Ποιος μπορεί να συνδυάσει το τραγούδι, με τον χορό και την τέχνη; Η απάντηση βρίσκεται στην Αποθήκη Γ' του Λιμανιού της Θεσσαλονίκης, κάθε χρόνο την ίδια εποχή, με γραμμή εκκίνησης το 2009. Την διοργάνωση παρουσίασαν ο Γιώργος Μαυρίδης και ο Γιώργος Λέντζας από το γνωστό σε όλους μας World Party. Για ακόμη έναν χρόνο, επέστρεψαν ανανεωμένοι, γεμάτοι όρεξη να δουν καινούριους επισκέπτες!
Μπαίνοντας μέσα στο Φεστιβάλ, μπορούσα να παρατηρήσω ανθρώπους που αγαπούν αυτό που κάνουν χωρίς να τους νοιάζει κάτι παραπάνω από το να το δείξουν! Free running, parkour, BMX, graffiti, street dance και γνωστά ονόματα ελληνικής αλλά και ξένης μουσικής, ζωντανεύουν το Λιμάνι δίνοντας ο καθένας την δική του ξεχωριστή «πινελιά»!
Θέλοντας να πάρω μία γεύση από αυτά τα καλλιτεχνικά μυαλά, πλησίασα δύο άτομα που έκαναν γκράφιτι.
Ο Γιάννης – γνωστός και ως Jone 50 – είναι 22 χρονών και σπουδάζει αρχιτεκτονική. Μένει στη Θεσσαλονίκη και συμμετέχει εδώ και 4 χρόνια στο Street Mode, αφήνοντας κάθε χρόνο πίσω του, ένα δημιούργημα του στο οποίο αφιέρωσε πολύ χρόνο και αφοσίωση. Φέτος αποφάσισε να επηρεαστεί από τις γνωστές anime σειρές και να ζωγραφίσει το πορτραίτο μίας κοπέλας- με καταπληκτικές λεπτομέρειες ομολογώ-.Τα χρώματα του και η προσεγμένη λεπτομέρεια ήταν ο λόγος που θέλησα να του μιλήσω. Όταν τον ρώτησα με ποια λέξη θα χαρακτήριζε το γκράφιτι και για ποιον λόγο, μου είπε πως η μόνη λέξη που θα ταίριαζε σε αυτήν την τέχνη είναι η λέξη «Ελευθερία». Συγκεκριμένα τόνισε: «Εκείνη την στιγμή είσαι μόνο εσύ και η επιφάνεια που έχεις να βάψεις χωρίς να σε ενδιαφέρει κάτι άλλο.»
Μου εξομολογήθηκε ότι στο τέλος από κάθε δουλειά του, εδώ και 8 χρόνια από τα οποία κάνει γκράφιτι, βλέποντας το αποτέλεσμα, νιώθει τόσο χαρούμενος που χαμογελάει και μερικές φορές πιάνει τον εαυτό του να παινεύεται μέσα του!
Κάνοντας μία βόλτα την προσοχή μου τράβηξε ακόμη ένα πορτραίτο.
Ο λόγος για τον Στάθη και το δικό του γκράφιτι, το οποίο μπορούσες να δεις καλύτερα με 3d γυαλιά! Ο Στάθης είναι 24 χρονών, μένει Αθήνα και σπουδάζει στην σχολή Καλών Τεχνών. Θα ακούσεις πολλούς να τον φωνάζουν Insane 51, αφού με αυτό το όνομα έγινε γνωστός εδώ και 10 χρόνια, που βάφει και ασχολείται με την συγκεκριμένη τέχνη. Αναλαμβάνει να ζωγραφίζει καμβάδες και μεγάλες επιφάνειες ενώ παράλληλα σπουδάζει. Βλέποντας τον να μιλάει τόσο απορροφημένος για αυτό που κάνει, τον ρώτησα τι έχει κερδίσει από την ενασχόληση του με το γκράφιτι. Μου απάντησε με σιγουριά, λέγοντας μου πως σίγουρα έχει διευρύνει αρκετά τους ορίζοντες του. Βελτιώθηκε σαν καλλιτέχνης, γνώρισε πολλούς ανθρώπους και ταξίδεψε πάρα πολύ για να παρακολουθήσει καινούριες τεχνικές.
Αυτό που μου έμεινε και θεώρησα σημαντικό ήταν η τελευταία φράση του: «Ένα μεγάλο κομμάτι του γκράφιτι, είναι η επικοινωνία με τον κόσμο και η συναναστροφή με τους υπόλοιπους καλλιτέχνες!».
Από αυτά τα λίγα λόγια που άκουσα από τα στόματα αυτών των δύο ατόμων, των οποίων η μισή ζωή τους μέχρι τώρα είναι μέσα στην τέχνη, την ζωγραφική και την συμμετρία, έμαθα κάτι πολύ σημαντικό για την μετέπειτα ζωή μου. Η μεγαλύτερη ευχαρίστηση στην ζωή είναι να αγαπάς αυτό που κάνεις, για να αγαπούν και οι υπόλοιποι αυτό που κάνεις εσύ. Αυτό απέδειξαν τουλάχιστον ο Γιάννης και ο Στάθης για ακόμη έναν χρόνο.
Οι μέρες του Street Mode κύλησαν όμορφα, με πολλή ενέργεια, δυνατή μουσική κατά τη διάρκεια όλης της ημέρας και χαρούμενη διάθεση. Το τριήμερο φιλοξένησε γνωστούς τραγουδιστές μαζεύοντας τόσο μικρούς όσο και μεγάλους στο κοινό. Μοναδικές εμφανίσεις στην Θεσσαλονίκη έγιναν από τον Alpha Blondy και Solar System, αλλά και από τους Sugarhill Gang. Από την Ελλάδα, δεν δίστασαν να δώσουν το παρόν τα Ημισκούμπρια, οι Χατζηφραγκέτα και ο μοναδικός Γιάννης Αγγελάκας. Η μουσική κάλυπτε αρκετές προτιμήσεις ενώ η μπύρα έρεε άφθονη!
Φυσικά και θα εκφράσω την αδυναμία μου στο Sunday Market, όπου μέσα στην Αποθήκη απλωνόταν μία μεγάλη γκάμα από secondhand και stock ρούχα σε πολύ προσιτές τιμές. Χρώματα, prints και πούλιες σου αποδείκνυαν ότι η μόδα ανακυκλώνεται και πως κάποια κομμάτια των 80's, μπορούν να φορεθούν μέχρι και σήμερα.
Τα κοσμήματα και τα αξεσουάρ ήταν πιο πολλά από αυτά που περίμενα, και ομολογώ πως δεν ήξερα ποια να διαλέξω!
Έτσι λοιπόν και φέτος, από τις 2 έως και τις 4 Σεπτεμβρίου, οι μέρες μου γέμισαν με χρώμα, ρυθμό και όρεξη για καινούρια πράγματα.
Εσύ θα λείπεις από το επόμενο Street Mode Festival;
