Το παρόν άρθρο ασχολείται με τους δεσμούς φιλίας μεταξύ των ανδρικών χαρακτήρων στις τηλεοπτικές σειρές. Συγκεκριμένα, θα συγκρίνω τις φιλίες των Sherlock Holmes (Benedict Cumberbatch) και John Watson (Martin Freeman) από την σειρά
Sherlock (2010- ) και των Dean Winchester (Jensen Ackles) και Castiel (Misha Collins) από την σειρά Supernatural (2005- ). Στόχος είναι να εντοπίσουμε αν όντως παρουσιάζουν τα χαρακτηριστικά που συνήθως εμφανίζονται σε τέτοιες φιλίες στην πραγματική ζωή.
Οι δεσμοί της φιλίας θεωρείται ότι παρουσιάζονται στην πιο αγνή τους μορφή, κυρίως μεταξύ ανδρών παρά γυναικών. Χαρακτηριστικά όπως η αφοσίωση και το ενδιαφέρον για τα ενδιαφέροντα του άλλου, έχουν πολύ μεγαλύτερη σημασία από ότι η οικειότητα και η στενότητα στις φιλίες μεταξύ ανδρών (Strikwerda and May, 1992).
«Κάποιες παραδοσιακές ανδρικές εμπειρίες, έχουν οδηγήσει στην δημιουργία μιας μορφής φιλίας που μπορεί να περάσει για οικειότητα – αυτό που ονομάζουμε συντροφικότητα» (Strikwerda and May, 1992), στην οποία σημαντικό ρόλο παίζει η αφοσίωση. Σε περιόδους μαχών, οι άνδρες ωθούνται να ανακαλύψουν άλλους στους οποίους μπορούν να βασιστούν, αντιλαμβανόμενοι ότι βρίσκονται σε μία ευάλωτη θέση. Σύμφωνα με τον J. Glenn Grey, «οι σύντροφοι είναι αφοσιωμένοι ο ένας στον άλλο αυθόρμητα, χωρίς να υπάρχει ανάγκη για κάποιον λόγο. Αυτή η αφοσίωση όμως είναι ευαίσθητη, αφού δεν συνδέεται απαραίτητα με την αυθόρμητη συμπάθεια και το αίσθημα του ότι ανήκουν κάπου». Επισημαίνει επίσης, πως «οι άνδρες είναι πραγματικοί σύντροφοι μόνο όταν είναι και οι δύο έτοιμοι να δώσουν ο ένας την ζωή του για τον άλλο, χωρίς να σκέφτονται την προσωπική τους απώλεια» (Strikwerda and May, 1992).
Πολλές φορές το αίσθημα της συντροφικότητας μπορεί να μπερδευτεί με το στενό δέσιμο μεταξύ ανδρών. Είναι όμως πιο εύκολο να χαθεί, καθώς οι δύο άνδρες γνωρίζουν πολύ λίγα ο ένας για τον άλλον. Η στενότητα σε μια φιλία βασίζεται σε συγκεκριμένα χαρακτηριστικά που έχουν τα δύο άτομα και δύσκολα μπορούν να χωριστούν (Strikwerda and May, 1992).
Η απόκτηση κοινής εμπιστοσύνης είναι από τα πιο σημαντικά βήματα σε μια φιλία και επιτυγχάνεται όταν τα δύο άτομα περνάνε χρόνο μαζί και έχουν κοινές εμπειρίες. Επιπλέον, η πραγματική στενότητα περιλαμβάνει την αποκάλυψη πληροφοριών για εκείνους, πέρα από οτιδήποτε θεωρείται απαραίτητο για να κερδίσουν τον σεβασμό ή την συμπάθεια κάποιου (Strikwerda and May, 1992).
