Συνέντευξη των Distortion Tamers

Γεια σου Αρχιμήδη και σ’ ευχαριστώ για τη
φιλοξενία στο Rock 'n' Roll Circus!

Το FaithInYou, λοιπόν, είναι η δεύτερη δισκογραφική μας δουλειά. Ηχογραφήθηκε
το χειμώνα του 2013 – στο ‘Mood’ studio (την «βάση» των Tamers) – στην Αθήνα, με υπεύθυνο ήχου (μαζί
μ' εμάς) στην παραγωγή, τον Παναγιώτη Νταβέλο. Στην κιθάρα και τα φωνητικά
είμαι εγώ, στα τύμπανα ο Χριστόφορος και στο μπάσο και τα δεύτερα φωνητικά ο
Αλέξης! Το artwork είναι του Τάσου
Σαβουλίδη, με φωτογραφίες του Δημήτρη (milo) Μυλωνά. Κυκλοφόρησε το Σεπτέμβριο με μια συνεργασία από δύο
εταιρείες της Θεσσαλονίκης, τη δική μας GreenCookierecords (έχουμε κάνει και τον πρώτο μας δίσκο μαζί) και την DiaDeLosMuertosrecords, σε 150 κόπιες μαύρου βινυλίου 180gr και σε 100 συλλεκτικά αριθμημένα boxset με έγχρωμο βινύλιο και διάφορα δώρα
μέσα. Απ’ όσο ξέρω, το boxset έχει ήδη εξαντληθεί σχεδόν απ’ την προπώλησή του, ενώ για την
απλή έκδοση, όποιος τη θέλει, θα πρέπει να κοιτάξει στα δισκάδικα ή στο site: www.greencookie.gr για να μάθει εάν υπάρχουν διαθέσιμα
κομμάτια ακόμα!

Στο άλμπουμ – όπως ανέφερες – παίζει μπάσο ο AlexK (LastDrive). Πως έγινε αυτή η συνεργασία; Θα είναι μαζί σας και στα
live του συγκροτήματος;

Ο Αλέξης ήρθε να καλύψει ένα κενό στη θέση
του μπασίστα που προέκυψε το διάστημα που είχαμε προγραμματίσει την ηχογράφηση
του δίσκου. Έτσι, απλά και άμεσα, όπως είχαμε κάνει και παλιότερα σε μια άλλη
δισκογραφική μου δουλειά – με το 7’’ των EELS – μαζί με τον Chris B.I. και τον
B. George Bop! Όπως και τ' άλλα παιδιά, έτσι κι ο Αλέξης είναι αδελφός στο rock
'n' roll! Η σχέση και η γνωριμία μας βρίσκεται στην τρίτη δεκαετία
πια, έχουμε κάνει διάφορα μαζί  επάνω στη
μουσική και πάντα ήταν ιδιαίτερα όμορφα! Νιώθω πάντα μεγάλη τιμή, όταν
συνεργάζομαι με μουσικούς σαν αυτούς που προανέφερα κι αυτό ένιωσα και με τον
Αλέξη (άσχετα με το πόσο γνωριζόμαστε και τι έχουμε κάνει στο παρελθόν) κι αυτή
τη φορά. Κατά τ' άλλα, κι οι τρεις μας είμαστε ικανοποιημένοι και γουστάρουμε πολύ
που ηχογραφήσαμε και εναποθέσαμε στο χρόνο, με ειλικρίνεια και απλότητα, ένα
δίσκο με παιξίματα βγαλμένα κατ' ευθείαν μέσα απ' την ψυχή μας. Ήταν όμορφη
διαδικασία και την ευχαριστηθήκαμε πραγματικά! Τη θέση του μπασίστα στους
Tamers τώρα κατέχει ο Βερολινέζος Manuel de Villiers, ένας έμπειρος rock 'n'roll μουσικός – θα τον δείτε στην συναυλία μας στο Silver Dollar,
στη Θεσσαλονίκη, το Σάββατο 19 Οκτωβρίου. Τον Αλέξη όμως θα τον έχουμε κοντά
μας στην συναυλία στο ΑΝ κλάμπ μία εβδομάδα πρίν, για να γιορτάσουμε μαζί κι
επάνω στη σκηνή την κυκλοφορία του FaithInYou!

