Δύο βδομάδες γεμάτες εργαστήρια, διαγωνισμούς, σεμινάρια και κάθε είδους χορού μας περιμένουν 6-19 Ιουλίου στην Ερμούπολη της πανέμορφης Σύρου. Μία υπέροχη πρωτοβουλία που απευθύνεται σε επαγγελματίες αλλά και κόσμο που δεν έχει ξανασχοληθεί, παιδιά και ενήλικες, θεατές και συμμετέχοντες, δίνει νέα πνοή στο νησί και καλεί ντόπιους και επισκέπτες να μπουν στον χορό. Η Αγγελική Σιγούρου, υπεύθυνη του Φεστιβάλ που λειτουργεί με επιτυχία από το 2013, μιλάει στον Εξώστη για αυτήν την ιδιαίτερη πρωτοβουλία.
Πώς προέκυψε η ιδέα να οργανώσετε ένα τόσο ζωντανό φεστιβάλ χώρου στο ιδιαίτερο νησί της Σύρου;
Το Φεστιβάλ ήρθε ως φυσική εξέλιξη της ίδρυσης του Κέντρου Χορού Ακροποδητί στη Σύρο, και της οργάνωσης των δράσεών του, τον Ιανουάριο του 2013.
Είναι μία πολύ ωραία πρωτοβουλία να διοργανώνονται φεστιβάλ στα ελληνικά νησιά το καλοκαίρι και τα τελευταία χρόνια φαίνεται όλο και περισσότερο να ανοίγονται τα νησιά σε τέτοιες πρωτοβουλίες. Βλέπετε ελπίδα σε αυτήν την αποκέντρωση των εστιών πολιτισμού; Ποια η ανταπόκριση του κόσμου, τόσο των ντόπιων όσο και των επισκεπτών;
Υπάρχει πράγματι έντονη πολιτιστική δραστηριότητα τα τελευταία χρόνια στη νησιωτική χώρα αλλά και στην ενδοχώρα. Στη δική μας περίπτωση μάλιστα, ο πυρήνας οργάνωσης της ομάδας μας και των δράσεών μας αποτελείται κυρίως από ανθρώπους που αποφάσισαν να αφήσουν τις μεγάλες πόλεις και να ζήσουν στο νησί, άρα ανθρώπους που μέχρι πρότινος δεν τους συνέδεε τίποτα με τη Σύρο. Είναι πολύ ελπιδοφόρο που η χώρα μένει πολιτιστικά ζωντανή όλο το χρόνο σε όλο και περισσότερους τόπους της. Θεωρώ ωστόσο ότι οι καλλιτέχνες που δραστηριοποιούνται εκτός, χρειάζονται μεγαλύτερη υποστήριξη και κυρίως εμπιστοσύνη στην ποιότητα του έργου τους και στο όραμά τους.
Κάθε χρόνο λαμβάνουν τόπο και μια σειρά από εργαστήρια. Θέλετε να μας πείτε λίγα λόγια για το τι να περιμένουμε φέτος από το φεστιβάλ;
Φέτος έχουμε εργαστήρια τεχνικού περιεχομένου, κλασικού και σύγχρονου χορού, καθώς και εργαστήρια άλλων ειδών χορού όπως ο παραδοσιακός, ο αφρικάνικος χορός, το butoh και η capoeira. Επίσης εργαστήρια χορογραφίας, φωνής, θεάτρου (αρχαίου δράματος) αλλά και μικρότερα εργαστήρια τα Σαββατοκύριακα με γιόγκα, διαλογισμό και ενδοσκόπηση, θεωρία και πρακτική διατάσεων. Για πρώτη φορά επίσης φέτος, έχουμε και ένα εργαστήριο για παιδιά.
Μέσα σε ένα δεκαπενθήμερο έχετε ένα εξαιρετικά πλούσιο πρόγραμμα γεμάτο εργαστήρια, παραστάσεις και είδη χορού από το σύγχρονο μέχρι το παραδοσιακό. Πως καταφέρνετε να κρατήσετε ένα τόσο πλούσιο πρόγραμμα;
Μας ενδιαφέρει πάρα πολύ να υπάρχει ποικιλία στο πρόγραμμα, καθώς δεν απευθυνόμαστε μόνο σε ανθρώπους που σχετίζονται με το χορό, αλλά και με το θέατρο, εξίσου σημαντικό ωστόσο είναι να μπορούμε να παροτρύνουμε και ανθρώπους από άλλες τέχνες ή ακόμα κι από τελείως διαφορετικούς επαγγελματικούς χώρους, να δοκιμάσουν κάτι που ως τώρα δεν έχουν ακόμα γνωρίσει στη ζωή τους.