Αυτό που λείπει κυρίως από τις φιλίες μεταξύ ανδρών είναι η αυτοαποκάλυψη. Για να επιτευχθεί, τα άτομα πρέπει να μπορούν έρθουν σε επαφή και να αναγνωρίσουν τα συναισθήματα τα οποία θέλουν να μοιραστούν με τους φίλους τους. Οι άνδρες όμως στην σημερινή εποχή, συχνά παροτρύνονται να αγνοούν τα συναισθήματά τους και να μην τα αφήνουν να ανακατεύονται στις ζωές τους. Αυτή η άρνηση και απόρριψη δημιουργεί προβλήματα στην βαθύτερη επικοινωνία μεταξύ των στενών φίλων, η οποία είναι απαραίτητη για την δημιουργία σχέσεων εμπιστοσύνης (Strikwerda and May, 1992).
Τέτοιες απεικονίσεις φιλίας, σίγουρα δίνουν την δυνατότητα ανάλυσής τους με βάση την queer θεωρία (DeAngelis, 2014). Αυτός είναι και ένας άλλος λόγος που οι άνδρες αποφεύγουν την στενότητα μεταξύ τους, λόγω φόβου για την σεξουαλικότητά τους. Η σωματική επαφή μεταξύ των ανδρών έχει καταντήσει ταμπού, εκτός από την απλή χειραψία. Η έμφυτη από την κοινωνία ομοφοβία μπορεί να μην είναι ένα αξεπέραστο εμπόδιο, αλλά σίγουρα δημιουργεί προβλήματα στην βαθιά έκφραση των συναισθημάτων τους (Strikwerda and May, 1992).
Η βασική διαφορά ανάμεσα στις φιλίες μεταξύ ανδρών και μεταξύ γυναικών, είναι το γεγονός ότι οι γυναίκες εκφράζουν ευκολότερα τα συναισθήματά τους με αποτέλεσμα να δημιουργούν και πιο στενούς δεσμούς. Οι γυναικείες φιλίες στηρίζονται στην αυτοαποκάλυψη, την φροντίδα και την συναισθηματική υποστήριξη. Αντιθέτως, οι φιλίες μεταξύ ανδρών στηρίζονται στις κοινές δραστηριότητες και στις συζητήσεις για γυναίκες, ενώ οι πράξεις τους δεν φανερώνουν τα συναισθήματά τους. Από την άλλη πλευρά όμως, οι άνδρες μπορούν να δεθούν βαθιά, χωρίς να υπάρχει μεγάλη στενότητα στην σχέση τους, σε καταστάσεις ζωής και θανάτου καθώς μπορούν να καταλάβουν ο ένας τον άλλο σε μεγαλύτερο βαθμό (Spangler, 1992).
Η απεικόνιση των ανδρικών φιλιών στην τηλεόραση, έχει εξελιχθεί μέσα στα χρόνια. Την δεκαετία του '50, δημοφιλέστερες ήταν οι σειρές γουέστερν, στις οποίες μεγαλύτερο βάρος δινόταν στην δράση παρά στην εξέλιξη των χαρακτήρων, με τέτοιες φιλίες να θεωρούνται απλά δεδομένες. Μεγαλύτερη ανάπτυξη σε αυτόν τον τομέα υπήρξε στις κωμωδίες (Spangler, 1992).
Την δεκαετία του '60, αρκετά δημοφιλή έγιναν τα κατασκοπικά θρίλερ, όπου απεικονίζονταν συχνά ομάδες ανδρών που εργάζονταν μαζί. Συνεχίζοντας στην δεκαετία του '70, παρουσιάζονται πια συνάδελφοι, που νιώθουν σαν οικογένεια. «Αρκετές δραματικές σειρές περιλαμβάνουν άνδρες που είναι δεμένοι σε διάφορους βαθμούς εξαιτίας της δουλειάς τους ή άλλων περιστάσεων» (Spangler, 1992). Παράλληλα, σε σειρές όπως η
Starsky and Hutch (1975-1979), οι δύο πρωταγωνιστές εμφανίζουν και μεγαλύτερη σωματική στενότητα, ίσως μεγαλύτερη και από συναισθηματική (Spangler, 1992).
Μεγαλύτερη εξέλιξη παρατηρούμε στην δεκαετία του '80. Αυξάνονται οι ευάλωτοι άνδρες, ενώ οι κωμωδίες με στενές και συναισθηματικές φιλίες προσπαθούν να προσεγγίσουν το γυναικείο και το φιλελεύθερο ανδρικό κοινό. Οι σειρές δράσης δίνουν μεγάλο βάρος στο δέσιμο μεταξύ ανδρών, προβάλλοντας πολλές δυνατές φιλίες, ειδικά σε καταστάσεις ζωής και θανάτου (Spangler, 1992).
