Ταξίδια
με τον νου, ταξίδια μέσα από εικόνες, ταξίδια μέσα από εμπειρίες άλλων, ταξίδια
με τα πόδια, ταξίδια με το ποδήλατο, ταξίδια με το αμάξι, ταξίδια με το
αεροπλάνο, ταξίδια με τρένο (που είναι
και τα αγαπημένα μας), ταξίδια μέσα από τα
βιβλία. Ο καθένας για τον δικό του προσωπικό λόγο θέλει να ταξιδέψει είτε για
να ανακαλύψει , είτε για να ξεφύγει από κάτι, είτε για να γνωρίσει τους άλλους,
είτε για να γνωρίσει τον ίδιο του τον εαυτό. Περιέγραψέ μας το δικό σου ιδανικό ταξίδι και τη σημασία
που του δίνεις.
‘’The real voyage of discovery
consists not in seeking new landscapes but in having new eyes.’’ Marcel Proust
*********************************************************************
Ιωάννα Σεραφειμίδου, travel blogger, κρύβεται
πίσω από τις ιστοσελίδες www.pigolampides.gr
και www.thepaperboat.gr
Ταξίδι
για μένα είναι η ίδια η ζωή. Ο αέρας που αναπνέω. Δεν έχει σημασία το μέσον.
Μου αρέσει το καράβι, το αυτοκίνητο, το αεροπλάνο. Μου αρέσουν οι χώροι
παραμονής και τα γκισέ των εισιτηρίων, οι βαλίτσες και τα διαβατήρια.
Το δικό μου ταξίδι:
Να κοιμάμαι αγκαλιά με τον χάρτη για μέρες, να γεμίζω κάθε βράδυ τη μπαταρία
της φωτογραφικής μου μηχανής, να πίνω καφέ σε μικρά γραφικά καφενεία, να χορέψω
και να πιω κρασί σε ένα πανηγύρι, να ανακαλύψω μέρη που δεν ήταν μέσα στους
ταξιδιωτικούς μου οδηγούς, να γνωρίσω ανθρώπους.
Το αγαπημένο μου:
Ένα road trip στα Βαλκάνια
Αθηνά Ιωαννίδου,
Εμπνευστής και διαχειριστής του Alternatrips.gr
Ιδανικό
ταξίδι για μένα δεν υπάρχει, όλα τα ταξίδια είναι ιδανικά από μόνα τους. Το
ταξίδι γενικά μέσα στο μυαλό μου είναι ένα ιδανικό. Είναι για μένα ο σκοπός,
είτε είναι με το νου, είτε μέσα από εικόνες, είτε από εμπειρίες άλλων, από
ντοκιμαντέρ, είτε γίνεται μέσα από βιβλία. Όποιο μεταφορικό μέσο και να πάρω το
ταξίδι είναι αυτό που μου δίνει την δυνατότητα να αντιλαμβάνομαι τον κόσμο,
μορφολογικά, πολιτικά, κοινωνικά, ανθρωπιστικά, θρησκευτικά, γαστρονομικά. Με
όλους δηλαδή τους τρόπους από τους οποίους χαρακτηρίζεται ένας τόπος. Αυτή η
εμπειρία με βοηθάει να αναγνωρίζω το δικό μου σημείο σε αυτό το κόσμο.
Στέργιος Φουρκιώτης, σκηνοθέτης
Χωρίς βαλίτσα. Στο δρόμο. Ο ιδρώτας κυλάει στο πρόσωπο. Στον
ουρανό ο ήλιος ακτινοβολεί αισιοδοξία.
Το τηλέφωνο χτυπάει. Αυτός που απαντάει δεν είμαι εγώ.
Βιάζομαι να απομακρυνθώ από ό,τι με συνδέει
ασύρματα μαζί σου.
Προς το παρόν βαδίζω επάνω σε μπλε δρόμο. Ακολουθώ την
απώλεια του ορίζοντα. Τα πόδια μου μαθαίνουν την άμμο χωρίς παπούτσια.
Βυθίζομαι και ξαναβγαίνω στην επιφάνεια μίας πυκνής απεραντοσύνης. Απλώνω τα
χέρια μου να πιάσω τον αέρα. Αγκαλιά με το άπειρο που διαφεύγει ξετυλίγω το
κουβάρι της ύπαρξης.
Γράφω στο περιθώριο μίας παύσης το όνομα σου και γίνεται
δικό μου. Κοιτάζω μέσα από εγκαταλελειμμένα παράθυρα να βρω τα μάτια σου. Τα
μάτια σου που χωρίς αυτά κανένα τοπίο δεν μπορεί να υπάρξει και κάθε τόπος που
συναντώ γίνεται ένα τραγούδι στο iPod που αυτοσχέδια συνδέσαμε στο νοικιασμένο
αυτοκίνητο.
Καλοκαίρι. Πάνω από το νερό σ' ένα ταξίδι περίπλοκων
πουλιών. Ό,τι αφήνω πίσω μου γίνεται μακρινή ανάμνηση.
Σε αγγίζω στο σκοτάδι, μέσα σε μία νύχτα που ορισμένα από τα
αστέρια της φέγγουν μόνο για μας, και νιώθω κάτω από το δέρμα τα λόγια σου
χωρίς σχήμα. Σου λέω ότι σ' αγαπώ, εσύ μου απαντάς πως το ξέρεις και τότε τα
σώματα αγκαλιάζονται όπως κάθε φορά για πρώτη φορά, οι ανάσες γίνονται ανάσα,
τα στόματα ενώνονται και οι γλώσσες περιπλέκονται σε ένα χορό από μεθυσμένες
συναντήσεις, νυχτερινές ευωδιές και γέλια βουτηγμένα σε τζιν με χυμό ρόδι.
Ξενοφώντας Κονταργύρης, δικηγόρος
Το ιδανικό
ταξίδι είναι αυτό που κάνεις προς έναν οποιονδήποτε προορισμό για πρώτη φορά. Η
έκπληξη της πρώτης εντύπωσης, η αγωνία να επαληθεύσεις ή όχι αυτά που έχεις
ακούσει για τον προορισμό, η ανεπανάληπτη κάθε φορά στιγμή που αντικρύζεις ένα
τοπίο, που ως εκείνη την ώρα έβλεπες μόνο μέσα από φωτογραφίες, ολοζώντανο
μπροστά σου… Νομίζω ότι, όσα χρόνια κι αν περάσουν, η ευκαιρία να πας κάπου για
πρώτη φορά θα είναι για μένα πάντα αφορμή για ένα μικρό ‘yeah!’ όπως αυτό που κάνεις όταν τρως το πρώτο παγωτό του
καλοκαιριού!
