Το
γράψιμο, η γραφή αποτελεί στις μέρες
μας, μέρες του 2013 μ. Χ. τη μόνη ίσως άμυνα,
τη μόνη διέξοδο και διαφυγή στις
καθημερινές μας απόπειρες να αποφύγουμε
το θηρίο, να μειώσουμε τις συνέπειες
της καταιγίδας, να επιβιώσουμε
εφευρίσκοντας ασκήσεις επιβίωσης. Τη
μόνη διέξοδο στο αντάρτικο
που κάνουμε απέναντι στο θηρίο, γιατί
στα ίσα δεν παίζεται, δεν παίζεται καν
εν ου παικτοίς.. ή δεν παίζεται ακόμα..
διαλέξτε όποια εκδοχή θέλετε.
Το
γράψιμο, η αληθινή γραφή,
με μολύβι και χαρτί και αληθινό πρόσωπο
με σάρκα, οστά, ψυχή και υπογραφή, όχι
αλλιώς.
Το
γράψιμο απέμεινε η μόνη μας ίσως άμυνα,
είμαστε πολύ μακριά από την ισοπαλία,
πόσο μάλλον από την επίθεση και την
επιβίωσή μας με όρους αξιοπρέπειας. Τα
λεγόμενα σόσιαλ- μίντια, το βιβλίο με
τις φάτσες, τα τουίτ-παραλίγο θα έγραφα
τουίστ, τουίστ εντ σάουθ..- έρχονται
μετά, έπονται, μπορούν να περιμένουν.
Δεκάδες ταλαντούχοι ποιητές, δημιουργοί
και περισσότερες χιλιάδες μέτριοι,
ατάλαντοι, ασήμαντοι, ανώνυμοι, όλοι
μαζί ανακατεμένοι, χαμένοι στη μετάφραση,
χαμένοι μέσα στο πλήθος που έρπει τώρα
στις λεωφόρους της ζωής μας και της ζωής
των άλλων, αδιαβάθμητα, ισοπεδωμένα
συνωστίζονται στο διαδίκτυο και γίνονται
διάσημοι για λίγα λεπτά, άγνωστοι μεταξύ
αγνώστων, δήθεν φίλοι με ψευδώνυμα,
αληθινά ή ψεύτικα, με κίνητρα απροσδιόριστα
μέσα στην ερημία του διαδικτύου. Όχι,
δεν είναι όλα ίδια… Κι από την άλλη η
ανάγνωση, η αληθινή ανάγνωση, από όσους
ενδιαφέρονται- ή νομίζουν έτσι- σε μια
τυχαία στιγμή του χωροχρόνου, εφόσον
έχουν ανοιχτό το μηχάνημα και ορθάνοιχτα
τα μάτια της ψυχής τους και μιαν ακριβή
σύνδεση.. στο βάθος του παγκόσμιου
χωριού, της παγκοσμιοποίησης… Ναι,
αυτού που.. σαν κάποτε στα δίχτυα του
πιαστείς, κανείς δε θα μπορέσει να σε
βγάλει.. μονάχος βρες την άκρη της
κλωστής, κι αν είσαι τυχερός ξεκίνα
πάλι…
Το
γράψιμο λοιπόν,
η αληθινή γραφή, και η ανάγνωση, αληθινή
και επαρκής από τους κατάλληλους
αναγνώστες είναι η μόνη, ίσως, άμυνα
στις μέρες μας.
Το
γράψιμο, η αληθινή γραφή, με στυλό, χαρτί,
ψαλίδι, σελοτέιπ και φωτοτυπία χειροποίητη
μιας όψεως, αν δείτε το χειροποίητο
χειρόγραφο, ιδίοις αυτού χερσίν, θα
καταλάβετε τι εννοώ. Να την πάλι η δοτική
πληθυντικού που τόσο λείπει από τη ζωή
μας και τη ζωή των άλλων, μόνο που δεν
το καταλαβαίνουν αυτό όσοι, χωρίς να
φταίνε, δεν πρόλαβαν να τα γνωρίσουν
και να τα ευχαριστηθούν…
Υστερόγραφο,
κατόπιν εορτής..
όπου και να σας εύρει το κακό αδελφοί,
μνημονεύετε Όμηρο και Σέξπιρ και Κούντερα
και Παπαδιαμάντη, κερδίζοντας χρόνο
από τα χωρίς ψυχή, φλύαρα και τρομοκρατημένα
δελτία ειδήσεων της ελεύθερης,
φιλελεύθερης
και δημοκρατικής
τηλεόρασης
και ραδιοφώνου…
Αν
τύχει όμως και ακούς βαθιά μέσα στη
νύχτα αληθινό ραδιόφωνο, τότε μη νομίσεις
ότι είναι λάθος γραμμένο, είναι επίτηδες
έτσι.. είναι ένα βορεινό τραγούδι, η
μπάντα παίζει έτσι ανάποδα.. ιτς α νόδερν
σονγκ.. με φέιντ ιν φέιντ άουτ…