Ο όρος bromance χρησιμοποιήθηκε πρώτη φορά την δεκαετία του '90, προέρχεται από τις λέξεις brother (αδελφός) και romance (ρομάντζο) (Dugan, 2009) και χαρακτηρίζει, σύμφωνα με τον Joseph Aisenberg, «την στενή σχέση μεταξύ δύο ετερόφυλων ανδρών» (Albrecht, 2015). Στην συγκεκριμένη εργασία, θα αναλύσουμε δύο από τις πιο δημοφιλείς φιλίες μεταξύ ανδρών σε δύο σύγχρονες σειρές, καθώς έρευνες έχουν δείξει πως τα εμπόδια και τα στερεότυπα που τις εμποδίζουν, έχουν αρχίσει να διαλύονται (Willens, 2013).
Οι σειρές στις οποίες θα αναφερθούμε είναι οι
Sherlock και Supernatural με αντίστοιχα bromance των Sherlock Holmes και John Watson και των Dean Winchester και Castiel. Η σειρά Sherlock αφορά τις περιπέτειες του γνωστού πανέξυπνου ντετέκτιβ Sherlock Holmes και του καλύτερου του φίλου, Dr. John Watson, οι οποίοι αναλαμβάνουν να λύσουν διαφορετικά και περίπλοκα εγκλήματα που η αστυνομία αδυνατεί. Η σειρά Supernatural ακολουθεί δύο αδέρφια, τον Sam (Jared Padalecki) και Dean Winchester, οι οποίοι κυνηγάνε υπερφυσικά πλάσματα, όπως τέρατα και δαίμονες, που θέλουν να καταστρέψουν τον κόσμο.
Θα μπορούσαμε να πούμε ότι ο Sherlock με τον Castiel και ο John με τον Dean, παρουσιάζουν αρκετές ομοιότητες. Ο Sherlock είναι συχνά αγενής, δεν σκέφτεται ότι αυτά που λέει μπορεί να πληγώσουν τους άλλους και πιστεύει ότι ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Παρόμοια χαρακτηριστικά παρουσιάζει και ο Castiel. Ο ρόλος του είναι αυτός ενός αγγέλου, έτσι συχνά παρατηρούμε πως θεωρεί ότι είναι ανώτερος από τους γύρω του, δεν ενδιαφέρεται αν αυτά που λέει ενοχλούν ή στενοχωρούν τους άλλους και είναι διατεθειμένος να κάνει το οτιδήποτε προκειμένου να ακολουθήσει τις εντολές που του έχουν δοθεί και να ολοκληρώσει με επιτυχία την αποστολή του. Η βασική διαφορά τους όμως είναι πως η συμπεριφορά του Sherlock στηρίζεται στην αδιαφορία, καθώς κύριος στόχος του είναι η επίλυση του γρίφου και όχι η δημιουργία καλών σχέσεων, ενώ του Castiel βασίζεται στην άγνοια, αφού ως άγγελος δεν γνωρίζει πώς να επικοινωνεί με τους άλλους ανθρώπους και τι είναι γενικά αποδεκτό.
Ο John είναι ένας βασανισμένος πρώην στρατιωτικός, που ακόμα υποφέρει από εφιάλτες για τα γεγονότα του πολέμου. Θέλει να ζήσει μια πιο ήρεμη ζωή, αλλά αδυνατεί να προσαρμοστεί και συνεχώς επιστρέφει στην δράση και την αδρεναλίνη, όπως και ο Dean. Είναι και οι δύο διατεθειμένοι να κάνουν τα πάντα για αυτούς που αγαπάνε, για να βοηθήσουν κάποιον άγνωστο, ενώ αν και δεν εμπιστεύονται τους άλλους εύκολα, μένουν πιστοί σε αυτούς που διαλέγουν να εμπιστευτούν.
