Τα λαχταράμε ή τα τρώμε κάθε μέρα. Τι γνωρίζουμε όμως για την καταγωγή τους; Ήταν η μουστάρδα είδος πολυτελείας; Τι σχέση μπορεί να έχουνε τα μπρέτζελ με τα μπράτσα μιας γυναίκας; Και τελικά, το χάμπουργκερ είναι αμερικανιά ή μήπως όχι;
Μουστάρδα
Η λέξη μουστάρδα προέρχεται από την αγγλονορμανδική λέξη
mustarde και την παλιά γαλλική mostarde. Αυτές με τη σειρά τους προέρχονται από τη λατινική mustum, που θα πει μούστος (φρέσκος κρασί). Στην αγγλική γλώσσα εμφανίζεται μετά τον 13ο αιώνα.
Ρωμαίοι ήταν πιθανώς οι πρώτοι που πειραματίστηκαν με τον σπόρο της
μουστάρδας, αναμειγνύοντας τον με μούστο. Μια συνταγή για μουστάρδα εμφανίζεται στον Απίκιο, στο βιβλίο μαγειρικής
De re coquinaria περίπου τον 5ο αιώνα π.Χ..Εκεί, η μουστάρδα προορίζεται για άλειμμα σε ψητό αγριογούρουνο.
Οι μοναχοί του Αγίου Ζερμέν ντε Πρε στο Παρίσι, από τον 10ο αιώνα και μετά, ξεκίνησαν την παρασκευή μουστάρδας. Η πρώτη εμφάνιση της μουστάρδας στη Γαλλία είναι στο βασιλικό μητρώο το 1292. Από το 13ο αιώνα η Dijon έγινε αναγνωρισμένο κέντρο παραγωγής μουστάρδας στη Γαλλία. Η δημοτικότητα αυτής της μουστάρδας αποδεικνύεται από τους λογαριασμούς των πελατών που φαίνεται να κατανάλωσαν 70 λίτρα μουστάρδας σ' ένα και μόνο γκαλά, που διοργάνωσε το 1336 ο δούκας της Βουργουνδίας. Έτσι, το 1937 χορηγήθηκε στη μουστάρδα Dijon ελεγχόμενη ονομασία προέλευσης.
Μπρέτζελ (Brezel)
Η παράδοση λέει ότι πριν από εκατοντάδες χρόνια, ένας βασιλιάς είχε ένα περιβόητο φούρναρη στην αυλή του. Κάποια μέρα, όμως, διαπιστώθηκε ότι ο φούρναρης έκλεψε κάποια υλικά από τον βασιλικό φούρνο. Ο φούρναρης έπρεπε να καταδικαστεί σε θάνατο, αλλά ο βασιλιάς δεν ήθελε να χάσει τον καλό του φούρναρη. Αποφάσισε, λοιπόν, να του δώσει μια ευκαιρία και του ανέθεσε να φτιάξει μέσα σε τρεις μέρες ένα αρτοποίημα, από το οποίο να μπορεί να ανατέλλει ο ήλιος τρεις φορές.
Ο φούρναρης ήταν απελπισμένος γιατί δεν του ερχόταν καμιά ιδέα. Ώσπου, καθώς κοιτούσε την γυναίκα του να μιλάει με μια γειτόνισσα έχοντας τα χέρια της σταυρωμένα πάνω στο στήθος, του ήρθε μια ιδέα: να κάνει ένα κουλούρι που θα έχει το σχήμα που είχαν τότε τα χέρια της γυναίκας του. Έτσι εκπλήρωσε την εντολή του βασιλιά. Ο ήλιος μπορούσε να ανατέλλει τρεις φορές από τα ανοίγματα του κουλουριού. Το κουλούρι ήταν έτοιμο, όμως η γάτα του φούρναρη το παρέσυρε και το έριξε σ' έναν κουβά με
λάουγγε, δηλαδή με ένα υγρό διάλυμα που έβαζαν στις σούπες και ως μαρινάδα στα ψάρια. Επειδή ο φούρναρης δεν είχε χρόνο να φτιάξει άλλο κουλούρι, έβαλε στο φούρνο αυτό που είχε πέσει στο λαούγγε. Έτσι μια σύμπτωση έδωσε το σκούρο χρώμα και την πικάντικη γεύση.
Το κουλούρι δεν είχε ακόμα όνομα. Ρώτησαν, λοιπόν, τη γνώμη της βασίλισσας που ήταν από την Ιταλία. Εκείνη θυμήθηκε την ιταλική λέξη
braccia, που είναι τα χεράκια, κι από αυτήν το brazula που σημαίνει σταυρωμένα χέρια. Έτσι, με τον καιρό έγινε brαzel κι αργότερα brezel.
Χάμπεργκερ (Hamburger)
Ο πρώτος έντυπος κατάλογος εστιατορίου στον οποίο αναφέρεται το χάμπεργκερ είναι εκείνος του 1826 του εστιατορίου
Delmonico στη Ν. Υόρκη. Προγενέστερα συνήθιζαν να αποκαλούν μια παραλλαγή αυτού του πιάτου, μπριζόλα Αμβούργου. Το πιάτο αυτό το είχαν φέρει στην Αμερική οι ναυτικοί που ταξίδευαν από το Αμβούργο. Ήταν τεμαχισμένο βόειο κρέας χαμηλής ποιότητας με μπαχαρικά, το οποίο συνήθιζαν να τρώνε με φρυγανισμένο ψωμί. Η ονόμασία του, προδίδει και την προέλευσή του, αφού σημαίνει τον κάτοικο του Αμβούργου.
