Για τον τρόπο με τον οποίο η παράσταση Λυσιστράτη, μια
δολιοφθορά συνομιλεί με τις αριστοφανικές κωμωδίες κατασκευάζοντας έναν
μύθο σύγχρονο αλλά και για τον ρόλο που παίζει η μουσική στο θέατρο
εν γένει, μίλησαν στον Εξώστη οι ηθοποιοί Μαργαρίτα Κούτοβα και
Μελίνα Γαρμπή και ο μουσικός Περικλής Βραχνός. Η παράσταση, που ξεκίνησε
πριν μερικούς μήνες στο χώρο του Θεάτρου Εταιρότητα, θα ολοκληρώσει τον κύκλο
στα δύο επόμενα Π/Σ/Κ.
Πώς εξελίσσεται η πλοκή του πρωτότυπου έργου «Λυσιστράτη
μια δολιοφθορά»;
Μαργαρίτα
Κούτοβα & Μελίνα Γαρμπή: Πρόκειται για μια διασκευή της αριστοφανικής «Λυσιστράτης»
που έκανε ο σκηνοθέτης της παράστασης Θωμάς Βελισσάρης (ο οποίος έχει και τον
πρωταγωνιστικό ρόλο). Στη δική μας «Λυσιστράτη» η πλοκή είναι τοποθετημένη στον
ελληνικό εμφύλιο του 1946-49. Ο θεός Έρωτας βρίσκεται εξόριστος στη Μακρόνησο
κι έτσι κανείς δεν ερωτεύεται πια. Μια ομάδα γυναικών ξεκινάει την επιχείρηση
«Λυσιστράτη»: καταλαμβάνει το Ύψωμα 2523 και εμποδίζει τη διεξαγωγή της τελικής
και καθοριστικής μάχης του πολέμου· τυπώνει προκηρύξεις σε ένα υπόγειο θέατρο
και στέλνει ειδική αποστολή στη Μακρόνησο για να απελευθερωθεί ο Έρωτας. Δεν
χρειάζεται να αποκαλύψουμε την έκβαση, άλλωστε και στο έργο ο καθένας έχει τη δική
του εκδοχή για το τι πραγματικά συνέβη.
Ποια είναι η
σχέση της παράστασης με την “Λυσιστράτη” του Αριστοφάνη; Πώς θα
χαρακτηρίζατε το έργο;
Μαργαρίτα
Κούτοβα & Μελίνα Γαρμπή: Στο έργο «Λυσιστράτη. Μία δολιοφθορά» διατηρούνται
τα βασικά στοιχεία (και πρόσωπα) του αριστοφανικού μύθου: σε καιρό εμφυλίου
πολέμου, οι γυναίκες επεμβαίνουν ειρηνιστικά με όπλο τους τον έρωτα. Υπάρχει
όμως μια βασική αντιστροφή: ενώ στον Αριστοφάνη οι γυναίκες «εκβιάζουν» τους
άντρες απέχοντας από την ερωτική πράξη, στη διασκευή που παρουσιάζουμε οι γυναίκες
προσπαθούν να επαναφέρουν τον έρωτα στη ζωή όλων. Αυτή η αντιστροφή είναι ένας
από τους λόγους που το έργο αυτοπροσδιορίζεται ως «δολιοφθορά», καθώς θέλοντας
να παραμείνει πιστό στο πνεύμα του
Αριστοφάνη, απιστεί ως προς τον μύθο του, τον καθρεφτίζει ανάποδα, τον
ανανεώνει. Θα μπορούσαμε να πούμε πως τόσο το έργο ως κείμενο όσο και συνολικά η
παράσταση είναι, μεταξύ άλλων, μια πρόταση για το πώς μπορούμε να συνομιλήσουμε
σήμερα με τις κωμωδίες του Αριστοφάνη, είναι μια «σύγχρονη» αριστοφανική
κωμωδία.
Για ποιους
λόγους το συγκεκριμένο εγχείρημα αποτελεί πρόκληση για έναν ηθοποιό; Τι είναι
εκείνο που σας κίνησε το ενδιαφέρον και πιστεύετε ότι θα διεγείρει και το
ενδιαφέρον του κοινού;
Μαργαρίτα
Κούτοβα & Μελίνα Γαρμπή: Καταρχάς, το κείμενο γράφτηκε για τον συγκεκριμένο
θίασο, κάτι που αυτομάτως αποτελεί ιδιαίτερη συνθήκη. Και μάλιστα γράφτηκε για
να αποτελέσει την πρώτη παράσταση ενός νέου θεάτρου, του Θεάτρου Εταιρότητα. Η
ομαδικότητα ήταν λοιπόν το βασικό στοίχημα τόσο από τη γραφή του κειμένου όσο
και από τη σκηνοθεσία του. Η σχετικά αυστηρή φόρμα της παράστασης μας καθιστά
μέρη ενός ενορχηστρωμένου συνόλου, κάτι που απαιτεί συνεχή εγρήγορση και
επικοινωνία, και αυτό είναι ένα θεατρικό μάθημα. Εκτός από τη φόρμα, το ίδιο το
θέμα της παράστασης έχει πολλαπλό ενδιαφέρον καθώς θίγει τα προσωπικά και
συλλογικά μας αδιέξοδα. Δεν μπορούμε να μιλήσουμε για την παράσταση από τη θέση
του θεατή, πιστεύουμε όμως ότι η παράσταση είναι απολαυστική γι’ αυτούς τους
λόγους, και βλέποντάς την κανείς μπορεί να βρει κι άλλους δικούς του.
