Η Ματθίλδη Μαγγίρα
ταξιδεύει στη πόλη μας με τους Maggiriansκαι μια ανατρεπτική παράσταση. Το
πέρασμά τους κάνουν προσωπικότητες και μουσικές από παλαιότερες εποχές για να
φτάσουμε στο σήμερα και τη τωρινή προσωπικότητα του Νεοέλληνα. Τελικά,
καταφέρει να μας πείσει ότι η σάτιρα και το χιούμορ είναι αναπόσπαστο και
αναγκαίο κομμάτι της καθημερινότητάς μας.
Η παράσταση Maggirians έρχεται ανατρεπτικά με το ανεξάντλητο χιούμορ της
να επιβεβαιώσει ότι η καθημερινότητα έχει ανάγκη από σάτιρα;
Μα φυσικά είναι απόλυτη
ανάγκη η σάτιρα και ο αυτοσαρκασμός στην καθημερινότητά μας και εννοείται ότι
ήταν απαραίτητη και πριν τη λεγόμενη κρίση. Το χιούμορ προέρχεται από την
ελληνική λέξη χυμός, εξού και ο ερωτισμός, που για μένα είναι απόλυτα
συνυφασμένος με το χιούμορ. Η παράσταση άλλωστε αυτό το στόχο έχει
διαπραγματεύοντας τη χαμένη ταυτότητα του Έλληνα ο οποίος παλινδρομεί μεταξύ
Δύσης και Ανατολής.
Η μουσική από άλλες δεκαετίες και η μίμηση
προσώπων από αλλοτινές εποχές πώς έρχεται να δέσει δημιουργικά με το σήμερα;
Το σήμερα είναι εξέλιξη
των παλαιότερων καλλιτεχνικών και ειδικότερα των μουσικών ρευμάτων πολιτιστικά
και κατ' επέκταση κοινωνικοπολιτικά. Στην παράσταση βλέπουμε όλη αυτή τη
διαδρομή για να μας εξηγηθεί το πως φτάσαμε στο σήμερα και γιατί είναι αυτό που
είναι το σήμερα.
Επιλέγετε πρόσωπα της επικαιρότητας,
πολυσυζητημένα, με κριτήριο τη ζωής τους, τη συμπεριφορά τους, το γεγονός ότι
είναι εγκλωβισμένα στο δικό τους κόσμο;
Ανάλογα με το πρόσωπο και
το κατά πόσο εξυπηρετεί το θέμα της παράστασης. Το κάθε τι μπορεί να είναι πηγή
έμπνευσης, οι επιλογές του προσώπου καλλιτεχνικά, ο τρόπος ζωής του, η
συμπεριφορά του, η εικόνα του και ο, τιδήποτε άλλο μπορεί να μας προκαλεί
ενδόμυχες σκέψεις και απορίες που ποτέ
δεν εξωτερικεύσαμε.
Είμαστε οι Ευρωπαίοι που αποβάλλουν το
ανατολίτικο στοιχείο για να εγκλιματιστούν αλλά στην ουσία μας απορρίπτουν ως
αμετανόητα ‘’ανατολίτες’’;
Είναι βαθύτερο για μένα.
Εμείς πρέπει αποφασίσουμε τι είμαστε όχι οι άλλοι. Έχουμε ανατολίτικες επιρροές
που μόνοι μας προσπαθούμε να αποβάλλουμε για να γίνουμε Ευρωπαίοι ξεχνώντας τη
μοναδικότητά μας λόγω θέσης και επιπλέον ξεχνάμε ότι η Ευρώπη είναι δική μας
απόρροια. Ενώ λοιπόν θέλουμε να αποκτήσουμε ευρωπαϊκή συνείδηση χωρίς να έχουμε
τις βάσεις, πετυχαίνοντάς το μιμητικά, στο αίμα μας ρέει ξεκάθαρα η ανατολή
αφού τελικά στα μπουζούκια τη βρίσκουμε όλοι. Αυτό είναι ένα γεγονός κι ένα
παράδειγμα που χρησιμοποιώ και στέκομαι στην παράστασή μας, το οποίο όμως βλέπω
να συμβαίνει και σε όλους τους άλλους τομείς. Για παράδειγμα στην Ευρώπη δεν
υπάρχουν ούτε φακελάκια, ούτε ρουσφέτια, για να γίνει κάτι που είναι απόλυτα
φυσιολογικό σε κρατικό μηχανισμό. Να πω κι άλλα;
Το κοινό της Θεσσαλονίκης τι έχει να περιμένει από το ‘’TheMaggirians’’
Επειδή είμαι
βορειοελλαδίτισσα και ξέρω πόσο πιο ανοιχτοί, φιλόξενοι και με μεγάλη αίσθηση
του χιούμορ είμαστε πιστεύω ότι το κοινό θα φύγει χορτασμένο από θέαμα, γεμάτο
από γέλιο, ευχαριστημένο από μουσική και φωνές, τραγουδιστικά εννοώ και
προβληματισμένο γλυκά με το θέμα και τη σάτιρα.
