Ο
Καναδός τραγουδοποιός Νιλ Γιανγκ συγκλονισμένος από το «Μακελειό του Κεντ»,
εμπνεύστηκε το τραγούδι Ohio. Στις 21 Μαΐου 1970 μπήκε στο στούντιο μαζί με
τους Ντέιβιντ Κρόσμπι, Στέφεν Στιλς και Γκράχαμ Νας. Οι τέσσερείς τους
αποτελούσαν τους Crosby, Stills, Nash & Young ή CSN&Y, ένα από τα
σπουδαιότερα και επιδραστικότερα συγκροτήματα στην ιστορία της αμερικάνικης ροκ
μουσικής.
Η 4η Μάη του 1970 ήταν
η τέταρτη μέρα μιας σειράς κινητοποιήσεων στο πανεπιστήμιο του Κεντ στο Οχάιο
των Η.Π.Α. ενάντια στην απόφαση του προέδρου Νίξον να κλιμακώσει τον πόλεμο με στρατιωτικές
επιχειρήσεις στη, γειτονική με το Βιετνάμ, Καμπότζη. Κατά τη διάρκεια της
επέμβασης της εθνοφρουράς, οι φοιτητές δεν διαλύθηκαν και ακολούθησαν αψιμαχίες
με πετροπόλεμο και δακρυγόνα. Κάποια στιγμή, οι στρατιώτες της εθνοφρουράς, προελαύνοντας
εφ´ όπλου λόγχη, άνοιξαν πυρ ενάντια στο πλήθος δολοφονώντας τέσσερις και
τραυματίζοντας άλλους εννιά φοιτητές, ένας από τους οποίους έμεινε παράλυτος.
Το αιματηρό γεγονός
συντάραξε τις Ηνωμένες Πολιτείες και αποτέλεσε πλήγμα για τον πρόεδρο Νίξον,
στην προσπάθειά του να πείσει τους συμπατριώτες του για την αναγκαιότητα του
πολέμου στο Βιετνάμ. Από το μακρινό Λος Άντζελες, ο Neil Young έγραψε αυτούς
τους στίχους: «Οι τενεκεδένιοι στρατιώτες και ο Νίξον έρχονται, είμαστε πλέον
μόνοι μας, αυτό το καλοκαίρι ακούω τα τύμπανα να χτυπάνε, τέσσερις νεκροί στο
Οχάιο». Πολλοί ραδιοφωνικοί σταθμοί αρνήθηκαν να παίξουν το τραγούδι, λόγω των
αναφορών του στις ευθύνες του προέδρου Νίξον. Αγκαλιάστηκε, όμως, από τους κολεγιακούς
σταθμούς κι έγινε ένα από τα μουσικά σύμβολα του αγώνα κατά του πολέμου στο Βιετνάμ.
Κεντ,
Οχάιο, 4 Μάη 1970. Η Εθνοφρουρά δολοφονεί Αμερικανούς φοιτητές μπροστά στα
μάτια των φίλων και συμφοιτητών τους. Πέντε ημέρες μετά, τέσσερα εκατομμύρια
άνθρωποι διαδηλώνουν σε όλες τις πολιτείες των Η.Π.Α. Εκατοντάδες κολλέγια
καταλαμβάνονται και η Εθνοφρουρά αναγκάζεται να επέμβει σε 16 συνολικά
πανεπιστήμια. Στο Κολλέγιο της πολιτείας του Τζάκσον δολοφονούνται από δυνάμεις
της Εθνοφρουράς δύο Αφροαμερικανοί φοιτητές.
Στην Ουκρανία των
τελευταίων ημερών, ο τελευταίος επίσημος απολογισμός κάνει λόγο για 42 νεκρούς
και περισσότερους από 170 τραυματίες, μετά από συγκρούσεις που ξέσπασαν μεταξύ
υποστηρικτών της κυβέρνησης του Κιέβου και φιλορώσους αυτονομιστές. Μεταξύ των
νεκρών, περιλαμβάνονται και 31 άτομα τα οποία έχασαν τη ζωή τους σε πυρκαγιά,
που εκδηλώθηκε στο κτίριο, που αποτελούσε την έδρα συνδικάτων στην Οδησσό.
Οι
αντίπαλες πλευρές είχαν συγκρουστεί και το προηγούμενο διάστημα στο λιμάνι της
Μαύρης Θάλασσας, όμως είναι η πρώτη φορά που οι συμπλοκές κατέληξαν σε θανάτους
και πλέον εκφράζονται φόβοι ότι αμφότερες οι πλευρές θα επιδιώξουν αντίποινα.
Η Ουκρανία ζει την δική
της, ιστορική, Ματωμένη Άνοιξη, χωρίς ξεκάθαρα αντίπαλα στρατόπεδα, χωρίς
πραγματικούς «ήρωες» για τους οποίους θα γραφτούν αθάνατα στιχάκια. Ένας άτυπος
Εμφύλιος σκορπίζει τον πόνο σε ένα έθνος που βρίσκεται σε κρίση εθνικής
ταυτότητας. Εδώ δεν υπάρχουν μαχητικοί, άοπλοι, φοιτητές, αγνά παιδιά των
λουλουδιών που κείτονται νεκρά από τα πυρά φανατισμένων εθνοφυλάκων. Για τους
νεκρούς Ουκρανούς δεν θα υπάρξουν ούτε ταινίες σαν το «Φράουλες και Αίμα», ούτε
τραγούδια σαν το «Οχάιο» του Νιλ Γιανγκ. Η Δύση ασχολείται με τις δικές της
τραγωδίες, μυθιστοριοποιεί τα δικά της ιστορικά γεγονότα και κουνάει μονάχα το
κεφάλι της, δύσθυμα, στο άκουσμα των παραπάνω ειδήσεων. Εν τέλει, μόνο η
Μουσική συντηρεί στη μνήμη την εικόνα και την καθιστά αθάνατη.
*Ο Νίκος Δασκαλάκης
παρουσιάζει κάθε Τετάρτη, 22:00-00:00, την ραδιοφωνική εκπομπή “A Hard Day’s
Night” στο Amagi Radio (http://www.amagiradio.com).
