Το τελευταίο τεύχος για το καλοκαίρι έχει ένα
σεξουαλικό κενό που η Ρίτα δεν το ξεπέρασε ποτέ, παρόλο που ήρθε στη Σαγκάη ο
επί έξι χρόνια πρώην της να την επισκεφτεί. Σε αυτή την περίπτωση ο Εξώστης θα
γνώριζε ένδοξες στιγμές αλλοπρόσαλλης σεξουαλικής περιγραφής, πάραυτα όλα
χρήζουν διακοπής, κυρίως τα σερνικά. Και ενώ σαχλαμάριζαν με τον πρώην κατά
τόπους, αφήνοντας στην άκρη την κάψα του παρελθόντος με σκοτωμούς τρωικούς, η
Ρίτα έβαλε στο κρεβάτι άντρα σχιστομάτη, μισοριξιά μεν, αλλά κύριο με μπαλάντζα
μεταξύ σοβαρού και flatline καρδιογράφου. Πάλι τίποτα, το κενό εκεί, να ρημάζει
στους 42 της βρωμοπόλης Αυγουστιάτικα. Ώσπου είδε και απόειδε, και αποφάσισε να
ρωτήσει άντρα σωστό, πολλά βαρύ, γνώριμο από παλιά, αν θα την μάζευε από το
αεροδρόμιο της Αθήνας. Στο ναι, παραιτήθηκε από δουλειά, έφαγε τα τελευταία
νουντλς, κλείδωσε σπίτι και έφυγε για να συναντήσει τον τελευταίο άντρα. Τον
άντρα Στ’ με τον τελευταίο λόγο. Εννοείται ότι στην αναμπουμπούλα της μέσα και
έως ότου επιβιβαστεί πλάκωσε μια Κινέζα στα χαστούκια σε μια αίθουσα αναμονής,
λες και θα της έτρωγε τον άντρα στην Αθήνα, ψώνισε κινέζικα καλούδια για
ολάκερη την Κάτω Σκαρδαμούλα, έχασε ένα τρένο και λιποθύμησε στο σταθμό με
νωχελικό νεύμα για να καψώσει το σύμπαν. Στον καλό της πήρε παπουτσάκια feiyue, να τον
κανακέψει. Παρεμπιπτόντως, feiyue σημαίνει ‘πετάω πηδάω’. Η Ρίτα
πάντα ξέρει τι να πάρει.
Από μικρή θεωρούσα την αρίθμηση του Στ’ σαν τον ύστατο
χαμό Κυρίου. Το Στ’ είναι το προαιώνιο τέλος. Και για να εξηγούμαι, ποιος
διεστραμμένος τολμά να αλλοιώνει τη βαρετή ροή της αλφαβήτας μέχρι το έψιλον,
και δεν περιμένει ερωτικές συντέλειες όταν ανατρέπει γλωσσικές νομοτέλειες.
Εξάλλου δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι το Δημοτικό τελειώνει στο Στ’ και
προβιβάζεσαι σε οιονεί χαζογκόμενα που περιμένει τον πρίγκιπα για την παρθενιά.
Αδειάζεις τσέπες στη Στ’ Εφορία Αθηνών και μετακυλάς σαν δημόσιος υπάλληλος στα
μπαρ για το τελευταίο ποτό, άλλωστε όλα τα φορολογικά κωλόχαρτα σε πάνε έψιλον
έψιλον, είσαι στο Ε9 και σκούζεις από αγανάκτηση για το τετραπέρατο Στ’. Πάπες
και Βυζαντινοί αυτοκράτορες τερμάτιζαν σε Στ’, μια ολόκληρη ζωή συνομωσία για
να σε προετοιμάσουν για έναν γκόμενο που θα πεις ‘εδώ είμαστε, Παναγία μου’, ο
άντρας που μένει ή που μου μένει. Μέχρι να σε γράψει στ’ αρχίδια του. Να το
πάλι το στ’, πες μου εσύ τώρα ότι δεν συμβολίζει υποχθόνια το τέλος, που να με
δεις στο Γ’ στα τέσσερα.
Στο περιοδικό δεν χωρούν απεικονίσεις με τεθνεώτες,
παρά μονάχα με έρωτες ζωντανούς και υστερία για όσα θα μας τύχουν και φέτος.
Τρίτη χρονιά, και φαρμακερή, γιατί θα πρέπει να ανακαλύψω επιτέλους τον τόπο,
τον άντρα τον βρήκα αλλά θα παίζω και με άλλους για χάρη σας. Κάθε σοβαρή
γυναίκα οφείλει να έχει μια σωστή δικαιολογία στο κέρατο και εγώ διαθέτω τον
Εξώστη. Με λένε Ρίτα, έχω τη στ’ σελίδα στο περιοδικό, θέλω τον Στέλιο και
λυσσάω, η κολλητή μου θέλει τον δικό της και αγόρασε strapon για να τον
κρατήσει, πλέον ερεθίζεις προστάτη και όχι στομάχι, μένω ακόμα Σαγκάη για όσο
δεν μου λείπει το Στ’ και προς το παρόν βολτάρω Χονγκ Κονγκ για να σας γράψω
για τα εδώ αρσενικά και τον τυφώνα μεγέθους Τ10 που με πήρε. Σε άντρα αυτό
κυκλοφορεί σε ΣΤ10 και χτυπάει άπαξ, για να μην ξεχνιόμαστε.
ΥΓ: Κορίτσια, έχω περάσει το
ωραιότερο καλοκαίρι της σε νηφαλιότητα σεξουαλικά ενεργής ζωής μου, ήτοι δεν
υπολογίζω τα καλοκαίρια του νηπιαγωγείου που σουλάτσαρα στην Παραλία
Κατερίνης.
