Ήταν κάποτε ένα δέντρο που άνθιζε τα καλοκαίρια στις αυλές των παππούδων, δίπλα στις κληματαριές και τις ροδιές. Η τζιτζιφιά, με τον γλυκό κόκκινο καρπό και τα αγκαθωτά της κλαδιά, ξεχάστηκε σταδιακά, μέχρι που ένας νεαρός παραγωγός από την Έδεσσα αποφάσισε να της ξαναδώσει φωνή.
Ο Πέτρος Τζαβέλλας, 37 ετών, είναι σήμερα ο μοναδικός επαγγελματίας καλλιεργητής τζιτζιφιάς στην Ελλάδα. Μέσα από ένα «λάθος» –όπως λέει ο ίδιος– ξεκίνησε η αναζήτηση. Από 3 δέντρα που φύτεψε για τα παιδιά του, βρέθηκε σήμερα να φροντίζει 800 τζιτζιφιές σε έναν εύφορο υγρότοπο έξω από την Έδεσσα, εκεί όπου οι πρόγονοί του φύτεψαν τα πρώτα τραγανά κεράσια της περιοχής.
Ο καρπός του δέντρου; Κάτι ανάμεσα σε μήλο και χουρμά, με σώμα μικρού αχλαδιού και μια μοναδική γεύση που απογειώνεται όταν αποξηρανθεί. Η ελληνική ποικιλία, μαζί με ιταλικές και τουρκικές τζιτζιφιές που συμβιώνουν στο ίδιο κτήμα, δίνει έναν καρπό που δεν είναι απλώς νόστιμος – είναι superfood με πλούσια αντιοξειδωτικά και θεραπευτικές ιδιότητες.
Η τζιτζιφιά, σκληροτράχηλη και αγέρωχη, επιβιώνει τόσο στο κρύο όσο και στον καύσωνα. Χωρίς ασθένειες, με χαμηλές απαιτήσεις, αλλά με δύσκολη συγκομιδή – λόγω των αγκαθιών της – θυμίζει κάτι από την παλιά Ελλάδα: σκληρή αλλά γενναιόδωρη.
Η παραγωγή αναμένεται να αποφέρει τόνους ετησίως, με τον Πέτρο να σχεδιάζει ήδη την επέκταση της καλλιέργειας και τη δημιουργία Ομάδας Παραγωγών για να διαδώσουν το ξεχασμένο αυτό διαμάντι και εντός και εκτός συνόρων. Όπως λέει ο ίδιος, το ενδιαφέρον από το εξωτερικό είναι ήδη μεγάλο, ειδικά για τα αποξηραμένα τζίτζιφα, ενώ στόχος του είναι να μπουν και στα ελληνικά σούπερ μάρκετ, με τιμές προσιτές – όχι για το κέρδος, αλλά για να «συστηθούν» ξανά στον Έλληνα καταναλωτή
«Το πιστεύω πολύ. Είναι ελληνικό, είναι υγιεινό, είναι αυθεντικό. Θέλω να το μάθουν τα παιδιά μας», λέει με πίστη και προσμονή.
Πίσω όμως από την παραγωγή, τα νούμερα και την αγορά, υπάρχει κάτι πολύ πιο βαθύ. Κάτι που μυρίζει παιδική ηλικία, παλιά καλοκαίρια, εκείνα τα απόγευμα που καθόμασταν στην αυλή και κάποιος μας έδινε ένα “παράξενο” φρουτάκι να δοκιμάσουμε — χωρίς να ξέρουμε τότε ότι τρώμε ένα θαυματουργό καρπό με ιστορία χιλιάδων ετών.
Σήμερα, μέσα από την αγάπη και την επιμονή ενός ανθρώπου, η τζιτζιφιά βγάζει ξανά ρίζες. Όχι μόνο στο χώμα, αλλά και στη μνήμη μας. Και ίσως, σε λίγα χρόνια, να μην είναι πια ένα ξεχασμένο δέντρο — αλλά το πιο μοντέρνο “παλιό” superfood που μεγάλωσε μαζί μας και ξαναγυρνά, αυτή τη φορά, πιο δυνατό από ποτέ.
*Με πληροφορίες από το ypaithros.gr
