Ο Ágoston (Sándor Terhes), ένας Σλοβάκος μεσήλικας, χάνει τη δουλειά του και αποφασίζει να αφήσει για λίγο την οικογένεια του και να ταξιδέψει στην Ανατολική Ευρώπη προς αναζήτηση εργασίας. Παράλληλα με μια καλή θέση, προσπαθεί να πιάσει και μια καλή ψαριά.
Ο György Kristóf, ο οποίος συνυπογράφει και το σενάριο της ταινίας μαζί με τους Gábor Papp και Eszter Horváth, σκηνοθετεί εύστοχα τόσο τους ηθοποιούς όσο και τα κάδρα του, προσπαθώντας να απεικονίσει μια πραγματικότητα που επιμένει να πηγαίνει κόντρα στις βαθύτερες και κυρίως ανεκπλήρωτες επιθυμίες. Τοποθετεί έξυπνα και όχι με επιτηδευμένο ή προφανή τρόπο τα «καρφιά» του για την κοινωνικοπολιτική κατάσταση της Ευρώπης ενώ προσπαθεί -και καταφέρνει εν μέρει- να πραγματοποιήσει μια δύσκολη προσέγγιση για την ψυχοσύνθεση ενός χαρακτήρα που, παρά τα δεινά που περνάει, αρνείται να υποκύψει στην απελπισία και παραμένει καθόλη τη διάρκεια της ταινίας θετικός και ανέμελος.
Το κύριο «πρόβλημα» της ταινίας του Kristóf είναι ακριβώς αυτό. Παρά την ομορφιά και την λεπτότητα των συμβολικών πλάνων του, το σενάριο μοιάζει να παρέμεινε μέχρι την τελική γραφή του ως μια καλή, αλλά ανεκμετάλλευτη ιδέα. Η ενδιαφέρουσα αυτή αρχική ιδέα της ταινίας και το establishing του χαρακτήρα πλαδαρεύουν μετά το πρώτο μεγάλο εμπόδιο που συναντάει ο πρωταγωνιστής, όταν δηλαδή τον απολύουν και από τη δεύτερη δουλειά στη Λετονία. Από το σημείο αυτό κι έπειτα ο κεντρικός χαρακτήρας δεν μεταβάλλεται σχεδόν καθόλου, με αποτέλεσμα η αφήγηση να μετατρέπεται σε μια μάλλον ανιαρή παρατήρηση των επιλογών του, που δυστυχώς δεν φαίνεται να εξάγουν κάποιο συμπέρασμα ή να δικαιολογούν την απάθεια του μέχρι το τέλος. Ωστόσο, το χιούμορ και η πραγματικότητα του Out, όσο περίεργα κι αν είναι κάποια γεγονότα που διαδραματίζονται σε αυτήν, παρουσιάζονται με τέτοιο ρεαλισμό που κάνουν τον/τη θεατή να αισθανθεί μέρος της, καθόλη τη διάρκεια ενός φιλμ που ήταν υποψήφιο για τη Χρυσή Κάμερα και το βραβείο Ένα Κάποιο Βλέμμα στο τελευταίο Φεστιβάλ των Καννών.
