Οι σχέσεις κρίνονται
από το τέλος τους;Όταν έχεις
ανάγκη κάποιον τόσο πολύ που να μην αντέχεις την απουσία του, αυτό ονομάζεται
αγάπη, ή μήπως εξάρτηση από κάτι αποκτημένο; Ένας άνδρας και μια γυναίκα. Ο
Γιώργος και η Μαρία. Η Μελίνα και ο Γιώργος. Ο Κώστας και η Μαρία. Σχέσεις που
καταλήγουν έτσι όπως ξεκίνησαν. Μοναχικές και μπερδεμένες.
Σε ονειρεύομαι τόσο που ξυπνάω γεμάτος αμφιβολίες.Μια σκέψη που αντανακλά το νόημα του θεατρικού έργου «Καληνύχτα» της Μαρίας Σκαφτούρα, στο Χώρο Τέχνης Ασωμάτων, στο Θησείο.
Λόγια ανδρών και γυναικών που βρίσκονται παγιδευμένοι σε αλλεπάλληλες σχέσεις που αντιμετωπίζουν τα ίδια ακριβώς προβλήματα.
Σκέψεις που δεν εκφράζονται ποτέ και λόγια που δημιουργούν εικόνες θολές για
τον άνθρωπο που έχεις δίπλα σου. Προσδοκίες
μεγάλες και ανεκπλήρωτες. Ανάγκη για κοινή ζωή που όμως οδηγεί σε καταπίεση
του άλλου. Μια καθημερινότητα που φθίνει μέρα με τη μέρα με την ανακύκλωση
συναισθημάτων και απαιτήσεων. Σε μια
σχέση δίνουν και οι δύο. Τι συμβαίνει όμως όταν ο ένας πάψει πια να προσφέρει;
Ποιος φεύγει πρώτος και ποιος υπομένει να καταφέρει να λύσει το μεγάλο πρόβλημα
της επικοινωνίας;
Δάκρυα που δεν ξεφεύγουν από φόβο μήπως παρεξηγηθούν και θυμός που μένει μέσα
σου για να μην εκραγεί στον διπλανό σου.
Όταν δεν είσαι δω μπορώ να ψάξω το πουλόβερ σου μέσα στη ντουλάπα μου.Οταν η απουσια παίρνει τη θέση της παρουσίας και τα βιώματα επιστρέφουν
ξανά και ξανά κοιτάζοντας επίμονα το κενό μας που δε γεμίζει ποτέ.Μοναξία
και αίσθηση της απώλειας. Δίνεις κάτι από τον εαυτό σου και χάνεις έτσι ένα
κομμάτι του για πάντα. Μέχρι αυτό να ξανασυναρμολογηθεί όμως με διαφορετικά
χέρια. Όταν τελειώνει κάτι αρχίζει κάτι άλλο, καινούριο. Διαφορετικό που σε
διαμορφώνει αλλιώτικα και πιο σκληρά. Έχεις πληγωθεί και έτσι πια ξέρεις τι να
περιμένεις από τον εαυτό σου, μα όχι και από τον άλλο. Θέλεις να ζήσεις, να
νιώσεις, να γευτείς και να μοιραστείς κοινές εμπειρίες με τον άνθρωπο σου. Δεν
υπολογίζεις όμως πως δεν βρίσκεσαι στο χτεσινό όνειρο σου μα στην
πραγματικότητα που εσύ έχεις χτίσει. Κοινή μα ξεχωριστή. Κοινές ζωές που δεν
φέρουν τίποτε το ίδιο, τίποτε το ίσο.
Η Μαρία Σκαφτούρα με
το κείμενο της μας εισάγει στο ζήτημα των σχέσεων και στη λειτουργικότητα
τους. Είναι πολύ δύσκολο να επικοινωνήσεις με κάποιον με τον ίδιο τρόπο. Θέλει
μεγάλη προσπάθεια και μερικές φορές αυτό δεν είναι αρκετό. Αμοιβαία κατανόηση
δεν λαμβάνεις και αυτό σε κάνει να πληγώνεσαι και να πεισμώνεις. Αγαπάς τον
άλλον κι αυτό σου φαίνεται δυνατό και αρκετό. Η Πωλίνα Μαρκάκη και ο Ουσίκ Χανικιάν, ενσαρκώνουν τον κάθε άνδρα και
γυναίκα που αντιμετωπίζει την καθημερινότητα μιας σχέσης με το πέρασμα του
χρόνου. Μας παρουσιάζουν ο καθένας την εξέλιξη του χαρακτήρα του μέσα από την
αναμέτρηση με τον «άλλον». Δημιουργούν φιγούρες που βιώνουν την ανασφάλεια
μέσα από τον έρωτα και την αγάπη. Δηλώνουν την επιθυμία τους να γνωρίσουν κάτι
από την αρχή κάνοντας καινούρια λάθη. Μετάφραση των σκέψεων τους και λόγων τους
επιχειρούν οι δύο χορευτές Έρη
Πολυζωγοπούλου και Αλέξανδρος Σαμπάνης με τη βοήθεια της Κατερίνας Μπουζάνη στην επιμέλεια κίνησης.
Αντιστοίχιση των ρόλων σε απόλυτη αρμονία με την ατμόσφαιρα που θέλει να μας
επιβάλλει η υποβλητική μουσική που έχει επιλεχτεί. Σύγχρονες χορογραφίες που άλλοτε θέλουν να μας επισημάνουν μια λέξη,
μια κίνηση μέσα από την άρθρωση του λόγου κι άλλοτε θέλουν να μας κάνουν να
επιγκεντρωθούμε στους ηθοποιούς.
Μια διπλή ερμηνεία σωμάτων που μας εισάγουν
στο συναίσθημα της παράστασης από την αρχή μέχρι το τέλος. Ένταση και γαλήνη
ανάλογα με την άνθιση των ιστοριών που μας αφηγούνται. Κάθε φορά που λες την αλήθεια σε αυτόν που αγαπάς, φεύγεις ολοένα μακριά
του. Αδιαφορία περιτυλιγμένη με αγάπη και έρωτα. Δεσμοί που χαλαρώνουν και στο
τέλος αποκόβονται. Καληνύχτα. Ή μήπως αντίο;
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Συγγραφέας: Μαρία Σκαφτούρα
Σκηνοθεσία/χορογραφίες/ επιμέλεια κίνησης: Κατερίνα Μπουζάνη
Ερμηνεύουν: Πωλίνα Μαρκάκη, Ουσίκ Χανικιάν
Χορεύουν: Έρη Πολυζωγοπούλου, Αλέξανδρος Σαμπάνης
Σχεδιασμός ήχου: Γιούλη Σταυροπούλου
Σχεδιασμός φωτισμών: Μαρία Μπολέτη
Κοστούμια: Καλλιόπη Κουλούρα, Νέλλη Αλιθραγκή
Φωτογραφίες: Γιώργος Λιανός
Χώρος: Χώρος Τέχνης Ασωμάτων (Αγίων Ασωμάτων 6, Θησείο)
Επικοινωνία: 211 800 9838 & 6944 446690.
Εισιτήρια: 10 ευρώ (κανονικό), 7 (φοιτητικό/νεανικό), 5 ευρώ
(ατέλειες/ανέργων)
Παραστάσεις: Από Δευτέρα 16 Μαρτίου & κάθε Κυριακή στις 21:20.
Διάρκεια: 50 λεπτά
