Ακούγοντας το «A quoi ça sert l’amour» των Édith Piaf και Theo Sarapo (1962) αναρωτιόμαστε σε τι χρησιμεύει αυτό το ανυπόφορο και υπέροχο συναίσθημα του έρωτα.
– Εγώ άκουσα να λένε πως ο έρωτας σε κάνει να υποφέρεις, πως σε κάνει να κλαις. Σε τι χρησιμεύει το να αγαπάς;
-Σε τι χρησιμεύει ο έρωτας; Στο να μας δίνει χαρά με δάκρυα στα μάτια. Είναι θλιβερός και υπέροχος.
-Τελικά, αν κατάλαβα καλά, χωρίς έρωτα στη ζωή, χωρίς τις χαρές και τους πόνους που σου προκαλεί, έζησες για το τίποτα;
-Μα ναι! Κοίταξέ με! Τον έχω πιστέψει κάθε φορά! Και πάντα θα τον πιστεύω. Σ’ αυτό χρησιμεύει ο έρωτας! Αλλά εσύ είσαι ο τελευταίος. Αλλά εσύ είσαι ο πρώτος. Πριν από εσένα, δεν υπήρχε τίποτα. Μαζί σου νιώθω καλά. Εσύ είσαι αυτός που θέλω. Εσύ είσαι αυτό που μου έλειπε. Εσένα θα αγαπώ για πάντα. Σε αυτό χρησιμεύει ο έρωτας.
