H μεγαλύτερη
μουσικοθεατρική παραγωγή όλων των
εποχών επισκέφθηκε και την Ελλάδα και
δεν θα μπορούσε παρά να καταπλήξει όσους
και όσες έδωσαν το παρόν στο Ολυμπιακό
Στάδιο της Αθήνας. Το υπερθέαμα Roger
Waters – The
Wall Live
καθήλωσε το κοινό, δύο χρόνια μετά από
τις τρεις βραδιές στο κλειστό γήπεδο
του ΟΑΚΑ, έστειλε τα δικά του, διαχρονικά
μηνύματα και αποτέλεσε το «κερασάκι
στην τούρτα» για το συναυλιακό μας
καλοκαίρι.
Οι Pink
Floyd κυκλοφόρησαν το 1979 το
θρυλικό, διπλό, concept άλμπουμ
με τίτλο The Wall.
Η ιστορία του περιγράφει τη ζωή ενός
φανταστικού ήρωα, του “Pink”,
ο οποίος θα μπορούσε να χαρακτηριστεί
ως το alter ego
του ηγέτη του θρυλικού συγκροτήματος,
Roger Waters.
Ο “Pink”
βιώνει την καταπίεση από μικρή ηλικία
μέχρι και μετά από την ενηλικίωσή του.
Καταπίεση από το σχολείο και από τη
μητέρα του, στενοχώρια από τον χαμό του
πατέρα του στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο
(γεγονός που συνέβη στην πραγματικότητα
για τον Waters) και αργότερα
από τον χωρισμό με τη γυναίκα του,
συναισθήματα που τον οδηγούν στην
αποξένωση από τον έξω κόσμο.
Μια αποξένωση, που
υποβοηθείται με τη δημιουργία ενός
μεταφορικού Τείχους, από το οποίο ο
“Pink” συνειδητοποιεί
κάποια στιγμή ότι δεν μπορεί να «ξεφύγει»,
έχοντας μείνει πλέον μόνος στη ζωή. Από
ροκ σταρ μετατρέπεται σε παρανοϊκό
δικτάτορα, που εξοντώνει ή απειλεί το
κοινό του, μέχρι που θεραπεύεται και
επιστρέφει στην κανονική ροή της ζωής,
ρίχνοντας το Τείχος που ο ίδιος μεταφορικά
έχτισε.
Η παραπάνω σύνοψη της
ιστορίας του The Wall,
περιγράφεται με τον πλέον πιστό και
εντυπωσιακό τρόπο στο δίωρο live
του Roger Waters,
ο οποίος πραγματικά αποτελεί μια
καλλιτεχνική ιδιοφυΐα, αλλά συνάμα και
έναν σεμνό μουσικό, κάτι που φαίνεται
απόλυτα με την παρουσία του στη σκηνή.
Τα εφέ είναι εντυπωσιακά,
από τις γιγαντιαίες μαριονέτες μέχρι
το αεροπλάνο που συντρίβεται, μέχρι τα
visuals και την απεικόνιση
προσώπων που έχουν χαθεί στον πόλεμο,
μέσω φωτογραφιών που απέστειλε το κοινό
του Waters, μετά από έκκληση
του ιδίου του καλλιτέχνη, ώστε να
συμπεριληφθούν στο σόου του.
Για δύο ώρες, ξεχαστήκαμε
από τα καθημερινά προβλήματα, αφεθήκαμε
στη μαγεία ενός θρυλικού μουσικοθεατρικού
έργου, απολαύσαμε τα εκπληκτικά τραγούδια
του The Wall,
τραγουδήσαμε μαζί με τα παιδάκια που
ανέβηκαν στη σκηνή το μυθικό Another
Brick in the
Wall Part 2,
ταξιδέψαμε με το Mother, το
Hey You και το
Comfortably Numb,
βιώσαμε μια εμπειρία που μόνο ως μοναδική
μπορεί να χαρακτηριστεί.
Γι’ αυτό και θα ήθελα
να παροτρύνω όσους και όσες τους δοθεί
η ευκαιρία στο μέλλον, να μη χάσουν αυτή
τη σπουδαία μουσικοθεατρική παράσταση.
Είτε στην Ελλάδα, αν έχουμε την τύχη να
την ξανασυναντήσουμε ποτέ στο μέλλον,
είτε σε κάποια χώρα του εξωτερικού…
Καλό υπόλοιπο καλοκαιριού
και, φυσικά, τα ξαναλέμε από τη γνωστή
διαδικτυακή «γωνιά» του Εξώστη!
