Η συγγραφέας παιδικών βιβλίων κ. Εύη Τσιτιρίδου – Χριστοφορίδου μας παρουσιάζει τις δημιουργίες της και κουβεντιάζει μαζί μας! Γεννήθηκε στην Αθήνα, το 1968. Η καταγωγή της είναι από τον Πόντο και την Κρήτη. Σπούδασε Παιδαγωγικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και έκανε μεταπτυχιακό στη Διοίκηση Πολιτισμικών Μονάδων, στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο. Από το 1991 έχει εργαστεί σε διάφορους δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς και σε μη κυβερνητικές οργανώσεις, με αντικείμενο την εκπαίδευση και την ευαισθητοποίηση σε θέματα πολιτισμού και περιβάλλοντος. Από το 2003 εργάζεται στη δημόσια εκπαίδευση. Παράλληλα, συνεργάζεται με εκδοτικούς οίκους, πολιτιστικούς οργανισμούς και ιδρύματα σε συγγραφικές, εκπαιδευτικές, ψυχαγωγικές και επιμορφωτικές παραγωγές που αφορούν στα παιδιά και σε όσους απευθύνονται σε αυτά. Από το 1999 αρθρογραφεί στο παιδικό ένθετο «Οι Ερευνητές πάνε παντού» της εφημερίδας Καθημερινή.
Πως θα συστήνατε τον εαυτό σας σε ένα παιδί;
Με τ' όνομά μου, με το χαμόγελο στα μάτια και στα χείλη, όπως θα συστηνόμουν σε κάθε άνθρωπο. Μόνο που θα «χαμήλωνα» λίγο, για να βρεθώ ακριβώς στα μέτρα του και να έχω έτοιμη μια πλατιά αγκαλιά…
Τι ήταν αυτό που σας ώθησε να ασχοληθείτε με τον κόσμο του παιδικού βιβλίου;
Η φωνή και μια άσβεστη φλόγα μέσα μου με κινητοποιούσε από παιδί να ασχολούμαι με τα χαρτιά και με τα μολύβια, να χάνομαι στην…ανάγνωση, να ταξιδεύω επίμονα και ακούραστα σε θάλασσες από λέξεις, με όλες τις συνθήκες. Μαγεύομαι από τη γλώσσα μας και από το βίο και τα έργα άλλων ανθρώπων, που δημιούργησαν και εκφράστηκαν με αφορμή και όχημα αυτήν. Γράφω από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Με το παιδικό βιβλίο ασχολήθηκα περισσότερο και πιο συστηματικά από τη στιγμή που αποφάσισα να σπουδάσω Παιδαγωγική.
Πως ξεκινήσατε να γράφετε το βιβλίο σας;
Κάθε βιβλίο έχει τη δική του ιστορία, το δικό του στόχο και πορεία. Θα μπορούσε να γραφτεί ένα ακόμη…βιβλίο για να την αφηγηθεί! Όλα ξεκινούν από την πρώτη σπίθα της έμπνευσης. Από το Α της εσωτερικής ανάγκης, της αναβλύζουσας συγκίνησης, που σε ωθεί επιτακτικά να κάτσεις ήσυχα σε μια γωνιά και να πιάσεις την αρχή του ν(ο)ήματος, προέκταση του οποίου είναι το μολύβι, η πένα, ή το πληκτρολόγιο του υπολογιστή…
Ποια νοήματα θέλετε να περάσετε στους μικρούς αναγνώστες;
Όλα τα επιμέρους συστατικά που -αναλόγως τη «συνταγή» που αποφασίζει να «μαγειρέψει»- έχει ένας συγγραφέας στο μυαλό του για κάθε του βιβλίο, συνθέτουν και υπηρετούν το ένα και μοναδικό νόημα που αξίζει και οφείλει να περάσει στους αναγνώστες του: το νόημα μιας ζωής με αξίες και οράματα πανανθρώπινα. Το ευ ζην και το καλός αγαθός των προγόνων μας.