Ποιος είναι ο ρόλος της μουσικής σε σχέση με τα
δρώμενα; Και εν γένει, ο ρόλος της μουσικής στο θέατρο;
Περικλής Βραχνός: Ο ρόλος της
μουσικής στο θέατρο θα μπορούσε να ταυτιστεί με τον ρόλο του σκηνικού, των
κουστουμιών ή του φωτισμού. Όπως τα προαναφερθέντα δημιουργούν μία συγκεκριμένη
ατμόσφαιρα σε ένα έργο, έτσι και η μουσική δημιουργεί ακουστικά περιβάλλοντα τα
οποία μπορούν να μεταφραστούν από τον θεατή-ακροατή σε συγκεκριμένο τόπο, χρόνο
και διάθεση. Στην συγκεκριμένη παράσταση η μουσική συνδέεται τόσο με την
εξέλιξη της ιστορίας μέσω των χορικών(τραγουδιών)όσο και με τον σχολιασμό ή την
σύνδεση κάποιων σκηνών λειτουργώντας ως ατμόσφαιρα.
Πώς οδηγηθήκατε στην επιλογή της συγκεκριμένης
μουσικής σύνθεσης;
Περικλής Βραχνός:
Το
στοιχείο της εντοπιότητας σίγουρα έπαιξε ρόλο (ελλαδικός τόπος, ύπαιθρος) οπότε
το δημοτικό τραγούδι είναι μια πηγή αναφοράς αλλά όχι και η μοναδική. Στην
παράσταση ακούγονται πειραγμένα τσάμικα και τσιφτετέλια
αναμεμειγμένα με δυτικότροπα βιολιά και πολυφωνικού τύπου φωνητικά μέρη. Ως
προς την διαδικασία να αναφέρω πως παρακολούθησα όλα τα στάδια της εξέλιξης του
έργου με στόχο την συλλογή ερεθισμάτων για την δημιουργία μουσικής που θα
σχετίζεται άμεσα με την δημιουργία του έργου.
Πώς βλέπετε
τα θεατρικά πράγματα στην Θεσσαλονίκη;
Μαργαρίτα
Κούτοβα & Μελίνα Γαρμπή: Είναι γεγονός ότι το τελευταίο διάστημα η θεατρική
δραστηριότητα της πόλης αναπτύσσεται, ανοίγουν νέοι χώροι, δημιουργούνται
ομάδες, έρχονται παραστάσεις. Ευχόμαστε όλη αυτή η κίνηση να ισχυροποιηθεί και
να αποτελέσει τη βάση μιας ουσιαστικής ανανέωσης στα θεατρικά πράγματα της Θεσσαλονίκης.
***
Τελευταίες
6 παραστάσεις
Έως
και 22 Μαρτίου 2015
Απότο
ΘΕΑΤΡΟ ΕΤΑΙΡΟΤΗΤΑ
Χριστοπούλου 12, περιοχή Ιασωνίδου | τηλ.:
2310229249
Είσοδος: Κανονικό 12€ | Φοιτητικό 8€ | Ανέργων &
ατέλειες σπουδαστών 5€
Το
έργο
Σε μια υπόγεια γιάφκα, στα χρόνια τα εμφυλιακά, λίγο
πριν λίγο μετά, ένας θίασος γυναικών οργανώνει αντίσταση εφ’ όλης της ύλης. Ο
στόχος τους ιερός: να απελευθερώσουν τον εξόριστο Έρωτα. Το όχημα αριστοφανικό:
ΛΥΣΙΣΤΡΑΤΗ. To
τοπίο ελλαδικό: Αθήνα, Μακρόνησος, Επίδαυρος, Καστοριά, Ύψωμα 2523 (δεν
γνωρίζετε στρατιωτική ιστορία;). Η μάχη με Θεούς, Ξένους και Τέρατα θα δοθεί
και, υπό το άγρυπνο βλέμμα της Μνήμης, καθετί θα καταγραφεί (για να ξεχαστεί,
για να ξεχαστεί).
Συντελεστές
Κείμενο
– Σκηνοθεσία: Θωμάς Βελισσάρης
Σκηνικό
– Κοστούμια: Μαρία Μυλωνά
Μουσική:
Περικλής Βραχνός
Επιμέλεια
κίνησης: Πόλυ Βόικου, Θωμάς Βελισσάρης
Φωτισμοί:
Miguel Oso Loustaunau
Βοηθός
σκηνοθέτη – Οργάνωση παραγωγής: Τατιάνα
Νικολαΐδου
Βοηθός
σκηνοθέτη: Βιολέττα Θεοδωρίδου
Παίζουν:
Θωμάς Βελισσάρης, Μελίνα Γαρμπή, Αθηνά Γκούμα, Ευτυχία Καβαλίκα, Μαρίνα Καζόλη, Τζίμης Κούρτης, Μαργαρίτα Κούτοβα, Κωνσταντίνα Λιάκου, Ιόλη Ραγκούση, Ελένη Σαμαντζή, Κωνσταντίνος Χατζηκυπραίος
Trailer:
Αλέξανδρος Βοζινίδης
Φωτογραφίες:
Αλέξανδρος Βοζινίδης, Lea Wood
Σχεδιασμός
αφίσας: Άνια Βουλούδη
Κατασκευή
σκηνικού: Κώστας Πασχαλίδης
Μεταποίηση
κοστουμιών: Δέσποινα Βελισσάρη
Οργάνωση,
εκτέλεση παραγωγής: ANIMA ANIMAL
Κάθε Παρασκευή, Σάββατο &
Κυριακή, στις 21:15
στο
Θέατρο Εταιρότητα (Χριστοπούλου 12), τηλ. 2310229249