Ας μελετήσουμε όμως την σχέση που έχουν αυτοί οι άνθρωποι μεταξύ τους. Ο Sherlock και o John εξελίχθηκαν από απλοί γνωστοί σε πραγματικά στενοί φίλοι. Δεν είναι φανερό από την αρχή, όμως τα βασικά στοιχεία που διαχωρίζουν την συντροφικότητα από την στενή φιλία, εμφανίζονται στην συγκεκριμένη περίπτωση και σε πολύ έντονο βαθμό.
Στην αρχή, δεν υπάρχει μεγάλη οικειότητα και απολύτως καμία ανταλλαγή συναισθημάτων μεταξύ τους. Παρουσιάζεται μεγάλη αφοσίωση από την πλευρά του John, που είναι ήδη έτοιμος να θέσει την ζωή του σε κίνδυνο για να σώσει τον Sherlock, όπως και το αντίστροφο, όμως δεν υπάρχει ακόμα κάποια ουσιαστική και στενή σχέση μεταξύ τους. Συνεχίζοντας στην δεύτερη σεζόν, παρουσιάζεται μέσα από μικρές ενέργειες πως έχουν πια εξελιχθεί σε φίλοι. Νιώθουν πιο άνετα ο ένας με τον άλλο και ο John έχοντας πλήρως (όσο αυτό γίνεται) κατανοήσει την προσωπικότητα του Sherlock, λειτουργεί ως μεσάζοντας στις υποθέσεις που προσπαθούν να λύσουν, ενώ παράλληλα του υποδεικνύει τα λάθη που κάνει στην επικοινωνία του με τους άλλους.
Η σχέση των δύο ανδρών είναι κυρίαρχη στην σειρά, ο σεβασμός που έχουν και η πρόθεσή τους να θυσιαστούν ο ένας για τον άλλο, όπως και κοινή εμπιστοσύνη (Lavigne, 2012), η οποία είναι αυτονόητη μεταξύ τους, ιδιαίτερα όταν γνωρίζονται ήδη για δύο χρόνια. Ο Sherlock δεν έχει κάποιο λόγο να μην εμπιστεύεται τον John αφού εύκολα διαβάζει τους ανθρώπους και ξέρει πότε είναι ειλικρινείς. Οι δικές του ενέργειες συνήθως δεν βγάζουν κάποιο συγκεκριμένο νόημα, όμως ο John γνωρίζει ότι ο Sherlock είναι καλός άνθρωπος ανεξάρτητα από το τι μπορεί να λένε οι άλλοι γύρω του.
Οι δύο άνδρες, λόγω των χαρακτήρων και των ιδιαίτερων προσωπικοτήτων τους, έχουν μεγάλο πρόβλημα στην πραγματική ανταλλαγή συναισθημάτων. Η πρώτη φορά που έρχονται πιο κοντά συναισθηματικά είναι αφού ήδη γνωρίζονται για περίπου τρία χρόνια, όπου ο Sherlock πριν «αυτοκτονήσει», παίρνει τηλέφωνο τον John για να τον χαιρετήσει και εκείνος τον παρακαλεί να μην το κάνει. Ύστερα ο John στέκεται μπροστά στον τάφο του Sherlock ζητώντας του ένα θαύμα, να μην είναι πραγματικά νεκρός. Αργότερα, αποκαλύπτεται ότι τα δύο χρόνια που ο Sherlock θεωρούνταν νεκρός, προσπαθούσε να εξαλείψει κάθε απειλή του μεγαλύτερου εχθρού του, προς τον John και τα ελάχιστα άλλα κοντινά του άτομα.
Από την στιγμή που ο Sherlock επιστρέφει στην ζωή του John, υπάρχουν αρκετές στιγμές που τους φέρνουν πιο κοντά. Ο λόγος του Sherlock στον γάμο του John, όπου πλέκει το εγκώμιό του, λέγοντας πόσο σημαντικός είναι για εκείνον, η αγκαλιά του Sherlock στον John με σκοπό να τον παρηγορήσει για τον θάνατο της γυναίκας του, πράξεις που τονίζουν την εξέλιξη του χαρακτήρα του και την θετική επιρροή που είχε ο John επάνω του.