Υπήρξε ποτέ κάποια φράση παιδιού που θυμάστε;
Τα παιδιά είναι (ευτυχώς!) πηγές ανεξάντλητες. Δεν θα ξεχάσω ποτέ μία φράση του ανιψιού μου, που -σε ηλικία 5 ετών- με ρώτησε με κάθε σοβαρότητα: «Έχουν και τα άλλα παιδάκια την Εύη τους»; Είχαμε (και διατηρούμε) μια πολύ όμορφη και γεμάτη σχέση, για εκείνον δεν ήμουν απλώς η θεία του, αλλά «ο άνθρωπός του» γενικότερα. Και αναρωτήθηκε αν όλα τα παιδιά είχαν κάτι αντίστοιχο μ' εμένα στη ζωή τους. Μάλιστα, μου το είπε ενώ τον κρατούσα αγκαλιά και τραγουδούσαμε. Κάθε φορά που αναπολώ αυτήν την ξεχωριστή στιγμή, συγκινούμαι και θαυμάζω τη δύναμη, την απλότητα, τη σαφήνεια, την ειλικρίνεια, την αμεσότητα και το βάθος της παιδικής σκέψης…
Τι ιδιαιτερότητες έχουν οι μικροί μας φίλοι ως αναγνώστες; Είναι πιο δύσκολο να τους τραβήξεις την προσοχή;
Τα παιδιά αναζητούν στα βιβλία ό,τι και οι ενήλικες: περιπέτεια, μυστήριο, συγκινήσεις, αλήθειες, ευρηματική πλοκή, έξυπνο χιούμορ, παραδείγματα προς μίμηση, υψηλά ιδανικά, παρηγοριά, ελπίδα, όραμα, ψυχαγωγία, πρότυπα ζωής, γνώση, αισθητική απόλαυση, αφορμές για δημιουργικότητα, οικείες καταστάσεις, ανατρεπτική φαντασία, ευτυχισμένο τέλος, κάθαρση…Ο καθένας μας τα πλησιάζει με το μόνο εφόδιο που διαθέτει σίγουρα: τον καλύτερο εαυτό του! Από εκεί και πέρα, αξιολογείται, κρίνεται, επικρίνεται ή προκρίνεται αναλόγως. Μέγιστη ανταμοιβή είναι για μένα η Οδύσσεια της προσπάθειας και η χαρά της επικοινωνίας.
Ποια είναι η αγαπημένη σας φράση στην καθημερινότητα σας;
Στην καθημερινότητά μου με συνοδεύουν πάντα στίχοι αγαπημένων ποιητών. Θυμάμαι, έφηβη, μου είχε κάνει μεγάλη εντύπωση και τον σκεφτόμουν συνέχεια, ένας στίχος του Σεφέρη: Το ζεστό νερό μού θυμίζει κάθε πρωί πως δεν έχω τίποτε άλλο ζωντανό κοντά μου. Μεγάλωσα με μία φράση που μου έλεγε συνέχεια η μητέρα μου: Δεν υπάρχει δεν μπορώ, υπάρχει δεν θέλω! Από τη στιγμή που διάβασα Καζαντζάκη, άκουγα συνεχώς την καρδιά μου να δονείται με το Φτάσε όπου δεν μπορείς! της «Αναφοράς στον Γκρέκο» του. Τώρα τελευταία, πιάνω όλο και συχνότερα τον εαυτό μου να μου λέει και να λέει και στους άλλους: Και αυτό θα περάσει…
Για ποιο λόγο θα εγκαταλείπατε τον μαγικό κόσμο του βιβλίου;
Εγκαταλείπει ποτέ κανείς τον κήπο με τα παραμύθια;
Στο συγγραφικό της έργο συγκαταλέγονται, μεταξύ άλλων, τα βιβλία:
Μια βόλτα στα βυζαντινά χρόνια (Κέδρος, 2014,) Βραχεία Λίστα Βραβείων Παιδικού Βιβλίου Γνώσεων 2015 του Κύκλου του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου.
Μην τρως τη μαμά μου! (Παπαδόπουλος, 2014)
Βυζαντινή Κωνσταντινούπολη (Πατάκης, 2011), που τιμήθηκε με το Βραβείο Παιδικού Βιβλίου Γνώσεων 2012 από τον Κύκλο του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου.
Εδώ Προνήπιο (Παπαδόπουλος, 2010)
Εδώ Νηπιαγωγείο (Παπαδόπουλος, 2009)
Το Αλφαβητάρι της Αγίας Σοφίας (Ακρίτας, 2008)
Παραμύθια της Ίμβρου (Ακρίτας, 2005)
Υπό έκδοση από τις εκδόσεις Καλέντης είναι το εικονογραφημένο παραμύθι της «Ο θησαυρός της Εβίτας» και από τις εκδόσεις Κέδρος το δεύτερο βιβλίο της σειράς «Με ξεναγό την Ιστορία», με τίτλο «Μια βόλτα στα αρχαία χρόνια».
Μπορείτε να δείτε εικόνες των βιβλίων της συγγραφέα στον παρακάτω ιστιότοπο:
https://www.facebook.com/evi.tsitiridou/media_set?…
Επικοινωνία με την συγγραφέα:
Blog: http://www.evitsitiridou.me
Facebook: https://www.facebook.com/evi.tsitiridou
