Είναι γεγονός ότι είχα να περάσω από την Toss Gallery πάνω από μισό χρόνο, αλλά βρήκα την τέλεια αφορμή. Μια διαφορετική έκθεση φωτογραφίας άνοιξε τις πόρτες της την Παρασκευή 31 Μαρτίου στην Toss Gallery και θα είναι κοντά μας μέχρι τις 19 Απριλίου. Αν αγαπάτε την Τέχνη της φωτογραφίας και θέλετε να στοχαστείτε για το φύλο, το σώμα, την αυτογνωσία, τις σχέσεις και τη σύσταση της έννοιας του εαυτού δεν έχετε παρά να περάσετε μια βόλτα από αυτήν την έκθεση.
Με πρωτοβουλία του
Φωτογραφικού Κέντρου Θεσσαλονίκης διοργανώθηκε αυτή η έκθεση φωτογραφίας και video art με συμμετοχή νέων Ελλήνων καλλιτεχνών, σε επιμέλεια του φωτογράφου Θανάση Ράπτη.
Όταν τα λόγια δεν μπορούν να προσεγγίσουν ένα ζήτημα, οι εικόνες μπορούν να μεταδώσουν νοήματα και μηνύματα αμεσότερα. Σε κάποια συνέντευξη διαβάζουμε Νομίζω ότι η μεγαλύτερη απόλαυση για ένα φωτογράφο είναι η στιγμή της δημιουργίας της εικόνας, ωστόσο την ίδια βαρύτητα και προσοχή θα πρέπει να δίνει και στην υπόλοιπη διαδικασία., κάτι το οποίο επιτυγχάνεται και στις φωτογραφίες της έκθεσης. Η παρούσα έκθεση, όπως καταλαβαίνουμε και από τον τίτλο προσπαθεί να εξερευνήσει το θέμα του φύλου μέσα από την εμπειρία και το βίωμα καμία βαθύτερη αναζήτηση που αποσκοπεί στην αυτογνωσία.
Συμμετέχουν περίπου 15 καλλιτέχνες που έχουν διακριθεί για τη δουλειά τους τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Η έκθεση «Το φύλο μου, ο εαυτός μου. My gender myself.» αποτελείται από 12 φωτογραφικές ενότητες, 1 video art, 1 performance και μια φωτογραφική κατασκευή. Η performance γίνεται σε συνεργασία με το Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών της Σχολής Καλών Τεχνών του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας. Με αφορμή την έκθεση θα φιλοξενηθεί σε επόμενο τεύχος του περιοδικού ΕΝΕΚΕΝ ειδικό εκτενές αφιέρωμα με κείμενα σχετικά με το συγκεκριμένο θέμα, καθώς και φωτογραφικό ένθετο με αντιπροσωπευτικές φωτογραφίες της έκθεσης
.
Έργο 1: Λίλη Ζουμπούλη
Ήρθα σε επικοινωνία με τον υπεύθυνο της έκθεσης Θανάση Ράπτη και μιλήσαμε για όσα έγιναν στο στήσιμο της έκθεσης, αλλά και στα εγκαίνια:
Πως ήταν η συνεργασία με τόσους διαφορετικούς καλλιτέχνες και πως δομήθηκε η έκθεση; Η έκθεση, εκτός του ότι είναι πολυσυλλεκτική, με συμμετοχές από καλλιτέχνες διαφορετικών καταβολών, δομήθηκε έτσι ώστε κάθε ενότητα να έχει ουσιαστικά τη δική της λογική στησίματος. Έγινε ένα παιχνίδι με τα μεγέθη και τη διαρρύθμιση κάθε τοίχου-ταμπλό, έτσι ώστε να βγαίνει ο χαρακτήρας αυτού που ήθελε να εκφράσει ο κάθε καλλιτέχνης.
Τα εγκαίνια της έκθεσης πραγματοποιήθηκαν την Παρασκευή 31/3 κι απ' όσο είδα στο Facebook είχε πολύ κόσμο. Πως ήταν; Η μέρα των εγκαινίων χρωματίστηκε ιδιαίτερα από την performance της Αφροδίτης Δάφνου. Διακριτικά στην αρχή και σχεδόν καταιγιστικά στην συνέχεια, κάλυψε τα έπιπλα, αλλά και τα κεφάλια κάποιων επισκεπτών, με τα πατροπαράδοτα ελληνικά σεμεδάκια! Η αίθουσα της γκαλερί για πολλές ώρες άδειαζε και ξαναγέμιζε συνεχώς. Η συνέχεια δόθηκε με ποτό και τη δυνατή μουσική του dj του bar LaDoze, μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες. Παρόντες στην έκθεση οι περισσότεροι από τους συμμετέχοντες καλλιτέχνες, φίλοι από άλλες πόλεις και καλλιτέχνες που μένουν στο εξωτερικό ή σε άλλες πόλεις της Ελλάδας ταξίδεψαν για τα εγκαίνια.
Τι εντυπώσεις άφησε η έκθεση, τι αντιδράσεις εισπράξατε εσείς από τον κόσμο; Η έκθεση έκανε πολύ καλή εντύπωση, καθώς, κατά γενική ομολογία, η επιλογή των εργασιών, η ποιότητα των εκτυπώσεων και η εν γένει παρουσίασή τους ήταν άψογη. Δεν έλειψαν βέβαια, τόσο τη μέρα των εγκαινίων, αλλά και τις επόμενες μέρες, οι έντονες αντιπαραθέσεις σχετικές με την παρουσίαση και το περιεχόμενο κάποιων ενοτήτων της έκθεσης.
Τι εννοείτε αντιπαραθέσεις σχετικά με το περιεχόμενο και την παρουσίαση; Θέλετε να μας εξηγήσετε; Δεν έγινε κατανοητή -και αποδεκτή- για παράδειγμα η επιλογή του επιμελητή να παρουσιάσει κάποιες από τις φωτογραφίες ως τρισδιάστατα γλυπτά, αιωρούμενες, με μόνο στήριγμα δύο καρφάκια στην πάνω πλευρά. Ακόμη, εκφράστηκαν -κάποιες φορές με έντονη φρασεολογία- αντιρρήσεις για την προβολή εικόνων από την ιδιωτική ζωή κάποιων κοινωνικών ομάδων με ιδιαίτερο σεξουαλικό προσανατολισμό, πέραν του μέσου όρου, γιατί, δήθεν, είναι αντιαισθητικές ή ότι διαφθείρουν τη νεολαία.
Ένα τελευταίο σχόλιο: Ο αντίλογος ήταν ότι η επιλογή έγινε με μόνο κριτήριο την έκφραση οποιασδήποτε έκφανσης του ανθρώπινου φύλου, μέσα από τη ματιά και κάποιες φορές και το βίωμα του ίδιου του καλλιτέχνη, πάντα όμως με καλλιτεχνικά κριτήρια.
Toss Gallery (πάνω από το La Doze) , Βηλαρά 1, Θεσσαλονίκη.
Ώρες λειτουργίες: 20.00-02.00.
Περισσότερες πληροφορίες:
https://www.facebook.com/events/306065833142540/
Μέχρι τις 19/04.
Έργο 2: Εύα Γερομιχαλού-Βέη