Είναι ξεκάθαρο το πόσο χρειάζονται ο ένας τον άλλο. Ο Sherlock χωρίς τον John συχνά ξεφεύγει και επιστρέφει στις παλιές, αντικοινωνικές του συνήθειες, ενώ ο John δεν είναι φτιαγμένος για την απλή καθημερινή ζωή και χρειάζεται το αίσθημα της αδρεναλίνης που νιώθει όταν είναι μαζί με τον Sherlock. Επιπλέον, όλο και πιο έντονο γίνεται το γεγονός ότι θα έκαναν τα πάντα ο ένας για τον άλλο. Ο John ήταν διατεθειμένος να δώσει την ζωή του για να σώσει τον φίλο του, ενώ ο Sherlock έφτασε στο σημείο να δολοφονήσει έναν από τους χειρότερους άνδρες της Βρετανίας μπροστά στην Βρετανική Κυβέρνηση, καθώς απειλούσε να καταστρέψει την ζωή του John και της γυναίκας του.
Αν και ο Sherlock είναι πιο συναισθηματικά κλειστός, οι πράξεις του έχουν τεράστια βαρύτητα όσον αφορά την σημασία της σχέσης αυτών των δύο. Ενώ κινδυνεύει να πεθάνει και η καρδιά του τελικά σταματάει, το υποσυνείδητό του του θυμίζει πως ο John βρίσκεται σε κίνδυνο με αποτέλεσμα να ξυπνήσει, μόνο και μόνο για να τον σώσει. Φτάνει ακόμα στο σημείο να βάλει την ζωή του σε μεγάλο κίνδυνο, και σχεδόν να την καταστρέψει, με σκοπό να σώσει τον John από τον εαυτό του. Είναι έτσι εκπληκτικό πως ένας άνθρωπος ο οποίος φαινομενικά δεν ενδιαφέρεται για κανέναν και τίποτα, θα έβαζε τον John πάνω από όλα.
Στην σειρά
Supernatural, εκτός από τους δύο πρωταγωνιστές, Sam και Dean Winchester, βασικός χαρακτήρας είναι και ο άγγελος Castiel. Από τα πρώτα ήδη επεισόδια είναι φανερό ότι η σχέση του με τον Dean είναι πιο ισχυρή από αυτή με τον Sam. Οι δυο χαρακτήρες γνωρίζονται υπό περίπλοκες συνθήκες, αφού ο Castiel ακολουθώντας τις οδηγίες που του έχουν δοθεί από τον Παράδεισο, αποκαλύπτει στον Dean ότι τον χρειάζονται για να σώσει τον κόσμο από τον Lucifer (Mark Pellegrino).
Η σχέση αυτών των δύο ανδρών σίγουρα μπορεί να χαρακτηριστεί ως μια στενή
φιλία, παρόμοια με του Sherlock και του John, αλλά με μεγαλύτερη ευκολία εντοπισμού των αντίστοιχων χαρακτηριστικών. Αρχικά, δεν φαίνεται να συμπαθούν πολύ ο ένας τον άλλον. Ο Cas βλέπει τον Dean σαν ένα πιόνι, έναν απλό άνθρωπο που θα συντελέσει στο μεγάλο σχέδιο των αγγέλων, ενώ ο Dean συνειδητοποιώντας ότι αυτό θα οδηγήσει στην καταστροφή του κόσμου, προσπαθεί να αλλάξει την γνώμη του Cas.
Στην συγκεκριμένη περίπτωση, παρατηρούμε ότι αρκετά νωρίς γίνεται έκφραση των συναισθημάτων του ενός, χωρίς όμως αυτό να τους φέρνει πιο κοντά. Ο Dean γρήγορα φανερώνει την ευάλωτη πλευρά του στον Cas, για τον οποίο αντιθέτως, καθώς είναι άγγελος και δεν κατανοεί την έννοια «συναίσθημα», περνάει αρκετός καιρός μέχρι να κάνει κάτι αντίστοιχο. Όταν τελικά εκφράζει αυτά που νιώθει, έρχονται όντως πιο κοντά αφού κατανοούν καλύτερα ο ένας τον άλλο.
