Μου
πήρε λίγα λεπτά για να καταλάβω ποιό
κανάλι έβλεπα και σε ποιό χρόνο. Δεν
γνώριζα ότι το δημόσιο πάρτυ «Στην υγειά
σου» έγινε ιδιωτικό.
Και μετά απόρησα πως ένα, τόσο αταίριαστο
στο σήμερα, ψυχαγωγικό πρόγραμμα
συνεχίζει να εκπέμπει. Αλλά, όπως
καθημερινά αντιλαμβανόμαστε όλοι, δεν
υπάρχουν περιθώρια για απορίες.
Είναι
γεγονός ότι η συγκεκριμένη εκπομπή πριν
δέκα χρόνια, όταν είχε πρωτοξεκινήσει,
συγκέντρωνε ένα υψηλό ποσοστό τηλεθέασης.
Είχε όλα τα συστατικά: προσεγμένα μουσικά
αφιερώματα που κάλυπταν όλο το φάσμα,
εντυπωσιακούς και δημοφιλείς καλεσμένους,
σωστά μοιρασμένους, εορταστικό σκηνικό
και ένα συμπαθητικό οικοδεσπότη. Και
περπάτησε ένα χρόνο, δύο, τρία άντε και
τέσσερα. Στα πρώτα τέσσερα όμως, τα
εξαντλείς όλα. Κάθε Σάββατο, επί τέσσερις
φορές το μήνα επί εννιά μήνες, ο
πολλαπλασιασμός εύκολος, το γινόμενο
μεγάλο. Και μετά ήρθαν τα ζορμπαλίκια,
τα τσιφτετέλια, κοινώς το σκηνικό πίστας
με αναποδογυρισμένα τραπέζια από την
καψούρα, για να πάρει τα πάνω της η
εκπομπή. Δηλαδή μία εικόνα που χρόνια
προσπαθούμε να αφήσουμε πίσω.
Σε
κάποιους άρεσε, αλλά είμαι σίγουρη ότι
τους περισσότερους τους αηδίασε. Και
λογικά να το δεις. Είναι γελοίο να βλέπεις
καμιά εικοσαριά άτομα, παρατεταγμένα
σε τραπέζι γάμου, να αυτοδιαφημίζονται,
να παινεύουν αλλήλους, να χασκογελάνε
ή να δακρύζουν, να τραγουδούν, να πίνουν,
να χορεύουν και να τα σπάνε. Εμπεριέχει
μία προσβολή της αισθητικής. Βγήκαν στη
φόρα και τα οικονομικά μεγέθη του σόου
και εκεί κλάταρε το πράγμα.
Δεν
ξέρω με ποιά λογική από το ιδιωτικό
κανάλι συνεχίζεται μία εκπομπή που, ναι
μεν αγαπήθηκε, αλλά χλευάστηκε περισσότερο.
Θα μου πείτε, περί ορέξεως κολοκυθόπιτα,
όταν εξυπηρετούνται συμφέροντα και
σκοπιμότητες. Σωστά. Εκτός
από την αισθητική μου, ένιωσα όμως ότι
προσβάλλεται και η νοημοσύνη μου. Ο
κ. Παπαδόπουλος έμεινε χωρίς δουλειά,
όπως εκατοντάδες χιλιάδες συμπολίτες
μας. Έκανε τα πάντα, μίλησε με κόσμο,
χρησιμοποίησε γνωστούς και στενούς
φίλους, κατέβασε το κασέ του, δεν γνωρίζω
τι άλλο μεταχειρίστηκε, και πέτυχε.
Μπράβο και όφειλε να σταματήσει εκεί.
Την προσπάθεια να μας πείσει ότι
επιτελεί κοινωνικό έργο, δεν έχω
καταλάβει. Προσπαθεί να μας πείσει ότι
επαναφέρει το «παλιό
καλό ελληνικό γλέντι που είχαμε χάσει»,
όπως έχει πει ο ίδιος. Ποιό είναι ακριβώς
το παλιό, καλό ελληνικό γλέντι; Ο ίδιος
διατείνεται, μέσω πάντα των φανατικών
τηλεθεατών του, ότι δεν είναι μόνο η
διασκέδασή μας, αλλά η παρηγοριά μας,
γιατί λέγονται ουσιαστικά πράγματα και
δεν είναι απλώς κάποιοι που γλεντάνε
και τραγουδάνε. Και εδώ πίνουμε στην
υγειά του.
Ο
κ. Παπαδόπουλος ξέρει ότι είναι ελέφαντας,
γι’ αυτό κι όλη αυτή η προσπάθεια, όχι
να μας πείσει για το αντίθετο, αλλά να
μας εξηγήσει γιατί είναι, δικαιολογώντας
τον όγκο του. Γιατί αγαπάει το τραγούδι
και τους ανθρώπους. Γιατί αγαπούσε το
κρατικό κανάλι και του έκανε χάρη, ακόμη
κι όταν δεχόταν βροχή προτάσεις από
αλλού. Έμεινε όμως για να το υπερασπιστεί.
Αλλά τώρα που έγινε ΔΤ δεν του κάνει.
Γιατί τελικά η εκπομπή του δεν έχει μόνο
περιεχόμενο, αλλά έχει ενεργό ρόλο,
συσπειρώνει τις παρέες τα Σαββατόβραδα
στα σπίτια, κι εκτός των άλλων, είναι
απαραίτητη για την ψυχική μας υγεία
επειδή ακριβώς «παίζει
ο ενεστώς χρόνος»
και ενδιαφέρεται για το τι συμβαίνει
γύρω μας. Έχει κι άλλους τέτοιους λόγους
ο συμπαθής παρουσιαστής. Μόνο
που τους ελέφαντες τους βλέπουμε όλοι,
νοήμονες και μη. Τα υπόλοιπα περισσεύουν.
