Το καλοκαίρι που χάθηκε στο …χειμώνα
Τέλη Ιουλίου και η ..επιμήκυνση των καλοκαιρινών διακοπών αποτελεί όνειρο θερινής νυκτός. Οι κόκκινες γραμμές των ..ευρωπαϊκών οριζόντων ξεθωριάζουν την ώρα του δειλινού καθώς ο ήλιος της ελπίδας πάει να κρυφτεί πίσω από τα ανταριασμένα σύννεφα του πανικού και της χρεοκοπίας εγκαταλείποντας κι αυτός την ευρωπαϊκή προοπτική της Ελλάδας. Η κυβερνητική τρόικα σε πλήρη συνεργασία με την ευρωπαϊκή καλείται να πάρει κι άλλα επώδυνα μέτρα για τη …σωτηρία του έθνους.
Με τις σκέψεις αυτές να με ταλαιπωρούν εν μέσω θέρους και κουρασμένος από τη …ραστώνη του, ξάπλωσα ως άλλος Οδυσσέας στη φιλόξενη αγκαλιά της πυρωμένης από τον καυτό ήλιο αμμουδερής παραλίας. Η υγρασία της θάλασσας έχει ξεπλύνει τις παλιές αμαρτίες του έθνους και καθαρό από τη σκόνη του παρελθόντος το παραδίδει στις ελπιδοφόρες προοπτικές μιας επαναδιαπραγμάτευσης που δεν ήρθε ποτέ! Με φόντο το γαλάζιο της θάλασσας και το πράσινο των Πεύκων, οι ομορφιές της ελληνικής φύσης θα σώσουν πάλι την …παρτίδα ή την πατρίδα αν προτιμάτε, ότι σώζεται τέλος πάντων από τις πυρκαγιές που έκαναν πάλι την εγκληματική τους εμφάνιση το περσινό καλοκαίρι.
Στην Ελλάδα των αντιθέσεων, της οικονομικής κρίσης που ολοένα βαθαίνει, της κατάθλιψης, των δύο (μόνο) μεταλλίων στους ολυμπιακούς αγώνες, χάλκινων κι αυτών, το κουπί της επιβίωσης το τραβάμε Εμείς. Οι απλοί άνθρωποι της βιοπάλης, οι …τεμπέληδες της Ευρώπης, οι …βολεμένοι μισθοσυντήρητοι του Δημοσίου, οι χαμηλοσυνταξιούχοι στα πρόθυρα του απονενοημένου. Μόνο που Εμείς, που καλούμαστε να βάλουμε πλάτη για μια φορά ακόμη να ορθοποδήσει το έθνος, ζούμε την πλήρη απαξίωση του κοινωνικού κράτους, την μερική ή πλήρη κατάργηση των προνοιακών επιδομάτων καθώς οι δημοκρατικές κατακτήσεις δεκαετιών όπως η δωρεάν Παιδεία, η Υγεία και το δικαίωμα στην εργασία, καταρρέουν. Η φτώχεια και η ανεργία παίρνουν διαστάσεις εκρηκτικές και οι νέοι μεταξύ 20 και 30 θα επιβαρυνθούν όπως φαίνεται το οικονομικό και όχι μόνο κόστος ένοχων επιλογών του παρελθόντος.
Ήρθε η ώρα να μετρήσουμε τις πληγές μας, να βρούμε το κατάλληλο φάρμακο για τις χρόνιες αρρώστιες του συστήματος, να βελτιωθούμε ως άνθρωποι και συμμετέχοντας εθελοντικά σε συλλογικές δράσεις να κερδίσουμε την αυτογνωσία και την κοινωνική αλληλεγγύη που λείπει στις μέρες μας.
Σ’ αυτόν τον αγώνα δεν είμαστε μόνοι. Ας κοιταχτούμε στον καθρέφτη του συλλογικού μας ασυνείδητου και ας αλλάξουμε τον τρόπο που προσεγγίζουμε το περιβάλλον φυσικό και κοινωνικό. Ας βρούμε τρόπους κοινωνικής υποστήριξης των ατόμων με την μεγαλύτερη ανάγκη, των Ατόμων με Αναπηρία (ΑμεΑ), κάνοντας ουσιαστικές παρεμβάσεις στην ποιότητα της ζωής τους που υποβαθμίζεται ολοένα και περισσότερο. Ας βρούμε τρόπους επικοινωνίας πιο ουσιαστικούς πέρα από τα τηλεοπτικά πρότυπα που μας έχουν οδηγήσει στη σημερινή κοινωνική αποξένωση. Μακριά από τον άκρατο καταναλωτισμό, την κοινωνική αναλγησία των πολιτικών, τα φλύαρα ιδεολογήματα και τις αποτυχημένες οικονομικές θεωρίες που μας έφεραν μέχρι εδώ.
Ας αλλάξουμε τη ζωή που κάνουμε, ας ξαναβρούμε το …καλοκαίρι μας που χάθηκε στο …χειμώνα τους!
Νίκος Αναστασιάδης- nikanas3@gmail.com ,Πρόεδρος του συλλόγου φίλων ατόμων με αναπηρία «αλλάΖω»
Facebook page:''αλλάZω'', e–mail: allazo@hotmail.gr
