1. Ο Σταλόνε ήταν σχεδόν άστεγος όταν έγραψε το σενάριο.
Είχε μόλις 100 δολάρια στην τσέπη και πούλησε ακόμα και τον σκύλο του για να επιβιώσει. Τον ξαναγόρασε μόλις πήρε τα λεφτά για την ταινία!
2. Έγραψε το σενάριο σε μόλις 3 μέρες.
Ο Σταλόνε εμπνεύστηκε από τον αγώνα Ali vs Wepner και κάθισε και το έγραψε φουλ παθιασμένα μέσα σε 72 ώρες.
3. Κανείς δεν τον ήθελε για πρωταγωνιστή.
Τα στούντιο ήθελαν γνωστό ηθοποιό. Αυτός όμως ήθελε να το παίξει ο ίδιος και αρνήθηκε τα λεφτά αν δεν τον αφήσουν.
4. Ο Rocky και ο Paulie ήταν… αδέρφια στην πραγματική ζωή.
Ο Burt Young (Paulie) και ο Sylvester Stallone είχαν γίνει τόσο κολλητοί που έμοιαζαν σαν αδέρφια, με τον Young να του δίνει συμβουλές συνεχώς στα γυρίσματα.
5. Οι περισσότερες σκηνές τρέξιμου γυρίστηκαν κρυφά.
Δεν είχαν άδεια για γύρισμα στους δρόμους της Φιλαδέλφεια. Πολλά πλάνα είναι από “one take”, χωρίς να ξέρει ο κόσμος ότι είναι ταινία.
6. Η σκηνή στα σκαλιά γυρίστηκε με πρωτοποριακή steady cam.
Ήταν από τις πρώτες φορές που χρησιμοποιήθηκε αυτή η τεχνική – πλέον κλασική.
7. Ο σκύλος του Rocky είναι ο πραγματικός σκύλος του Σταλόνε.
Ο Butkus, που εμφανίζεται στην ταινία, είναι ο σκύλος που είχε πουλήσει και μετά ξαναγόρασε!
8. Ο Carl Weathers (Apollo Creed) πίστευε ότι ο Σταλόνε ήταν κασκαντέρ.
Στην οντισιόν είπε «δώστε μου έναν αληθινό ηθοποιό να παίξω». Και του λένε: «Αυτός είναι ο σεναριογράφος!»
9. Ο Stallone τραυματίστηκε σοβαρά στα γυρίσματα του Rocky II.
Σε μια ρεαλιστική σκηνή, ο Weathers τον χτύπησε τόσο δυνατά που χρειάστηκε νοσοκομείο για 4 μέρες.
10. Το 2006 η ταινία χαρακτηρίστηκε από την Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου ως «πολιτιστικά, αισθητικά και ιστορικά σημαντική» και επιλέχθηκε να ενταχθεί στο Εθνικό Μητρώο Κινηματογράφου των Ηνωμένων Πολιτειών.
Η ταινία ήταν υποψήφια για εννέα συνολικά Όσκαρ (απέσπασε τελικά τα βραβεία Καλύτερης Ταινίας, Σκηνοθεσίας και Μοντάζ), η μουσική του Μπιλ Κόντι έγινε ένα είδος εθνικού ύμνου, ενώ ακολούθησαν πέντε ακόμα ταινίες, οι: Ρόκυ Νο 2, Ρόκυ Νο 3: Ο Θρίαμβος, Ρόκυ Νο 4: Η Γιγαντομαχία, Ρόκυ Νο 5 και Rocky Balboa).
