Κάποιες προσωπικότητες γεννιούνται, μεγαλώνουν και ότι και να κάνουν, παραμένουν rock. Σίγουρα, μέσα σε αυτές βρίσκεται και ο Στέλιος Σαλβαδόρ – Παπαϊωάννου, το ιδρυτικό και μόνο σταθερό μέλος της μπάντας «Μωρά στη Φωτιά». Μετράει 30 + χρόνια στο ελληνικό πεντάγραμμο και δεν επαναπαύεται! Με αφορμή την κυκλοφορία του νέου δίσκου «Το Χρυσό Κλειδί», μιλάει με χαρά στον Εξώστη για τη ζωή του, τη μουσική του …
Μετά από κάποια χρόνια απουσίας από τη δισκογραφία, ποιο ήταν το έναυσμα να μπείτε πάλι στο στούντιο
Καθαρά δημιουργικές ανάγκες κι ένα υπέροχο υλικό που ετοιμάζεται εδώ και πάνω από τρία χρόνια , μέχρι να πάρει την οριστική του μορφή. Αυτός ο δίσκος και η ομάδα που τον ηχογράφησε, είναι ένα project που πρωτοξεκίνησα το 2014 (Σκιές στη Σελήνη) και τώρα πήρε την τελική του μορφή. Κάποια τραγούδια τα έχω δημιουργήσει ήδη από το 2015 και οι ηχογραφήσεις στο μεγαλύτερο μέρος τους είχαν γίνει το 2016.Επίσης αυτό που είναι πολύ ενδιαφέρον ήταν κάποιες αλλαγές» στον ήχο που ήθελα να δοκιμάσω ,χωρίς όμως να χάνεται το γνώριμο μουσικό ύφος του συγκροτήματος και φυσικά όλα αυτά υπό το πρίσμα της ανεξάρτητης δικής μου παραγωγής και των δυσκολιών που έχει μια τέτοια προσπάθεια.
Οι στίχοι σας, από πάντα, ήταν -κατά κύριο λόγο- κοινωνικοπολιτικού περιεχομένου. Ισχύει αυτό και στη νέα σας δουλειά;
Κατ΄ αρχάς πιστεύω πως κάθε στίχος , κάθε τραγούδι εκφράζει μια πολιτική θέση.Είτε είναι στρατευμένα σε μια πολιτική θέση ,είτε είναι απλά ένα ερωτικό τραγούδι εκφράζει τη θέση του δημιουργού του και φυσικά επηράζει την κοινωνία .Στον καινούργιο δίσκο «Το Χρυσό Κλειδί» ,οι στίχοι είναι λίγο περισσότερο «μεταφορικοί» και «συμβολικοί»,φαίνεται να έχουν περισσότερο προσωπικό χαρακτήρα, αλλά υπάρχουν σαφείς κοινωνικοπολιτικές προεκτάσεις ,ακόμη κι αν δεν είναι εμφανείς σε πρώτο πλάνο. Έτσι, είναι συμβολισμός …η εκπαίδευση του Παπαγάλου , στο τραγούδι ο Παπαγάλος ,επίσης είναι συμβολισμός ,η έκφραση «με τα δυο μου χέρια ρίχνω ,κάρβουνο στις μηχανές, κάρβουνο που είναι δικό μου»στο τραγούδι «Το Νησί(του κρυμμένου θησαυρού)…..ή ο στίχος ''το δικό μου καλοκαίρι, θέλω απο το δικό μου χέρι»….εννοώντας οχι ψεύτικα , ξένα, έτοιμα κάπου, δήθεν καλοκαίρια , αλλά αυτό το δημιουργημένο απο εμάς τους ίδιους καλοκαίρι .