Ξανά θα μπορούσαμε να θέσουμε την έννοια της συντροφικότητας, έναντι της στενής φιλίας. Οι δύο άνδρες γνωρίζοντας ο ένας τον άλλο για έναν περίπου χρόνο, βρίσκονται συνεχώς σε καταστάσεις ζωής και θανάτου στις οποίες και βοηθάνε ο ένας τον άλλο. Σίγουρα εμφανίζεται το αίσθημα της συμπάθειας αλλά δεν θα μπορούσαμε ακόμα να τους χαρακτηρίσουμε στενούς φίλους.
Μέσα σε δύο σεζόν όμως, όλα αλλάζουν. Οι δύο άνδρες έχουν πια δεθεί αρκετά και υπάρχει αμοιβαία και τυφλή εμπιστοσύνη ανάμεσά τους. Αυτός είναι και ο λόγος που ο Dean αρνείται να πιστέψει την οικογένειά του όταν αρχίζουν και υποψιάζονται ότι ο Cas τους κρύβει κάποιο μυστικό υπερασπίζοντας τον. Όταν αργότερα μαθαίνει ότι έκανε λάθος, νιώθει προδομένος, ενώ ο Cas προσπαθεί να τον πείσει ότι ήθελε μόνο να βοηθήσει και να τους κρατήσει ασφαλείς.
Καθώς μιλάμε για μια σειρά με υπερφυσικό χαρακτήρα, υπάρχουν αρκετοί θάνατοι που δεν σηματοδοτούν όμως το τέλος. Οι δύο χαρακτήρες έχουν πεθάνει αρκετές φορές, πάντα όμως βρίσκεται κάποιος τρόπος για να επιστρέψουν στην ζωή. Αυτό βέβαια δεν τους σταματάει από το να καταρρέουν συναισθηματικά, κάθε φορά που κάποιος από τους δύο είναι νεκρός, αποκαλύπτοντας πόσο πραγματικά νοιάζονται ο ένας για τον άλλο.
Μέσα σε 9 σεζόν, έχει σίγουρα επιτευχθεί σε μεγάλο βαθμό η οικειότητα μεταξύ τους και η στενότητα που τελικά χαρακτηρίζει την φιλία τους. Είναι πρόθυμοι να πεθάνουν ο ένας για τον άλλο και να θυσιάσουν σημαντικά για αυτούς πράγματα. Ο Cas πάει ενάντια στην οικογένεια του με σκοπό να προστατέψει τον Dean, εγκαταλείπει κάθε ευκαιρία που έχει να νικήσει τον πόλεμο των αγγέλων προκειμένου να τον σώσει και σε κάθε ευκαιρία που του δίνεται κάνει τα πάντα για να βοηθήσει τα αδέλφια. Ο Dean από την άλλη πλευρά, ανησυχεί κάθε φορά που ο Cas εξαφανίζεται για μέρες ακολουθώντας κάποιο στοιχείο και δεν δέχεται ποτέ να τον αφήσει να θυσιαστεί προκειμένου να κερδίσουν τις μεγάλες μάχες.
Κάτι άλλο σημαντικό που πρέπει να τονίσουμε είναι οι προσευχές καθώς ο Castiel ως άγγελος, μπορεί και ακούει τις προσευχές που απευθύνονται σε αυτόν. O Dean δεν έχει μεγάλη πίστη στον Θεό ή στην πραγματική έννοια της προσευχής, για αυτό το γεγονός ότι προσεύχεται στον Cas, αποκτά μεγάλη σημασία. Όταν έχουν τις αμφιβολίες τους ότι κάτι σημαντικό τους κρύβει, του προσεύχεται ελπίζοντας ότι κάνει λάθος. Όταν οι δυο τους βρίσκονται στο Καθαρτήριο και χωρίζονται, με χιλιάδες τέρατα να τους κυνηγούν, κάθε βράδυ προσεύχεται στον Cas ελπίζοντας ότι θα τον ακούσει. Σε στιγμές που δεν ξέρει τι να κάνει, πολλές φορές προσεύχεται στον καλύτερό του φίλο με την ελπίδα ότι θα τον βοηθήσει.
