Monika

Monika, έχουν περάσει δυο χρόνια από το Exit. Ετοιμάζεις κάποια καινούρια δουλειά; Υπάρχει νέο υλικό;
Πολλές ιδέες, σκόρπιοι στίχοι κι αμέτρητα τραγουδιστά voice memos… Με αφετηρία αυτό το υλικό, έχω τη διάθεση να ολοκληρώσω μέσα απ’ την καρδιά μου τα συναισθήματα σε τραγούδια. Κοινώς, ναι, έχει έρθει η στιγμή για τον τρίτο μου δίσκο. Πριν από αυτό όμως, θα ηχογραφήσω 4 με 5 καινούρια τραγούδια, τα οποία ενδεχομένως να συμπεριλαμβάνονται αργότερα και στο άλμπουμ, με σκοπό να με συνοδεύουν σε μια σειρά συναυλιών που θα πραγματοποιηθούν στην Αθήνα, το Γενάρη.

Τι θα περιμένουμε στη συναυλία που θα δώσεις στη Θεσσαλονίκη, στο Block 33, σε λίγο καιρό;
Τη λατρεμένη μου μπάντα και μια λίστα από καινούργια και παλαιότερα κομμάτια. Α, θα πάρω μαζί και την ηλεκτρική μου κιθάρα, με την οποία έπαιζα στα μαθητικά μου χρόνια… Ένδοξες εποχές!

Είναι κοινή η διαπίστωση ότι στηρίζεσαι στα δικά σου πόδια κι ότι είσαι αντίθετη σε διάφορες συνεργασίες με «καταξιωμένους» καλλιτέχνες. Πως βλέπεις την κατάσταση στο χώρο που κινείσαι, σύμφωνα και με την εμπειρία που έχεις πια αποκτήσει;
Δεν θα έλεγα ακριβώς ότι είμαι αντίθετη σε συνεργασίες. Ίσως, δεν έχει έρθει η κατάλληλη πρόταση ή μια καλή ιδέα από μέρους μου για συνεργασία με κάποιον καλλιτέχνη, μέσω της οποίας θ‘ αναδειχθεί κάτι καινούργιο μουσικά και που θα μας συγκινήσει αμφότερους. Είμαι αρκετά θετική στις προτάσεις, αρκεί να επωφελείται αυτούσια η μουσική κι η συνθετική πρόκληση.
Όσο για τον χώρο που κινούμαι, σίγουρα παρατηρώ ότι τριγυρίζουν πολλές και καλές μουσικές. Το πρόβλημα, όμως, της εποχής μας είναι πως- όπως και σ’ όλον τον κόσμο- χρειάζεται ένας ολόκληρος μηχανισμός κατεύθυνσης για ν’ ανακαλύψουμε τα ωραία που ακούγονται γύρω μας. Αν μη τι άλλο, υπάρχει μεγάλη κίνηση και το επίπεδο δε συγκρίνεται με τα προηγούμενα χρόνια. Είναι πολύ πιο υψηλό και με χαροποιεί που βλέπω και πολλές κοπέλες να γράφουν τη δική τους μουσική. Ελπίζω σε λίγα χρόνια να έχουμε μια ολοκληρωμένη μουσική σκηνή.

Αυτή η ερώτηση είναι σε άμεση συνάρτηση με την προηγούμενη. Τι κυρίως έχει αλλάξει στη ζωή σου απ’ τη στιγμή που κυκλοφόρησε το Avatar έως και τις μέρες μας;
Στην προσωπική μου ζωή δεν έχουν αλλάξει και πολλά, μόνο αξέχαστες εμπειρίες κι ωραίος κόσμος έχουν προστεθεί. Στη μουσική, προφανώς, με τα χρόνια έμαθα πάρα πολλά κυρίως σε τεχνικό επίπεδο αλλά όσον αφορά τη σύνθεση παραμένω πιστή στην αίσθηση του αυθορμητισμού κι εγκάρδιου πειραματισμού, όπως τον παλιό εκείνο καιρό του Avatar.

Πως βλέπεις τα πράγματα στην Ελλάδα με την οικονομική κρίση; Απ’ την άλλη, πιστεύεις ότι υπάρχει χώρος για νέες μουσικές; Υπάρχει κόσμος που ασχολείται, που ψάχνεται, που στηρίζει τα live;
Η οικονομική κρίση έχει φέρει πολύ στεναχώρια, δικαιολογημένα. Αλλά παλεύω κι εγώ μέσα μου να αντισταθώ στο ψυχολογικό βάρος που υφίσταμαι, όσο φυσικά το επιτρέπει η σκληρή πραγματικότητα. Ναι, το καταλαβαίνω ότι φτωχύναμε απότομα, αλλά όχι, δε θέλω να πιστεύω ότι αυτή τη φορά δε θα πλουτίσουμε σε πολιτισμό… Θεωρώ ότι ξαναγεννιέται σιγά-σιγά εκείνη η πνευματική δημιουργικότητα που είχε πέσει σε λήθαργο. Ίσως, να πιστεύω σ’ ένα απατηλό όνειρο αλλά θα συνεχίσω να το πιστεύω και να το υποστηρίζω, η έμπνευση, η οξυδέρκεια, η επιχειρηματικότητα, η δημιουργία κι η πνευματική καλλιέργεια είναι ότι έχει απομείνει και ότι θα γεμίσει αυτό που αδειάζει τόσο καιρό.
Απόδειξη; Η μουσική δραστηριότητα τον τελευταίο καιρό. Τι πιο ωραίο από την ανθρώπινη επαφή και την ψυχαγωγία… Όχι φυσικά με τον ενθουσιασμό της υπερβολής όπως κάποτε, αλλά σίγουρα με βάση το συνειδητό κίνητρο και την ουσιαστική επιλογή των όσων μας ευχαριστούν. Αλίμονο εάν στερήσουμε κι αυτό απ’ τον εαυτό μας! Θεωρώ πως το επίπεδο θ’ ανέβει, είναι συνέπεια του υψηλού ανταγωνισμού κι αυτό μόνο ως κάτι θετικό το εκλαμβάνω.

Το επόμενο βήμα ποιό είναι για τη Monika; Το εξωτερικό το σκέφτεσαι;
Όπως είπαμε, ένα πολύ σημαντικό βήμα είναι οι προσεχείς συναυλίες κι οι παραστάσεις στη Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών. Στη συνέχεια, πολλές μελωδίες και ταξιδιάρικες εικόνες μαζεμένες για τον τρίτο δίσκο.
Το εξωτερικό περνάει απ‘ το μυαλό μου, φυσικά είναι πάρα πολύ δύσκολο αλλά ακόμα κι αν κάποια στιγμή φύγω, είτε καταφέρω οτιδήποτε είτε δεν καταφέρω τίποτα, μείνω εκεί ή γυρίσω πίσω, η Ελλάδα είναι και θα είναι η έμπνευση κι η κατάθεση της ψυχής μου. Πουθενά πιο αληθινά.

Monika, ευχαριστώ για το χρόνο που μου διέθεσες. Ο επίλογος σ’ εσένα…
Εγώ σ‘ ευχαριστώ, Αρχιμήδη μου. Ελπίζω να σας κάλυψα! Σας φιλώ με αγάπη κι ανυπομονώ να σας δω κι από κοντά. Καλή αντάμωση…