Το χρυσό κλειδί έχει πάρει το όνομά του από το ποίημα του Οδυσσέα Ελύτη, ενώ δύο από τα τραγούδια του άλμπουμ είναι μελοποιημένα ποιήματα του ιδίου. Ποια είναι η σχέση σας με την ποίηση; Και στις παλαιότερες δουλειές σας υπάρχουν επιρροές από αυτήν (βλ.Καρυωτάκη στο Εμβατήριο Πένθιμο και Κατακόρυφο, Σεφέρη στο Θεατρίνοι, κ.λ.π.)…
Αγαπώ πολύ την ποίηση, διαβάζω και κατ΄ επέκταση επηρεάζει τη δουλειά μου.Η ποίηση είναι μια ανώτερη μορφή τέχνης που μπορεί να βοηθήσει τον άνθρωπο , ακόμη και στην καθημερινη του ζωή.Ειδικά τώρα για τον Ελύτη θα ήθελα να πώ , πως ταιριάζει πάρα πολύ σε μένα,γιατί έχει μια φρεσκάδα και μια νεανικότητα πίσω απο τις πανανθρώπινες αξίες που εκφράζει. Και κυρίως πιστεύω πως απευθύνεται σε νέους ……….
Η μουσική πορεία των Μωρά στη Φωτιά άνθισε στη Θεσσαλονίκη των '80ς-90ς. Πόσο διαφορετικά ήταν τα μουσικά πράγματα τότε, σε σχέση με σήμερα;
Υπήρχε όνειρο , πίστη , οτι μπορούμε να καταφέρουμε πράγματα , πάρα πολύ χρόνος για πρόβες και πραγματική δίψα για το πάντρεμα του σκληρού ήχου, με τον ελληνικό στίχο .Σε παγκόσμιο επίπεδο (πράγμα που επηρέαζε κι εμάς) υπήρχε ειδικά πρίν την πτώση του τείχους ,η ένταση του ψυχρού πολέμου αλλα και αυτή η παρεϊστικη πόλη της Θεσσαλονίκης οπως ήταν τότε,γεμάτη φίλους και συγκροτήματα.
Στα τόσα χρόνια ύπαρξης του σχήματος Μωρά στη Φωτιά ,είστε το μόνο σταθερό μέλος. Πώς καταφέρατε να παραμείνει ατόφιος ο ήχος σας -χωρίς να στερείται έμπνευσης, βέβαια- και να μην επηρεαστεί ή αλλοιωθεί εμφανώς με το χρόνο;
Οι στίχοι και η μουσική στα Μωρά στη Φωτιά από τον πρώτο δίσκο το 1987 αλλά και σε όλους τους υπόλοιπους είναι δική μου και χάριν ενότητας, ομοψυχίας και συναδελφικότητας δεν το ανέγραψα στα credits του δίσκου. Ένα αρκετά μεγάλο μέρος της μουσικής λοιπόν ,δεν αλλάζει με την πάροδο των χρόνων, αφού πίσω από τα τραγούδια, βρίσκεται το ίδιο πρόσωπο. Έπειτα, κατά την εκφορά των τραγουδιών και την εκτέλεση τους οι βασικές αρχές που κυριαρχούσαν στον τρόπο που συνέθετα , δεν έχει αλλάξει. Μια υγιής περιέργεια στα ακούσματα από όλα τα είδη της μουσικής, μαζί με την αυθόρμητη δέσμευση ,να είμαστε πάντα σε rock πλαίσια.
Έχετε δηλώσει σε παλαιότερες συνεντεύξεις ότι τα ακούσματά σας ήταν της κλασικής ροκ και της punk σκηνής. Ανάμεσα στις μουσικές σας, θα βρει κανεις guilty pleasures;
Αν με τον όρο guilty pleasures εννοείτε μουσικές που να ξεφεύγουν από την rock και punk σκηνή, θα έλεγα συνεχώς. Ακούω σχεδόν τα πάντα …Απο κλασική μουσική , μέχρι τζάζ και blues και καθαρά ορχηστρική μουσική….Πρίν λίγες μέρες παρακολούθησα στην Κέρκυρα την υπέροχη παιδική όπερα «μια Πολιτεία χτίζουμε» του Πώλ Χίντεμιτ ,απο την πολύ καλή συμφωνική ορχήστρα της Παλαιάς Φιλαρμονικής και αποκλειστικά παιδική χορωδία με μόνο παιδιά επι σκηνής σε όλη την παράσταση..και ολα τα λόγια και τα τραγούδια στα ελληνικά….