Σύμφωνα με τα παραπάνω, μπορούμε να καταλήξουμε σε ορισμένα συμπεράσματα. Κυριότερο και πιο φανερό, αποτελεί το γεγονός πως ο τρόπος με τον οποίο διαλέγουν να παρουσιάσουν οι διάφορες σειρές την φιλία που αναπτύσσεται μεταξύ δύο ανδρών σήμερα, έχει εξελιχθεί σε μεγάλο βαθμό. Παλιότερα εστιαζόταν μόνο η συντροφικότητα και σχεδόν κάθε σωματική επαφή αποφευγόταν λόγω φόβου παρανόησης της σεξουαλικότητάς τους.
Οι παραπάνω σειρές παρουσιάζουν πολύ δυνατούς δεσμούς μεταξύ δύο ανδρών, χωρίς να γίνονται υπερβολικοί και να μην ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα.
Οι τέσσερις χαρακτήρες δεν είναι ιδιαίτερα έως καθόλου συναισθηματικοί και περιτριγυρίζονται από ελάχιστα κοντινά άτομα. Αυτός είναι ίσως και ο λόγος που όταν φτάνουν στο σημείο να εκφράσουν αυτό που νιώθουν, είναι πολύ πιο έντονο. Σύμφωνα με την Spangler, «η στενότητα μπορεί να επιτευχθεί μεταξύ ίσων που έχουν και οι δύο την συναισθηματική ανάπτυξη και τις λεκτικές ικανότητες να μοιραστούν την βαθύτερη ζωή τους ο ένας με τον άλλο» (Spangler, 1992). Στις συγκεκριμένες περιπτώσεις αυτό δεν ισχύει σε τόσο μεγάλο βαθμό.
Περνάει αρκετός καιρός μέχρι οι χαρακτήρες να εκφράσουν τι πραγματικά σημαίνει ο άλλος για αυτούς, αυτό όμως δεν τους εμποδίζει από το να συμπεριφέρονται σαν να το θεωρούν δεδομένο.
Κανείς από τους τέσσερις δεν βρίσκεται σε επαφή με τα συναισθήματα του. Ο Sherlock και ο Castiel, όπως προαναφέραμε, φαίνονται να μην κατανοούν καν την έννοια των συναισθημάτων. Ο John, ως πρώην στρατιωτικός, είναι εκπαιδευμένος να μην τα αφήνει να ανακατεύονται στην ζωή του και τέλος ο Dean καθώς ουσιαστικά μεγάλωσε τον μικρό του αδελφό, ποτέ δεν ήθελε να τον δει φοβισμένο ή λυπημένο, αφού πίστευε ότι πρέπει να είναι πάντα εκεί για αυτόν. Οι δύο τελευταίοι είναι αυτοί που λυγίζουν πρώτοι, αλλά και ο λόγος που οι άλλοι αρχίζουν να αναγνωρίζουν και να εκφράζουν τα συναισθήματά τους.
Γίνονται συχνές αναφορές στην σχέση που έχουν μεταξύ τους. Στις πρώτες σεζόν ο John συστήνεται ως απλός συνάδελφος του Sherlock, ενώ πέντε χρόνια μετά την γνωριμία τους, χρειάζεται να του πει ότι εκείνος είναι ο καλύτερος του φίλος, αφού κάτι τέτοιο δεν περνάει καν από το μυαλό του Sherlock. Αργότερα εκείνος του το ανταποδίδει, φανερώνοντας ότι ποτέ δεν πίστευε ότι θα αποκτήσει έναν τόσο κοντινό φίλο. Από εκεί και πέρα αρχίζει να αλλάζει ο χαρακτήρας του φτάνοντας μέχρι το σημείο να μαλώσει με τον αδελφό του, τονίζοντας ότι ο John είναι οικογένειά του.
