Στο [email protected] όσα θέλεις να μας πεις.
Ίσως και να μην το δημοσιεύεσετε ποτέ…
Την είδα που περνούσε από την Ζεύξιδος, με κοίταξε και χαμογέλασε, εμένα μου έπεσαν τα τσιγάρα που κρατούσα.Μέχρι να σκύψω να τα πάρω την έχασα. Αν διαβάζεις στείλε μήνυμα.Αν λάβετε το μήνυμα σας παρακαλώ στείλτε μου mail.
Δευτέρα, αεράκι φθινοπωρινό…
…και το κλασσικό χάος του κέντρου. Κόσμος νευρικός έξω από τράπεζες σε αυτοσχέδιες ουρές. Μια βόλτα στην παραλία χτες και οι καφενέδες ασφυκτικά γεμάτοι. Φτώχεια,ανεργία.Λέξεις που ακόμα θεωρώ δεν αγγίζουν την πραγματικότητα. Ψευτογκλαμουριά ίσως. Συνεχίζεται η βόλτα μου, σε μια παραλία γεμάτη μπετά. Ας πάω σπίτι. Η νύχτα ούτως η άλλως είναι πιο όμορφη στη Θεσσαλονίκη! Στο ένα άκρο του κέντρου η ησυχία και στο άλλο η πολυχρωμία,το χαμόγελο και η μουσική. Και όλα αυτά χωρίς να χρειάζεσαι δεκάρα στην τσέπη. Ας κάτσουμε στο δρόμο που εμείς πληρώσαμε. Ένα αγαθό που κανείς δεν θα στο στερήσει ποτέ. Και αν στο στερήσει ο τρόπος θα βρεθεί να ξαναγίνει δικό σου. Φαντασία θέλει!