Τέσσερα νέα κομμάτια, λοιπόν, τα οποία –
πιστεύεις – αντικατοπτρίζουν τους DistortionTamers στην τωρινή τους φάση; Θέλω να πω, υπάρχει συνάφεια
–  μουσική/ στιχουργική – με το
προηγούμενο cdJungleheadStories

Σίγουρα, τα νέα κομμάτια αντικατοπτρίζουν τη
φάση που βρισκόμασταν την περίοδο που δημιουργήθηκαν και ηχογραφήθηκαν, γιατί
έτσι λειτουργούν οι Tamers. Αυτός πιστεύω είναι κι ο κυριότερος λόγος για να
γράψει κάποιος  κομμάτια και να δημιουργήσει
ένα δίσκο. Να εξωτερικεύσει το πως νιώθει την συγκεκριμένη εκείνη περίοδο που
συνθέτει και ηχογραφεί, να μιλήσει για το τι τον ενοχλεί, τι ονειρεύεται, να
μιλήσει για αισθήσεις και συναισθήματα, για πάθη, να θυμηθεί, να ξεχάσει!
Εφόσον εγώ «γράφω» όλα τα κομμάτια, είναι φυσιολογικό – σε ένα πολύ βαθύ
επίπεδο – να υπάρχει μουσική κυρίως αλλά και στιχουργική συνάφεια στους δίσκους
του συγκροτήματος, ακόμα κι’ όταν αυτοί φαίνονται διαφορετικοί μεταξύ τους. Με
μια πιό απλή και «φυσιολογική» προσέγγιση όμως, πιστεύω ότι το Junglehead
Stories και το Faith In You έχουν αρκετές διαφορές μεταξύ τους, τόσο σε επίπεδο
μουσικής και παραγωγής, όσο και σε επίπεδο στιχουργικό και συναισθημάτων. Στο
Junglehead Stories υπάρχουν πολύ έντονα τα στοιχεία της ωμής, αληθινής
αποφόρτισης μέσω του ακατέργαστου ήχου και της ειλικρινούς εξομολόγησης, καθώς
κι οι επαναλαμβανόμενες αναφορές σε δαιδαλώδεις διαδρομές στον εσωτερικό κόσμο
του ατόμου ανάμεσα σε ελαττώματα και πάθη. Το Faith In You «αναδύθηκε» λιγότερο
επιτακτικά και κινείται παράλληλα με τον εσωτερικό κόσμο του ατόμου και στο
κοινωνικό επίπεδο γύρω του. Οι ήχοι και τα παιξίματα έχουν λιγότερη ένταση αλλά
μεγαλύτερο συναισθηματικό βάθος και εύρος, εκφράζονται επιθυμίες, προτείνονται
λύσεις. Είναι δυο διαφορετικές φάσεις της μπάντας δημιουργικά και νιώθουμε καλά
μ’ αυτό, δε μας ενδιαφέρει τίποτα άλλο από τα «πρέπει» και τα «μη»! Δύο δίσκοι,
δύο διαφορετικές στάσεις στο ταξίδι της μπάντας που συνεχίζεται. Έτσι το
βλέπουμε εμείς!

Έχεις πλούσιο βιογραφικό στα μουσικά πράγματα
της χώρας – κι όχι μόνο. Αλήθεια, πως βλέπεις την κατάσταση στην ελληνική
σκηνή; Βγαίνουν νέα συγκροτήματα άξια λόγου αναφοράς; Υπάρχουν δουλειές που
τυγχάνουν αναγνώρισης; Ή «ματαιότης ματαιοτήτων…»;

Καθόλου ματαιότης, φίλε! Το έχω
ξαναπεί πολλές φορές, το επίπεδο των ελληνικών συγκροτημάτων, της συγκεκριμένης
σκηνής, από πλευράς μουσικής, έμπνευσης, άποψης και στιλ είναι πραγματικά σε
πολύ καλό σημείο! Είναι αποτέλεσμα της παγκοσμιοποίησης, η αίσθηση που έχουν οι
νεότεροι σήμερα σε σχέση με παλιότερα (που είναι και η πραγματικότητα), ότι
είναι μέλη της ίδιας κοινωνίας, με τις ίδιες πάνω – κάτω παραστάσεις, οι
δυνατότητες που αυτή δημιουργεί στην προβολή της δουλειάς τους (περιοδείες,
ξένες δισκογραφικές κλπ), όλα αυτά έχουν αλλάξει τελείως το τοπίο. Μ΄αρέσουν οι
δουλειές των SocialEndProducts, DarkRags, Bazooka, Velvoids, Ducky Βoyz, Dustbowl, BLML, DeusExMachina και φυσικά των LastDrive. Σίγουρα ξεχνώ πολλές, το πραγματικό
ζήτημα όμως είναι ότι εάν οι γύρω απ’ τα συγκροτήματα ειδικότητες, όπως οι managers, οι promoters, οι ιδιοκτήτες των club, οι δισκογραφικές εταιρείες κλπ δεν
καταφέρουν να δημιουργήσουν τις συνθήκες ώστε να έχουν ένα ελκυστικό
αντικείμενο (μουσική) για να διαχειριστούν, τότε δεν πρόκειται να γίνει κάτι
πραγματικά πολύ καλό σε επίπεδο σκηνής και το ελληνικό rock 'n' roll θα συνεχίζει να βασίζεται
αποκλειστικά στον ενθουσιασμό και την αγάπη των ανθρώπων του να παίζει μουσική.
Έχω ζήσει χρόνια στη Γερμανία, χώρα που έχει “εξάγει” μεγάλα συγκροτήματα και –
πιστέψτε με – εδώ νιώθω πολύ πιο έντονα απ’ τις μπάντες όλα αυτά τα κυρίαρχα
στοιχεία που διαμορφώνουν αυτό που λέμε Rock 'n' Roll!

