Τη δεύτερη μέρα του Νοεμβρίου, το 60ο φεστιβάλ κινηματογράφου, μεταξύ πολλών κινηματογραφικών φωνών προσέφερε στο κοινό της Θεσσαλονίκης και μία πολύχρωμη «νότα», στη μορφή μίας ταινίας κινουμένων σχεδίων για μικρούς και μεγάλους.
Το Marona's Fantastic Tale, με σκηνοθέτιδα την Anca Damian και σεναριογράφο τον Anghel Damian, έχει ήδη αναγνωριστεί σε μερικά από τα πιο κραταιά διεθνή φεστιβάλ κινουμένων σχεδίων, όπως το Annecy International Animated Film Festival και στο International Animation Festival της Ottawa. Επιπλέον, έλαβε και μία υποψηφιότητα στα φετινά Ευρωπαϊκά Κινηματογραφικά Βραβεία, ανάμεσα σε άλλες ευρωπαϊκές animated ταινίες.
Η ταινία αφηγείται τη «φανταστική ιστορία» της Marona, μίας μικρής σκυλίτσας που ανακαλεί όλες τις οικογένειες και τους ανθρώπους που γνώρισε και αγάπησε στη ζωή της. Οι δημιουργοί δίνουν πνοή στα δημιουργικά, υπέρ-ρεαλιστικά σχέδια που θυμίζουν πολλές φορές παιδικές ζωγραφιές. Προς όφελος της ταινίας, αφήνονται ελεύθερα σε έναν απέραντο, δισδιάστατο κόσμο. Και είναι απέραντος ακριβώς επειδή είναι δισδιάστατος – η ταινία δεν είναι υποχρεωμένη να υπηρετήσει ρεαλιστικά την αναπαράσταση της πραγματικότητας. Η μουσική είναι εξίσου δημιουργική και περιπετειώδης, όσο και το animation και συμπληρώνει ευχάριστα την εμπειρία.
Η αισθητική των σχεδίων επικοινωνεί με την αφήγηση της ταινίας, η οποία είναι μεν ευθύγραμμη κατά το μεγαλύτερο μέρος της ταινίας, ωστόσο μοιάζει να κυλά ανεξάρτητα του χώρου και του χρόνου. Το Marona's Fantastic Tale δεν είναι μία ταινία με ξεκάθαρη πορεία και στόχο, αλλά μία ταινία ανασκόπησης. Παρ' όλα αυτά, τα «οχήματα» που χρησιμοποιεί η αφήγηση για να κυλήσει είναι πιο συμβατικά: βάση αποτελούν λίγα σημεία διαλόγου και το voice-over, η φωνή μέσα στο μυαλό της Marona, της οποίας οι σκέψεις πρώτα φιλτράρονται μέσα από την ανθρώπινη φύση. Οι σκέψεις αυτές, όπως και το βλέμμα της σκυλίτσας, είναι ουσιαστικά τα μόνα παράθυρα που έχουμε προς τον κόσμο της ταινίας. Για μερικούς/ές θεατές, αυτό μπορεί να αποδειχθεί περιοριστικό, μολαταύτα το στοιχείο αυτό σε καμία περίπτωση δεν αποδυναμώνει την ένταση της αξιομνημόνευτης αυτής ταινίας.
Ακολουθεί Κυριακή, 3 Νοεμβρίου. Την ημέρα αυτή θα προβληθούν δύο ταινίες από το πρόγραμμα του «διεθνούς διαγωνιστικού»: πρώτο είναι το Swallow (Ολύμπιον, 16:00) του Carlo Mirabella-Davis, ένα ψυχολογικό θρίλερ γύρω από μία έγκυο γυναίκα, η οποία σταδιακά αποκτά την επιθυμία να τρώει μη-φαγώσιμα αντικείμενα. Αμέσως μετά ακολουθεί το Fire Will Come (Ολύμπιον, 18:00) του Oliver Laxe, μία τραγωδία που αφηγείται την ιστορία ενός εμπρηστή, ο οποίος αποφυλακίζεται και επιστρέφει σε ένα αφιλόξενο πατρικό. Αξίζει επίσης να αναφερθεί πως καθημερινά, μέχρι και τη λήξη της διοργάνωσης, προβάλλονται VR ταινίες στο Μουσείο Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, από τις 15:00 μέχρι τις 20:00.
Καλές προβολές!