Φιλοξενείτε ελληνικές και ξένες ομάδες στο φεστιβάλ χορού στο Ακροποδητί. Πόσες χώρες συμμετέχουν φέτος; Ο αριθμός συμμετοχών αυξάνεται χρόνο με τον χρόνο;
Φέτος οι συμμετοχές μας από το εξωτερικό είναι από το Ιράκ, την Κορέα και τη Μαγιόρκα. Ναι, λίγο λίγο καταφέρνουμε να φέρνουμε κάθε χρόνο όλο και περισσότερους καλλιτέχνες.
Η Ελλάδα έχει δώσει βάση στον χορό και το χοροθέατρο κυρίως τα τελευταία 15-20 χρόνια. Τι πιστεύετε ότι προκάλεσε αυτήν την ξαφνική άνθιση και που βλέπετε, παρά τις δυσμενείς οικονομικές συνθήκες να οδηγεί;
Οι τέχνες αναπόφευκτα έχουν όλο και περισσότερο την τάση να συναντιούνται, αυτό εξάλλου έρχεται και ως φυσική συνέπεια μιας βαθύτερης και ευρύτερης καλλιέργειας οποιουδήποτε καλλιτέχνη. Νομίζω ότι πλέον οι έννοιες «χορός» αλλά και «χοροθέατρο» είναι πολύ περιορισμένες, εννοώντας ότι βρισκόμαστε συνολικά σε μια εποχή ισχυρής αλληλεπίδρασης των τεχνών και η αλήθεια είναι πως οι ορισμοί συχνά δεν καλύπτουν πια το περιεχόμενο. Οι δυσμενείς συνθήκες πάντοτε είχαν και έχουν ευεργετική επίδραση στην τέχνη, όμως η ανάγκη δημιουργίας έχει σε τέτοιες συνθήκες να αντιμετωπίσει επιπλέον και το ασφυκτικό περιβάλλον μιας εξαντλητικής μάχης για τη δυνατότητα πραγμάτωσής της.
Πολλοί σύγχρονοι Έλληνες χορευτές φεύγουν στο εξωτερικό για να μπουν σε ήδη αναπτυγμένες ομάδες, η ακόμα και συχνά για να καταφέρουν να αναπτύξουν ένα όνομα. Ποιοι θεωρείτε πως είναι οι κυρίαρχοι λόγοι για να μείνει ένας νέος χορευτής στην Ελλάδα και ποιοι να φύγει;
Είναι απολύτως κατανοητό το να αναζητεί εμπειρία και καριέρα ένας χορευτής στο εξωτερικό. Προσωπικά, πιστεύω ότι ο καλύτερος λόγος να φύγει ένας καλλιτέχνης έξω από τη χώρα του είναι για να επιστρέψει πάλι σε αυτήν.
Κατά τη γνώμη σας, Ποια είναι τα δυνατότερα και πιο τα αδύναμα στοιχεία του ελληνικού σύγχρονου χορού; Η παρουσία, η τεχνική κατάρτιση, η καλλιτεχνική ευρηματικότητα, η εμπειρία και η αυτοπεποίθηση, η γέννηση νέων ιδεών, η χρηματοδότηση και η παραγωγή;
Η χρηματοδότηση και η δυνατότητα παραγωγής, ειδικά στην περίπτωση μεγάλου αριθμού συντελεστών, σίγουρα αποτελεί το βασικότερο αδύναμο στοιχείο του χώρου στην Ελλάδα. Ίσως η τεχνική κατάρτιση να είναι ένα από τα δυνατά μας στοιχεία, ωστόσο η δημιουργία σε χορογραφικό επίπεδο νομίζω επίσης ότι αποτελεί αδυναμία, αν και διατηρώ επιφυλάξεις επ' αυτού, καθώς είναι πολύ πιθανό να υπάρχουν σημαντικοί Έλληνες δημιουργοί που απλά δεν γνωρίζουμε για διάφορους λόγους, όπως ας πούμε γιατί δεν έχουν τις επαρκείς συνθήκες ώστε να υλοποιήσουν τις ιδέες τους.
