Η καρδιά μου βούλιαξε στα παπούτσια μου
και ήταν ο μόνος δρόμος που
από μόνη της μπορούσε να πάει.
Δεν είναι πλέον παρά γεμάτη με ανυπέρβλητες υποχρεώσεις.
Δεν είμαστε πλέον παρά παιδιά παρελθοντικού χρόνου.
Ό,τι αγαπούσαμε, μολυβδαίνει.
Ό,τι θα αγαπήσουμε,
ποιος ξέρει.
