Χορέψτε, χορέψτε, αλλιώς χαθήκαμε όλοι!
Ένας ύμνος στον χορό, την ζωντάνια, την ποίηση και τον ενθουσιασμό, ένα ντοκιμαντέρ-φόρος τιμής, ενός μεγάλου καλλιτέχνη προς έναν άλλον, το Pina μας κάνει να θέλουμε να χορέψουμε ξανά και ξανά.
Ο Wim Wenders παρουσιάζει, καιρό μετά τον θάνατο της περίφημης χορογράφου που άλλαξε τον σύγχρονο χορό, μία συλλογή από τις σπουδαιότερες χορογραφίες της, προσαρμοσμένες στην κάμερα. Αφηγήσεις ανθρώπων και χορός συγκροτούν ένα είδος ντοκιμαντέρ- Dance Film που με την κυκλοφορία του το 2011 άφησε το στίγμα του. Με αρχειακό υλικό της ίδιας από παλαιότερες συνεντεύξεις και μία σειρά από προσωπικά τεκμήρια από την ομάδα χορευτών της που πρωταγωνιστούν στο έργο, γνωρίζουμε την προσωπικότητα, την καλλιτέχνη και την δασκάλα Pina Bausch, μία από τις σημαντικότερες χορογράφους του 20ου αιώνα. Ο κάθε καλλιτέχνης μιλάει στην κάμερα για το πως επηρεάστηκε από την Pina, την επαφή του μαζί της και τι έμαθε, έπειτα βλέπουμε αυτήν την καθοδήγηση να παίρνει σάρκα και οστά μέσα από τα έργα που εκτελούν και που μεταδίδονται με ζωντάνια στον φακό αφού φεύγουν από την σκηνή και μεταφέρονται στον δημόσιο χώρο. Στοιχεία όπως το νερό, το χώμα και ακόμα και η βαρύτητα μεταμορφώνονται σε οργανικά κομμάτια της χορογραφίας που δημιουργεί επικοινωνία του χορευτή με το περιβάλλον.
Πράγματα που έχουν περάσει για τα καλά στον σύγχρονο χορό, αναδεικνύονται στην ρίζα τους- αφού η Bausch εισήγαγε ένα τεράστιο μέρος του είδους, όπως το ξέρουμε, για πρώτη φορά. Πρόκειται για ένα έργο όχι μόνο για τους λάτρεις του χορού αλλά και για τους λάτρεις του πολιτισμού και της τέχνης γενικότερα. Μία συναρπαστική βουτιά στον πειραματισμό και τα στοιχεία που έπλασαν την σύγχρονη αισθητική της performance.
Η ομάδα της Pina Bausch συνεχίζει να κάνει παραστάσεις μέχρι σήμερα και θεωρείται μία από τις κορυφαίες του είδους παγκοσμίως.