Από την ελληνική σκηνή των τελευταίων ετών (ελληνόφωνη και μη), ποιους καλλιτέχνες ξεχωρίζετε για την αυθεντικότητα της δουλειάς τους;
Είναι πάρα πολλοί πλέον οι καλλιτέχνες και τα σχήματα που έχουν καταφέρει πολύ ωραία πράγματα , διακρίνονται κιόλας ακόμη και στο εξωτερικό…Σε κάτι διαφορετικό που θα ήθελα εδώ να αναφερθώ, είναι η hip hop σκηνή στην Ελλάδα, μια σκηνή την οποία δεν γνώριζα και έχει πάρα πολύ ενδιαφέρον. Έτσι προχωράμε σε μια συνεργασία με τον Tiny Jackal και το συγκρότημα των Fer de Lance δυο πολύ ανερχόμενους καλλιτέχνες της ελληνικής hip hop σκηνής. Θα εμφανιστούν μαζί μας σαν guests στη συναυλία της παρουσίασης του δίσκου στις 28 Δεκεμβρίου στο Πειραιώς 117 Academy. Θα κάνουμε κάποιες κοινές εμφανίσεις και θα παρουσιάσουμε και κάποια πολύ ενδιαφέροντα πράγματα μαζί.
Στα 31 χρόνια της μουσικής σας πορείας, ποιό ήταν το πιο ευχάριστο, δυσάρεστο, ακραίο ή απλώς περίεργο περιστατικό που θυμάστε πιο έντονα;
Είναι πάρα πολλά αυτά που θυμάμαι… το πιο ωραίο απ όλα είναι το πρώτο μας ξεκίνημα πριν πολλά χρόνια …πολύ νέοι σε ηλικία ,στο πατρικό μου σπίτι , εγώ , ο Δημήτρης Βασιλειάδης κι ο αδελφός μου Γιώργος Παπαϊωάννου, οι πρώτες πρόβες , τα πρώτα ταξίδια οι πρώτες συναυλίες… όλοι μας λιγότερο από 20 χρόνων σε ηλικία…
Πολλά χρόνια ενεργός μουσικά, ισούται με πολλά χρόνια συνεντεύξεων και δηλώσεων. Υπάρχει κάτι που δεν έχετε μοιραστεί με τον κόσμο, ακόμα;
Νομίζω πως μπορεί στη μουσική να φαίνεται πως όλα έχουν γίνει ,όμως ,είναι ανεξάντλητη , έχει πολλά ακόμη να πει …και …..: «ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΕΡΧΟΝΤΑΙ»
Λίγα λόγια για «Το Χρυσό Κλειδί» (New Album)
Κυκλοφορεί από την Plus Rec σε Βινύλιο & CD
Ο έβδομος δίσκος του Στέλιου Σαλβαδόρ με τίτλο «Το Χρυσό Κλειδί» κυκλοφορεί από τη Plus Rec σε στίχους και μουσική του ιδίου και με μια μεγάλη έκπληξη: Τη μελοποίηση δύο ποιημάτων του μεγάλου νομπελίστα ποιητή Οδυσσέα Ελύτη, ένα εκ των οποίων δίνει το όνομά του και στον τίτλο του δίσκου!
Ένας ολοκληρωμένος δίσκος με τραγούδια ιστορίες δυνατές, με το καλλιτεχνικό στίγμα του αγαπημένου τραγουδοποιού. Πλούσιος ήχος, ενορχήστρωση δυναμική
και το ίδιο γνωστό πάθος στη φωνή του Στέλιου Σαλβαδόρ, που δεν εφησυχάζει ποτέ και διοχετεύει την ασίγαστη δημιουργική του φλόγα σε ροκ ατμόσφαιρες, ικανοποιώντας στο έπακρο τις υψηλές προσδοκίες που μας έχει δημιουργήσει τόσα χρόνια!
Δυναμώσετε την ένταση και ταξιδέψτε στις μοναδικές ιστορίες των Μωρά στην Φωτιά!
YouTube Link:
https://youtu.be/UDrWE8yvlmg
Στέλιος Σαλβαδόρ – Μωρά στη Φωτιά
Facebook page:
https://www.facebook.com/morastifotia
