Ο χρόνος σταμάτησε στην Αρετσού.
Έφτασε μέχρι την Πλαστήρα στην Κρήνη, και δεν κατέβηκε πιο κάτω.
Μπροστά σου, θάλασσα και σκάφη, κόσμος που βολτάρει στη μαρίνα.
Λίγο πιο πέρα το λούνα παρκ. Μικροπωλητές με παιδικά παιχνίδια αραδιασμένα στο δρόμο, μαλλί της γριάς, ξεχαρβαλωμένα βαγονάκια και πλαστικοί κλόουν, απομεινάρια από κάποιο τρενάκι, καμένες λάμπες, παππούδες με τα εγγονάκια τους, μουσικές που μπλέκονται η μία μέσα στην άλλη, Φουρέιρα στα τρενάκια- Κιάμος στα συγκρουόμενα.
Χοτ ντογκ και ποπ κορν, και βυσινάδες.
Ένα τεράστιο καρουζέλ με χρωματιστά αριστοκρατικά αλογάκια γυρνάει έχοντας μόνο έναν επιβάτη. Βρίσκεται μπροστά στη θάλασσα, κάτι που το κάνει ακόμη πιο όμορφο. Αλλά για του λογου το αληθές, όλα είναι όμορφα όταν υπάρχει θάλασσα στο φόντο.
Το αναψυκτήριο του δήμου γεμάτο. Καφέδες, παγωτά ALFA, τάβλι, εδώ κανείς δεν πίνει κοκτέιλ και περίεργες μίξεις αλκοόλ!
Οι παππούδες παίζουν με τα κομπολόγια τους, οι γιαγιάδες κουνάνε τις χρωματιστές τους βεντάλιες.
Θερινό σινεμά, φαναράκια στο γκαζόν, χρωματιστά παγωτά, ήχος από τζιτζίκια. Εδώ ζουν ακόμα τα παιδικά σου καλοκαίρια.