Πιστεύεις ότι βοηθάει στους δύσκολους αυτούς
καιρούς η μουσική; Έχει λόγο ύπαρξης το rock 'n' roll σε περιόδους κρίσης σαν κι αυτή που διανύουμε;

Η μουσική και το rock 'n' roll έχουν
λόγο ύπαρξης, ούτως ή άλλως, οποιαδήποτε στιγμή και δευτερόλεπτο μέσα στο χρόνο
της ζωής μας. Σ’ αυτήν τώρα την περίοδο, την “περίεργη”, της κρίσης, που εγώ
την νιώθω γενικότερη κι όχι μόνο οικονομική, υπάρχει κι ένας λόγος παραπάνω.
Είναι ο ίδιος λόγος που αναπτύχθηκε η blues, η folk, τα ρεμπέτικα – αν θέλεις –
σε παρόμοιες περιόδους καταπίεσης και δυσκολιών σε διάφορες κοινωνίες, μεγάλες
ή μικρές. Είναι η ανάγκη για επιβεβαίωση της ανθρώπινης υπόστασης, ελεύθερης, μ’
αξιοπρέπεια και μέλλον. Η ανάγκη να καλυφθεί η τρύπα που δημιουργεί η εκάστοτε
«κρίση», ανάγκη να ισοσταθμιστούν αυτά που χάνονται μ’ άλλα που γεννιούνται απ’
τη μουσική, πραγματικά ή μη! Κοίτα πόσοι δίσκοι βγήκαν στην δική μας «σκηνή» τα
τελευταία δύο χρόνια ολοφάνερα γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο! Και το  Faith In You επίσης είναι
ένας απ’ αυτούς…

Μίλησε μου, τέλος, και για το live στη Θεσσαλονίκη, στις 19/10. Τι θα περιμένουμε;

Η Θεσσαλονίκη είναι μια πόλη που
αγαπάμε και που γουστάρουμε πολύ! Νιώθουμε έντονη την αγάπη και τη στήριξη προς
την μπάντα απ’ αυτή την πόλη κι έχουμε πολλούς καλούς φίλους…Άλλωστε, και τα
πρώτα βήματά μας δισκογραφικά από εκεί τα ξεκινήσαμε με την Green Cookie
records. Δε μου πολυαρέσουν οι υποσχέσεις και προτιμάω τις πράξεις, αυτό που
σίγουρα μπορώ όμως να πω για το live στο Silver Dollar είναι ότι εμείς θα
δώσουμε το 100% (πράγμα πολύ σημαντικό για εμάς) και θα προσπαθήσουμε μέσα απ’
τη μουσική μας να δείξουμε και να μοιραστούμε μαζί το από που ερχόμαστε, πως
έχουμε ζήσει και πώς βλέπουμε τα πράγματα γύρω μας αυτούς τους περίεργους
καιρούς που ζούμε! Θα παίξουμε το υλικό και των δύο δίσκων μας καθώς και κάποια
άλλα κομμάτια που αγαπάμε και ελπίζουμε να περάσουμε όλοι μαζί ένα όμορφο
Σαββατόβραδο αγνού rock 'n'roll, όπως λέει κι ο τίτλος του event!

Κωστή, σ’ ευχαριστώ για το χρόνο που μου
διέθεσες…Ο επίλογος σ’ εσένα. Τα λέμε ξανά σε λίγες ημέρες…

Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε τον Γιάννη
απ’ το Silver Dollar και την Ιωάννα, τον Κώστα και όλο το Ήλιος bar crew και κυρίως τον καλό φίλο Αλέκο (Gulag) για την υποστήριξη!

Ευχαριστούμε πολύ κι εσένα Αρχιμήδη
και θα τα πούμε από κοντά…