Ο Dean σιγά σιγά αρχίζει να αποκαλεί τον Cas φίλο του, χωρίς να του φαίνεται μεγάλη η διαφορά, ενώ ο Cas εκφράζεται μέσα από πράξεις. Παρόλο που ο Dean επανειλημμένα αναφέρει στον Cas ότι τον θεωρεί οικογένεια, είναι συνήθως σε στιγμές που προσπαθεί να επικαλεστεί το συναίσθημα και να τον σταματήσει πριν κάνει κάτι. Τελικά τον ευχαριστεί που βρίσκεται πάντα εκεί για εκείνους αποκαλώντας τον αδελφό τους, κάτι το οποίο αρκετό καιρό μετά ο Cas ανταποδίδει όταν τους αποκαλύπτει ότι τους αγαπάει αφού εκείνοι είναι η πραγματική του οικογένεια. Αλήθεια είναι ότι τα συναισθήματα του Castiel είναι έντονα και για τον Sam, όμως μεγαλύτερη στενότητα έχει δημιουργηθεί μεταξύ εκείνου και του Dean. Χαρακτηριστική ατάκα του στον Sam είναι, «Ο Dean και εγώ μοιραζόμαστε έναν πιο βαθύ δεσμό» ενώ ο ίδιος ο Dean καταφέρνει να «ξυπνήσει» τον Cas από την πλύση εγκεφάλου που του έκαναν με σκοπό να τον σκοτώσει όταν του λέει τελευταία στιγμή, «Είμαστε οικογένεια. Σε χρειαζόμαστε. Εγώ σε χρειάζομαι».
Τέλος, ένας από τους λόγους που αναφέρθηκε ως εμπόδιο στην στενή φιλία μεταξύ ανδρών, είναι το άγχος τους ότι μπορεί να θεωρηθούν ομοφυλόφιλοι. Αυτό ωθεί τις σειρές να περιστρέφονται μόνο γύρω από «αστεία» και υπονοούμενα που χαρακτηρίζουν την κοντινή σχέση των δύο αυτών ανθρώπων τα όποια ξεκαθαρίζεται ότι δεν ισχύουν (Saraiya, 2015). Αν και δεν υπάρχει κάποια ξεκάθαρη αναφορά πως οι δύο αυτές σχέσεις μπορεί να εξελιχθούν σε κάτι παραπάνω, είναι φανερό ότι δεν νιώθουν την ανάγκη να τονίσουν ότι οι δύο άνδρες είναι αποκλειστικά φίλοι, όπως και να «γελοιοποιήσουν» την όποια έκφραση συναισθημάτων έτσι ώστε να γίνει κατανοητό στο κοινό ότι δεν συμβαίνει κάτι παραπάνω.
***
Βιβλιογραφία
Albrecht, Michael Mario.
Masculinity in Contemporary Quality Television. New York: Routledge: 2015.
DeAngelis, Michael. Introduction to
Reading the Bromance: Homosocial Relationships in Film and Television, by Michael DeAngelis, 1-26.Detroit: Wayne State University Press, 2014.
Dugan, Emily. A Fine Bromance: The Joys of Male Bonding.
Independent, April 11, 2009. Accessed May 7, 2017,
Lavigne, Carlen. The Noble Bachelor and the Crooked Man: Subtext and Sexuality in the BBC's
Sherlock In Sherlock Holmes for the 21st Century: Essays on New Adaptations, edited by Lynnette Porter, 13-23. North Carolina: McFarland & Company Inc., Publishers, 2012.
Saraiya, Sonia. Just Let Them Kiss Already: Why are TV Shows so Weird About Male Relationships?
Salon, February 24, 2015. Accessed May 21, 2017,
Spangler, Lynn C.. Buddies and Pals: A History of Male Friendships on Prime-Time Television. In
Men, Masculinity and the Media, edited by Steve Craig, 93-110. California: Sage Publications, Inc., 1992.
Strikwerda, Robert A., and May, Larry. Male Friendship and Intimacy. In
Rethinking Masculinity: Philosophical Explorations in Light of Feminism, edited by Larry May and Robert Strikwerda, 95-110. Maryland: Rowman & Littlefield Publishers, Inc., 1992.
Willens, Michele. The Challenges and Rewards of Male-on-Male Friendship.
The Atlantic, January, 17, 2013. Accessed May 7, 2017,
