόνες, καλλιτέχνες και άλλα ερεθίσματα που σας έχουν στιγματίσει;
Ιωάννα: Για να δούμε… Θα τα πω σκόρπια όπως μου έρχονται στον νου… Ο Ευγένιος Τριβιζάς, ο Κωνσταντίνος Καβάφης, ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, ο Κουεντίν Ταραντίνο για τις εναλλαγές ρυθμού του, ο Wes Anderson για το παραμύθι του και ο David Lynch για τον πειραματισμό του. Ο Monet, ο Friedrich,ο Heiner Muller, η Κάρμεν, ο Βιβάλντι, ο Λεονάρντο ντα Βίντσι και πάνω απ' όλα, η ρεμπέτικη μουσική.
Τριαντάφυλλος: Πολύ προσωπική ερώτηση (γέλιο). Σκόρπια κι εγώ, θα πω ονόματα όπως: Lynch, Kubrick, Tarantino από τον χώρο του σινεμά, Τσαϊκόφσκι, Peter Hammill και η εναλλακτική μουσική του τέλους της δεκαετίας του '70, ο Τζακ Κέρουακ από την ποίηση, ο Heiner Muller από το θέατρο και ο εικαστικός Cy Twombly.
ινφο
Συντελεστές
Μετάφραση και Performance: Ιωάννα Λιούτσια
Ενδυματολογική επιμέλεια: Svoradov Theatre
Επιμέλεια βίντεο: Μιχάλης Γιαγκουνίδης
Διασκευή, Σύλληψη: Τριαντάφυλλος Μποσταντζής
Φωτογραφίες: Ιωάννης Γρηγοριάδης
Μουσική: 90's mix
Χώρος: WE (Λεωφόρος Γ' Σεπτεμβρίου και Γρ. Λαμπράκη)
Ημερομηνίες παραστάσεων: Τετάρτες του Μαρτίου (9,16,23,30/3/2016)
Ώρα έναρξης: 22.00
Διάρκεια: 60 λεπτά
Τιμές εισιτηρίων:
8 ευρώ (γενική είσοδος)
5 ευρώ (φοιτητικό, ανέργων,ατέλειες, ΑμΕΑ)
